Wolicie siedzieć w domu z dziećmi czy iść do pracy?

mieszkam na wsi...a tu pracy nie ma:(
do najbliższego miasta 15 km a to wiąże się z dojazdami,prawa jazdy nie ma więc zostają autobusy,które nie zawsze jeżdżą o tej godzinie która mi pasuje...
no i problem z dziećmi...dla córki miejsca w przedszkolu nie ma bo to mały ośrodek a synek za mały...więc brak opieki....
jak córka miała roczek pracowałam ale przez 7 miesięcy prawie jej nie widziałam bo była to praca po 10 godzin dziennie....chyba dobrze mi jednak w domu z dziećmi

Chciałabym iść do pracy bardzo...
Dodatkowe pieniądze,kontakt z ludźmi,odpoczynek od domowych zajęć..
Ale nie mam z kim zostawić małego,w przedszkolach nie ma już miejsc,a na prywatne nie stać nas...
Już siedzę 3 lata w domu...i jeszcze rok posiedzę..
Z jednej strony to dobrze,bo jeszcze go odchowam:),poukładam swoje sprawy,zrobię prawko,nie ma pośpiechu,na wszystko starcza,ale,ale:)
A z drugiej strony Mały nie ma takiego kontaktu z rówieśnikami,i boję się,że zrobi się samolub...
Może nauczył by się więcej mówić,na pewno byłoby mu weselej,chętniej by zostawał z kimś...Trudne to wszystko...

zdecydowanie wolę siedzieć w domu z moją kruszynką...jeśli miałabym iść do pracy to tylko po to aby sie oderwac od codziennych obowiazków a nie ze względów finansowych...

ja gdybym miała możliwośc chciałabym siedzieć z dzieckiem w domu przynajmniej do roczku a potem iśc do pracy na pół etatu...

Ja uwielbiam moje dzieci i poswięcam im dużo czasu właśnie rozważam kwestię powrotu do pracy bo narazie na macierzyńskim jestem ale raczej pójdę na wychowawcze a później sie zobaczy.

Do pracy wróciłam zaraz po macierzyńskim. Na początku było super, wreszcie odskocznia. Ale szybko przyszła tęsknota, żal, wyrzuty sumienia, że zostawiam dziecko na 8h. Całe szczęście Julcia jest z dziadkami. Marzę o pracy na pół etatu, ale niestety jest kredyt do spłacenia... Ciężko pogodzić obowiązki domowe, pracę na cały etat i dziecko. W tej chwili cierpi albo jedno albo drugie, bo po 8h córcia tak domaga się kontaktu z nami, że ciężko cokolwiek zrobić. Więc najczęściej jemy z mężem szybki obiad (całe szczęście córcia je u dziadków) a potem na dwór. A pranie, sprzątanie czeka np. na dzień w którym Julcia wcześniej zaśnie i jest więcej czasu wieczorem. Wolałabym zdecydowanie być więcej czasu w domu, tak by praca była tylko dodatkiem.

nie wyobrażam sobie siedzenia w domu do 5 roku życia mojego dziecka. Kocham ją najmocniej na świecie i na pewno nie poszłabym do pracy zbyt szybko ale ciagłe siedzenie w domu wcale nie sprzyja ani mamie ani dziecku. Praca jest odskocznią od domowych obowiązków i myślę w dużej mierze też kobieta się w niej realizuje. Opieka nad pociechami jest cudowna ale w pewnym momencie występuje zmęczenie i przede wszystkim znużenie i monotonia. Jak najbardziej uważam że mamy powinny pracować od ok 2-3 roku życia dziecka a ono jak najbardziej powinno być oddane do przedszkola :) wcześniej dziadkowie mile widziani :D

chciałam iść do pracy ale nic z tego nie wyszło,więc siedze w domu z moimi szkrabami i nie narzekam

iść do pracy!!!!długi czas siedziałam w domu nie miałam prawie wcale kontaktu z ludźmi tyle co na zakupach i do rodziny a dodam że raczej wcześniej byłam taką duszą towarzystwa, bardzo cierpiałam z tego powodu i gdy moja mała skończyła rok przestałam ją karmić piersią i na weekendy do pracy bo mam podobny problem nie mam z kim zostawić dziecka.ta praca weekendowa odmieniła moje życie stałam się spokojniejsza przestałam się czepiać męża i czułam taką tęsknotę z mało i chciałam jej jakoś wynagrodzić ten czas w którym mnie nie było.

Nie mam jeszcze domu, ani rodziny. Lecz ja wolałabym siedzieć w domu z dziećmi np. do 6 roku życia, a potem pójść do pracy.

Nie mam jeszcze domu, ani rodziny. Lecz ja wolałabym siedzieć w domu z dziećmi np. do 6 roku życia, a potem pójść do pracy.

ja siedzieć z dzieckiem ;)