Lubicie powieści kryminalne?

Ja jestem wielką miłośniczką kryminałów. Tego rodzaju powieści prawie zawsze, jeśli nie są wyjątkowo słabe, wciągają mnie bez reszty. Uwielbiam się bać, gdy autor zagłębia się w najciemniejsze zakamarki duszy seryjnego mordercy. Lubię podziwiać detektywów, którzy zawsze rozwiążą najbardziej skomplikowaną zagadkę. No i przede wszystkim - same zagadki. Niestety, rzadko trafnie udaje mi się odpowiedzieć na pytanie: "Kto zabił?". Podziwiam wyobraźnię autorów, to, że potrafią zaskoczyć rozwiązaniem utworu.

Moją ulubienicą od lat pozostaje Agatha Christie. Szczególnie "I nie było już nikogo". Dreszcz emocji utrzymuje się na czytelniku od pierwszych do ostatnich słów książki. Szczerze polecam - uważam, że to najlepszy kryminał wszechczasów. Tak dobry, że, po przeczytaniu książki, będziecie bały się wyjść z pokoju do łazienki. Wydawałoby się, że ta powieść wręcz nie może mieć rozwiązania, a jednak - ma - i to jakie logiczne.

Jeśli chodzi o bardziej współczesnych autorów, polecam dwójkę Szwedów - Stega Larssona i Camillę Lackberg. O tym pierwszym z całą pewnością słyszałyście, może oglądałyście "Dziewczynę z tatuażem", na podstawie jego "Mężczyzn, którzy nienawidzą kobiet"? Autor stworzył jedną z najciekawszych postaci kobiecych ostatnich lat, jeśli nie dziesięcioleci - Lisbeth Salander. Nie jest to bierna kobietka, czekająca aż męski bohater ją uratuje. Wręcz przeciwnie - ona bierze sprawy w swoje ręce, nie cofnie się przed niczym, w granicach uczciwości, oczywiście. O ile nikt jej na odcisk nie nadepnie, a deptali po nim mocno... Szkoda, że Larsson zmarł po napisaniu trzeciego utworu i nic już jego autorstwa nie przeczytamy.

Camilla Lackberg tworzy powieści lepsze i gorsze. Na szczęście tych gorszych jest, moim zdaniem, tylko jedna. Reszta - wspaniała. Głowna bohaterka i jej mąż wzbudzają moją nieustanną sympatię, która z książki na książkę jest coraz większa. Szwedka wzoruje trochę swoje postaci na własnym życiu. Erica z jej powieści jest pisarką, podobnie jak Lackberg. Mąż Eriki natomiast to policjant, nie inaczej jest w przypadku męża Camilli. Państwo z utworów mają trójkę dzieci, co znów znajduje odzwierciedlenie w liczbie pociech autorki "Księżniczki z lodu". Świetnie ukazuje ona atmosferę szwedzkiej prowincji, turystycznego miasteczka. Wiem po tym jedno - w Szwecji nie zamieszkam nigdy, chyba bym umarła z nudów Ale książki Lackberg polecam, polecam, polecam!