Piernik Tradycyjny
napisał/a:
annablaziak
2012-03-19 17:27
dziś polecam
PIERNIK TRADYCYJNY. CIASTO WEDŁUG PRZEPISU SIOSTRY ANASTAZJI. SKŁADNIKI CIASTO: 3 jajka, 1 1/2 szklanki cukru, 3 szklanki mąki, 20 dag miodu płynnego, 1 szklanka kwaśnej śmietany, 2 łyżki zimnej wody, 20 dag margaryny, 1 łyżeczka sody oczyszczonej, przyprawa do piernika, 1 łyżka kakao. SPOSÓB PRZYGOTOWANIA: Margarynę ucierać z cukrem, dodając żółtka, miód, wodę, śmietanę, mąkę zmieszaną z sodą, kakao, przyprawą do piernika. Z białek ubić pianę i delikatnie wymieszać z ciastem. Wyłożyć ciasto do foremki. Piec w temp. 150-160'C ok. 40-60 min. Po upieczeniu polać polewą czekoladową. Można ozdobić kokosem lub drobno posiekanymi orzechami włoskimi.
więcej przepisów znajdziecie tutaj
PIERNIK TRADYCYJNY. CIASTO WEDŁUG PRZEPISU SIOSTRY ANASTAZJI. SKŁADNIKI CIASTO: 3 jajka, 1 1/2 szklanki cukru, 3 szklanki mąki, 20 dag miodu płynnego, 1 szklanka kwaśnej śmietany, 2 łyżki zimnej wody, 20 dag margaryny, 1 łyżeczka sody oczyszczonej, przyprawa do piernika, 1 łyżka kakao. SPOSÓB PRZYGOTOWANIA: Margarynę ucierać z cukrem, dodając żółtka, miód, wodę, śmietanę, mąkę zmieszaną z sodą, kakao, przyprawą do piernika. Z białek ubić pianę i delikatnie wymieszać z ciastem. Wyłożyć ciasto do foremki. Piec w temp. 150-160'C ok. 40-60 min. Po upieczeniu polać polewą czekoladową. Można ozdobić kokosem lub drobno posiekanymi orzechami włoskimi.
więcej przepisów znajdziecie tutaj
napisał/a:
jowitawita
2015-02-26 17:48
Bardzo fajny przepis.
........................
Pamiętaj, namiętności rządzą światem. Wiesz o tym nie jesteś analfabetą. Bez namiętności świat nadal byłby pusty i bezkształtny. Weź Don Kichota. On nie siedzi w bujanym fotelu, lamentując, jaka nudna ta La Mancha. On wkłada miskę na głowę, dosiada wiernej szkapiny i wyrusza przed siebie, dokonać wielkich czynów.
John Maxwell Coetzee
........................
Pamiętaj, namiętności rządzą światem. Wiesz o tym nie jesteś analfabetą. Bez namiętności świat nadal byłby pusty i bezkształtny. Weź Don Kichota. On nie siedzi w bujanym fotelu, lamentując, jaka nudna ta La Mancha. On wkłada miskę na głowę, dosiada wiernej szkapiny i wyrusza przed siebie, dokonać wielkich czynów.
John Maxwell Coetzee