Czy powiedzieć mu o ciąży?

Hej. Na początek chciałam się przedstawić, jestem Zuza mam 23 lata. Chciałabym przedstawić wam swój problem i otrzymać jakieś rzetelne rady. Nie chcę działać pochopnie a być może któraś z was doradzi mi jak rozwiązać problem żeby wyszło na dobre dla obu stron.

No więc podjęłam pracę w pewnej firmie. Poznałam tam cudownego faceta, nie potrafiłam skupić się na pracy, ponieważ kilka razy "złapałam" go na tym jak mi się bez przerwy przygląda. Nie często dochodziło między nami do jakiejś dłuższej wymiany zdań ale jak już to zawsze patrzał na mnie w taki sposób... Czuję, że zakochałam się od pierwszego wejrzenia, niby niemożliwe ale pierwszy raz poczułam coś tak bardzo silnego.
Trwało to dwa miesiące, czułam że mu się podobam ale z drugiej strony wydawał się jakiś taki zdystansowany, myślałam że może jest nieśmiały kiedy w grę wchodzą uczucia. W majówkowy weekend spotkaliśmy się na firmowej imprezie czułam do niego coś na tyle silnego, że postanowiłam zrobić ten pierwszy krok, chciałam go ośmielić, sprowokować do działania. Byłam pewna, że się we mnie skrycie kocha i wystarczy tylko zwrócić na siebie jego uwagę. Niestety nie do końca wyszło tak jak chciałam, trochę wypiliśmy i finał był taki że wylądowaliśmy w łóżku... Czułam się z tym okropnie :/. do tego bałam się że weźmie mnie za jakąś łatwą albo zdesperowaną... A kiedy jeszcze usłyszałem od niego że nie czuje do mnie miłości ale może być to początek pięknej znajomości to poczułam się jak dziwka, jak by mnie oszukał, wykrzyczałam mu w twarz co o nim myślę i uciekłam do domu. Dwa dni przepłakałem :/. Heh tu wyszły moje skłonności do emocjonalnego działania, na szczęście on zachował więcej rozsądku niż ja i po wielu zawirowaniach zostaliśmy para. Spotykamy się, chodzimy na spacery, do kina jest po prostu cudownie. Nigdy w życiu nie czułam nic równie silnego.

Pewnego dnia zapytałam go o dzieci. Odpowiedział, że nigdy w życiu nie chce mieć dzieci, że to jest najgorsze co może mu się teraz przytrafić. I problem polega na tym, że jestem z nim w ciąży. On o tym nie wie i boję się mu to powiedzieć :( Ja wiem, że on mnie nie zostawi ale wiem że nie zrobi tego z miłości, że nie będzie chciał tego dziecka. On by był ze mną z poczucia obowiązku. On, jak sam nieraz powtarza, nie lubi zobowiązań i ograniczeń... A ja nie chcę być dla niego tylko taką kulą u nogi, przykrym obowiązkiem.

Dostałam ofertę dobrze płatnej pracy za granicą i zastanawiam się czy może nie mówić nic o ciąży tylko rozstać się i wyjechać? Przewinęła mi się przez głowę nawet myśl o aborcji ale nie wiem... naprawdę nic już nie wiem ;(. Jeśli zdecyduje się urodzić to czy lepsze dla dziecka jest brak ojca czy ojciec który tego dziecka nie kocha? Boje się, między mną a nim sś konflikty na linii Ja, On, Moja rodzina, on w ogólnie jest jakiś taki antyrodzinny... i jak mamy teraz stworzyć własną rodzinę? Czuje się taka zagubiona... nie wiem już co mam robić... Kocham go bardzo ale dziecko... boje się że decydując się na urodzenie dziecka i pozostanie z nim zniszczę życie całej naszej trójce. Co mam robić? :(