Humory w ciązy

Witam! Niestety to chyba norma. Hormony szaleją, a my kobiety nie zawsze potrafimy coś z tym zrobić. Ja pod koniec ciąży miałam dość wszystkiego i wszystkich, wciąż płakałam i narzekałam, że nikt mnie nie rozumie. Dałam popalić chyba wszystkim. Jedynie psica była mi wierna i nie zważała na moje humorki. Do bólu oglądałam seriale komediowe, żeby mi się polepszyło. Dzięki temu obejrzałam 10 sezonów "Przyjaciół". ;)
Niestety po porodzie dopadała mnie na raty depresja poporodowa. Koszmar. Teraz po 14,5 m-ca oddycham znowu pełną piersią.
Dasz radę i wytrzymasz. Pamiętaj, że facet nie dałby rady z 1/4 tych emocji i przeżyć.
Pozdrawiam :)

NO tak ale mi cięzko wytrzymać jeśli nawet od męża nie mam żadnego wsparcia bo nikt mnie nie potrafi zrozumieć...Ja juz chcę być z dzidzią i skończyc to wyczekiwanie. heh no i może to zwolnienie na którym jestem od miesiaca też mnie dobija...bo jak pracowałam to czas mi sie nie dłużył a wszystko było ok. no i tak do czasu gdy poszłam na zwolnienie... sądziłam że tak będzie. że będę się nudzić i będę miała dość wszystkiego. chciałam jeszcze pracować ale mąż mi nie pozwolił bo pracowałam w elektronice...no i tak z dnia na dzień mam coraz to gorszego doła... :confused:

Ja poszłam na zwolnienie w 5 m-cu. Czułam się kiepsko od początku ciąży. I miałam dość swojego faceta, bo on w ogóle mnie nie rozumiał (w moim mniemaniu). Też nie mogłam się doczekać małej.
A doły łapałam non stop.
Głowa do góry już niedługo będziesz miała swoje maleństwo :)

moja kupmpela tragicznie przechodzi ciaze ... normalnie mam jej dosc ma takie humory ze ciezko ja zrozumiec i wspierac skoro wszystkich wokol wkurza swoim zachowaniem...zatem nie dziwie sie tobie ze nie radzisz sobie z tym bo nikt ci nie pomaga bo naprawde kobiet w ciazy ciezko zrozumiec...

Ale chyba nie kazda kobieta w ciazy ma takie humory i tak znosi ciaze...hm ??? pytam tych ktore juz przez to przechodzily...........

Ja tam żadnych humorów nie miałam ani w pierwszej ciąży , ani teraz. Czasami miewałam gorszy humor , ale to raczej nie przez ciążę, bo nie będąc w ciązy też czasami miałam doły. Wydaje mi się , że niektóre kobiety myślą sobie , że jak są w stanie błogosławionym to wszyscy mają się nimi ciągle interesować, wyręczać je , "głaskać po główce" itd. i stąd biorą się kłótnie z wszystkimi wokoło i wszyscy mają już ich dosyć. Ja w ciąży zachowuje się normalnie , gotuję , sprzątam, robię zakupy, czasami tylko proszę męża , żeby zrobił coś czego kobieta w ciąży robić nie powinna (mycie okien, dźwiganie większych ciężarów itd.). Ciąża to nie choroba, to normalny stan :)

ja tez czasami mam dosc wszystkiego. Najgorsze jest to ze juz 5 miesiecy jestem na zwolnieniu, wiec jak mi sie wlaczy zly humor to katastrofa. Bywaja dni ze nie moge sie podniesc z lozka, leze i rozpaczam nad wlasnym losem, niemoznoscia pracowania, brakiem pieniedzy itp itd. Oczywiscie odbija sie to na moim mezu, ktory i tak jest bohaterski. Ostatnio, w takich stanach, na sile wyciaga mnie na spacery. Zwykle pomaga. Na szczescie sa tez dobre dni. Ale najlepszym dla mnie lekarstwem na smutki sa zakupy dla dzidzusia:) Pozdrawiam :)

Maja02 napisal(a):

Ja tam żadnych humorów nie miałam ani w pierwszej ciąży , ani teraz. Czasami miewałam gorszy humor , ale to raczej nie przez ciążę, bo nie będąc w ciązy też czasami miałam doły. Wydaje mi się , że niektóre kobiety myślą sobie , że jak są w stanie błogosławionym to wszyscy mają się nimi ciągle interesować, wyręczać je , "głaskać po główce" itd. i stąd biorą się kłótnie z wszystkimi wokoło i wszyscy mają już ich dosyć. Ja w ciąży zachowuje się normalnie , gotuję , sprzątam, robię zakupy, czasami tylko proszę męża , żeby zrobił coś czego kobieta w ciąży robić nie powinna (mycie okien, dźwiganie większych ciężarów itd.). Ciąża to nie choroba, to normalny stan :)

Nikt nie mówi, że ciąża to choroba. Ja nie pracując tylko będąc na zwolnieniu też prałam, robiłam zakupy, zmywałam i sprzątałam. I nie sądzę, żebym wtedy chciała, żeby się mną non stop interesować. Żyłam normalnie. Ale hormony skakały. Wiem jaka jestem, bo znam siebie, swoje zachowania. I niestety w ciąży często nad moimi emocjami nie mogłam zapanować. Fajnie, że Ty nie miałaś tego problemu. Jednak są kobiety, które mają, i kiepsko sobie z nimi radzą. Ale to nie znaczy, że są jakieś rozpuszczone.
Pozdrawiam.

Maja02 napisal(a):

Ja tam żadnych humorów nie miałam ani w pierwszej ciąży , ani teraz. Czasami miewałam gorszy humor , ale to raczej nie przez ciążę, bo nie będąc w ciąży też czasami miałam doły. Wydaje mi się , że niektóre kobiety myślą sobie , że jak są w stanie błogosławionym to wszyscy mają się nimi ciągle interesować, wyręczać je , "głaskać po główce" itd. i stąd biorą się kłótnie z wszystkimi wokoło i wszyscy mają już ich dosyć. Ja w ciąży zachowuje się normalnie , gotuję , sprzątam, robię zakupy, czasami tylko proszę męża , żeby zrobił coś czego kobieta w ciąży robić nie powinna (mycie okien, dźwiganie większych ciężarów itd.). Ciąża to nie choroba, to normalny stan :)

Ja stokroć wolałabym pracować do końca ciąży a nie siedzieć w domu bo właśnie w domu to każdy zakazuje mi się przemęczać itp. bo na początku miałam problemy a ja po prostu uwielbiam coś robić a nie siedzieć i sie nudzić. właśnie u mnie w pracy każdy sądził, że ciaza to choroba i każdy mówił że jestem biedna że pracuję ale ja chciałam pracować i dopiero od niedawna poszłam na zwolnienie bo elektronika i praca stojąca i w szybkim tempie szkodzi. wiem po mojej koleżance która pracujac w tej samej firmie prawie straciła dziecko. zgadzam się z Tobą że niektóre kobiety w ciązy chca żeby nad nimi skakali. JA WŁAŚNIE TEGO NIE CHCE!!!!!!!i może też dlatego mam takie humory.

Witam wszystkie Mamy
Jestem nietypowym przykładem na to ze nawet bedąc na zwolnieniu od pierwszych tygodni ciąży mozna nie pozwolic na dołowanie sie i złe dni...napewno nie czułam sie na początku jak Miss-bo ledwo wstawałam z łózka ale kiedy mąz szedł do pracy ja właczalam sobie muzyczke brałam ciekawe gazetki i fundowałam sobie super koktail na wzmocnienie-1 banan,poł świeżego ananasa,200ml mleka,cukier waniliowy i dla osłody łyzka miodu!!!!!!!!!!!!!!!polecam bo działa nawet jak za oknem pogoda jesienna!!!aha i jeszcze polecam sudoku-gwarantuje ze zapomnicie o wszystkich złych myslach.Czasem dopada mnie pytanie czy napewno mój mąz jest szcześliwy ze mna i takie tam....wiecie co?gdyby nie był to napewno nie znosił by tych porannych mdłości i humorów))))
pozdrawiam Was koleżanki po fachu

chyba też jestem jakaś inna, bo humorków nie mam wcale :) (30 tydz ciąży), co najwyżej szybko się wzruszam, szczególnie oglądając romansidła :D. podobno można się spodziewać silnych huśtawek nastrojów, jeśli przed ciążą miało się poważne humorki w czasie napięcia przedmiesiączkowego, ze mną w tej kwestii bywało różnie, ale może to forma przystosowania - to mój mąż miewa fochy i ja muszę znosić jego :D! gdybym popadała w depresję niestety nie mogłabym liczyć na jego wsparcie, bo on woli uciekać od problemów niż się z nimi zmierzyć... polecam czytanie gazetek o pielęgnowaniu dzidzi - to skutecznie odciąga uwagę od złych myśli, jak sobie przyszła mama zaczyna wyobrażać, że niedługo w taki sposób się będzie swoim maleństwem zajmować :)