Najlepszy wiek na urodzenie dziecka oraz ryzyko chorób

vanilla napisal(a):

ja bym się bała

ee
my ostatnio w żartach ustaliliśmy, w noc po obronie mgr płodzimy syna

vanilla ale nie każdy ma taką możliwość wyboru, ja poznałam męża jakmiałam 27, wyszłam za niego w wieku 29 lat, no i gdyby nie poronienie to bym była mamą w wieku 30 lat a tak to mam 31 ale cieszę się że się udało. Poza tym jak wrócę myslami do wieku tych 23 lat- nieee, wtedy to ja nawet nie chciałam mieć dzieci ani faceta

niekfiatek napisal(a):

vanilla ale nie każdy ma taką możliwość wyboru,

ależ oczywiście że nie, ja jak widać też nie mogłam mieć dziecka w wieku 23 lat, więc zdaję sobie z tego sprawę :P ale wtedy już chciałam i byłam z moim, tylko daleko jeszcze było do samodzielności...

jeśli wszystko pójdzie dobrze będę mieć 26 lat

kate1775 napisal(a):

jeśli wszystko pójdzie dobrze będę mieć 26 lat

o to Ty w moim wieku, ja myślałam, że Ty starsza jesteś :) kurde ale mam mylne pojęcie o wieku koleżanek z forum

niekfiatek napisal(a):

jak wrócę myslami do wieku tych 23 lat- nieee, wtedy to ja nawet nie chciałam mieć dzieci

popieram też mi w głowie nie były

ja zamierzam mieć dziecko w wieku 29-30 lat , mam nadzieję że się uda Obecnie mam 26

lisbeth25 napisal(a):

popieram też mi w głowie nie były

może kwestia ile się było w związku i z kim? ja byłam 2 lata z obecnym mężem i byłam pewna, że chcę z nim być i wtedy się we mnie obudziła chęć na dzieci, przy wcześniejszym związku nic a nic, mimo że koleżanki wkoło dostawały kociokwiku na widok dzieci :P

vanilla, gdy miałam 23 lata byłam wtedy jeszcze w 5 letnim związku z ex Więc staż związku moim zdaniem nie ma znaczenia.
Dla mnie ważne jest usamodzielnienie i poczucie bezpieczeństwa - będąc na studiach dziennych, mając prace dorywczą trudno mówić o usamodzielnieniu, zwłaszcza że partner był w tej samej sytuacji

napisal(a):

Dla mnie ważne jest usamodzielnienie i poczucie bezpieczeństwa - będąc na studiach dziennych, mając prace dorywczą trudno mówić o usamodzielnieniu, zwłaszcza że partner był w tej samej sytuacji
_________________

ooo tak, popieram. gdybysmy my mieszkali w pl, pewnie bym byla na studiach z doopna praca i dzieci musialyby poczekac w uk to co innego.
ja mialam instynkt szybko, W. z reszta tez- majac te 17-18 lat ;D tyle ze wiedzielismy ze to nierealne wiec odczekalismy te az 3 lata niz zaczelismy starania ;)

lisbeth25 napisal(a):

vanilla, gdy miałam 23 lata byłam wtedy jeszcze w 5 letnim związku z ex Więc staż związku moim zdaniem nie ma znaczenia.

ok, większe ma znaczenie z kim, bo ja będąc w 3-letnim związku z ex też nie chciałam dzieci. Mi chodzi poczucie bezpieczeństwa najpierw psychiczne, bo może istotny jest fakt o którym nie wspomniałam, że do ok 22 roku życia miałam awersję do dzieci, nie cierpiałam ich wręcz. Z obecnym partnerem będąc 1.5-2 lata pojawiły się przebłyski, że chcę mieć z nim dziecko no i wtedy miałam te 23 lata, co nie zmienia faktu, że nie zdecydowaliśmy się wtedy na starania z tego względu co piszesz. Chociaż z drugiej strony może wtedy szybciej by to poszło

vanilla napisal(a):

ok, większe ma znaczenie z kim

dla mnie większe znaczenie ma poczuce bezpieczeństwa i stabilizacji. Mając 23 lata byłam studentką na utrzymaniu rodziców Wtedy jeszcze byłam zakochana po uszy w partnerze i planowałam z nim przyszłość. To że aktualnie jest to ex nie oznacza że nie mieliśmy wobec siebie poważnych planów...