Piotruś - MÓJ ANIOŁ STRÓŻ

Mój synek Piotruś urodził się martwy 11 grudnia w 32 tygodniu ciąży. Nie potrafiłam zrozumieć dlaczego, przecież poświęciłam się tej ciąży jak tylko mogłam, kochałam tego małego człowieka od chwili gdy zobaczyłam dwie kreski na teście. Potem kochałam każdy jego ruch i cieszyłam się z każdego USG jak dziecko. Z nieicierpliwością czekałam na termin porodu, wszyscy na niego na niego czekali. Aż przestałam czuć ruchy, Piotruś do poludnia ani razu się nie poruszył, myślałam ze śpi, albo ze nie zauważyłam. Bez żadnego stresu poszłam do lekarza (no bo dlaczego mi mialoby sie coś przytrafić, myślałam) tam po KTG i USG lekarz stwierdził brak akcji serca. Na drugi dzień urodziłam sliczego chłopczyka, ślicznego i ciechego... Bo nie płakał. Ta bolesna strata doszła do mnie dopiero po pogrzebie. Czułam się jak ktos gorszy. Bałam wychodzić sie do miasta, siedziałam w domu. Miałam wrazenie ze mam to wypisane na twarzy a ludzie patrza na mnie z potepieniem. Gdyby nie mój mąż to nie byloby mnie już na tym świecie. On wyciągał mnie do ludzi, uczył jak mam z nimi rozmawiać, jak rozmawiać o tym co sie stało. Od kilku dni odzyskałam radość życia. Jestem mamą Aniołka, małego Piotrusia który patrzy na mnie i czuwa nade mną. Czasami przytulam się do męża i mówię "wiesz skarbie... on był za śliczny, on musiał byc aniołkiem, bo był nieziemsko śliczny..." I wtedy zaczynam czuć spokój. Kładę sie do łózka, odmawiam pacież żeby tam w niebie niczego mojego synkowi nie zabrakło a potem śpiewam mu kolysankę, bo przecież jest taki malutki a ja jestem jego mamą...

Jestem z wami dziewczyny, łączy nas taki sam ból... Podobno nic w świecie tak nie boli jak serce matki, która w jakikolwiek sposób straciła dziecko. I nie dajmy sobie wmówić, że cierpimy mniej niż te matki które swoje dzieci tuliły, karmiły... Bo tak nie jest. My nie dostałyśmy tej szansy. Ale mamy piękne wspomnienia z ciąży, jak nasze ukochane pociechy wierciły nam sie pod sercem i jak niecierpliwie wyczekiwałyśmy szczęśliwego rozwiązania. Jesteśmy już mamami, razem z partnerami tworzymy juz rodzine, mamy o jedno dziecko więcej i zawsze już będzie o jedno więcej :) O NASZE MAŁE KOCHANE ANIOŁKI ....