TO NIE BYł PORóD TO BYł KOSZMAR

Trzy lata temu miałam cesarke.17.08.07urodziłam drugą córeczkę całą ciąże czułam się wspaniale ciąż przebiegała bez żadnych komplikacji.17.08.07r.o 4:30 dostałam bóli były nie regularne i bardzo słabe o 7:30 odszedł mi czop.9:00 zostałam przyjęta na oddział,skurcze miałam cały czas delikatne,o 12:00 przenieśli mnie na sale porodową cały czas była przy mnie położna,dała mi piłkę abym masowała sobie szyjkę o 17:00 położna podała mi zaszczyk oxytocyne.szyjka rozwierała mi się bardzo powoli 1 cm.na około godzinę.lekarz u mnie był tylko dwa razy tylko pytała o skurcze i na tyle skończyła się wizyta lekarza.o godzinie 17:45 położyłam się na łóżku porodowym miałam rozwarcie na 9cm.położna powiedziała ze o 18: będę miała dziecko przy sobie.dostałam bóli partych przyszła lekarka nie pozwoliła mi przeć bo miałam rozwarcie na 9cm.masowała mi szyjkę ból był okropny.gdy przyszedł 2 ból party nie wytrzymałam i zaczęłam przeć a lekarka mnie jeszcze badała i nagle wszystko zanikło skurcze bóle parte i co najgorsze tętno dziecka.jedna z położnych szukała po całym brzuchu tętna nie wiem co ona chciała tam znaleść skoro było słychać ze tętno całkiem zanikło bo miałam podłączony monitor do kontrolowania tętna.szybko zaczęli robić cesarke okazało się że pękła macica.moja mała kruszynka urodziła się w zamartwicy,od razu przewieli ją do innego szpitala na patologie noworodków okazało się że miała niedotlenienie okołoporodowe zakażenie wewnątrzmaciczne zapalenie płuc wrodzone zapalenie pępka zespół zaburzeń ośrodkowej koordynacji nerwowej drżenia drożny otwór owalny w serduszku.w szpitalu leżała18dni dostawała duże ilości antybiotyków miała robione różne badania,teraz jest już w domu ale bierze tabletki i kropelki na uspokojenie aby drżenia jej ustały musimy ją rehabilitować metodą vojty oprócz tego chodzimy prywatnie co tydzień do rehabilitantki już nam powiedzieli że rehabilitacje będą trwały co najmniej do tej pory aż nasz córeczka zacznie chodzić.musimy wszystkie badania które miała robione w szpitalu powtórzyć czyli usg główki,serduszka i bioderek badanie wzroku słuchu i oczywiście musi być pod stała kontrola neurologa wszystko to trzeba robić prywatnie.Nikt nie wie czy było porażenie mózgowe i jeśli było to w jakim stopniu,ale trzeba mieć nadzieje że wszystko będzie dobrze.nikomu nie życzę tego co nam się przydarzyło,ale jeśli ktoś przeczyta moją wypowiedz a jest w podobnej sytuacji to niech pamięta że nadzieja jest najważniejsza. pozdrawiam wszystkie mamusie i tatusiów.