6 lat związku bez seksu

Witam. Problem opisze krótko... Jesteśmy razem od 6 lat a moja dziewczyna, nadal jak twierdzi, nie jest gotowa... W początkowym okresie związku (16-17 lat) było namiętne całowanie, następnie doszedł peeting, kolejno seks oralny i tutaj już kontakty seksualne zaczęły się ograniczać do raz na tydzień może dwa, jak wcześniej było to co kilka dni.

Gdy już doszło do seksu oralnego do tej pory zdarza się to coraz rzadziej a właściwie najczęściej 2 razy w miesiącu miedzy okresami. Oczywiście wszystko z łaski, *daj mi już spokój*...Sama ma ochotę raz na kilka spotkań...
Nie ma mowy o długich namiętnych pieszczotach, grze wstępnej, leżeniu nago, poznawaniu własnego ciała. Odwalamy tylko brudną robotę i arivederczi...

Seks oralny od 2 lat i od tamtej pory zaczął się temat normalnego seksu ale nie naciskam na nią jak napalone bydle. Tyle jesteśmy razem że nie chcę z tego powodu się rozjeść. O seksie nie chce rozmawiać bo "nie jest gotowa i już!!"
Boi się że zajdzie pomimo tego że bierze tabletki z racji problemów z kobiecymi sprawami... Żeby chociaż oral był częściej ale nie... 2 razy to maksiumm czasem wcale albo raz... Jak już mówiłem boi się zajść i chce to robić gdy problemem nie będzie ślub czy dziecko bo teraz jesteśmy za młodzi i mamy studia. Boi się ciąży i bólu... Wiele razy narzekała że poród boli i chce cesarkę bo boi się bólu. Za przeproszeniem udaje taką cio... księżniczkę, którą wszystko boli i jest delikatna jak piórko pomimo tego ze agresji w niej siedzi niemało...

A ja ciągle jej powtarzam *żadnego ślubu przed seksem*, że nawet nie ma co myśleć o oświadczynach bo nie chcę później tego odkręcać gdy po ślubie się okaże że mam ją raz w miesiącu. Oczywiście zapewnia ze będzie inaczej ale pańskie oko konia nie tuczy, trzymam do tego dystans i niejednokrotnie jej obiecywałem że nawet o tym nie będziemy rozmawiać jeśli nie będę wiedział do końca na czym stoję... Chodzi o to że seks to element naszej natury a ja nie chcę tego zmarnować. Korzystam z życia w miarę możliwości, uprawiam sporty ekstremalne, udowadniam sobie ze stać mnie na więcej a każdy upadek dodaje mi sił, chce po trochu podróżować, skoczyć ze spadochronu mimo sporego lęku wysokości. Źle mi z tym że pokonuje bariery które stoją na drodze wielu ludzi a nie potrafię poradzi sobie z czymś co towarzyszy nam od zawsze.

I tak odbijamy tą piłeczkę... Rozmawiać nie chce bo ma swoje *teorie* i jest uparta a mnie nie chce słuchać. I co tu robić? Skoro nawet nie ma podejścia do tematu? Często reaguje agresywnie i obraża sie za samo rozpoczęcie tematu mimo że rozmawiaj jak z dzieckiem...

Dodam że dotykanie jej piersi to kolejne marzenie bo pozwala na sekundę przez bluzke... Noszzzz k.... czy ona nie widzi jak bardzo jest zagrożona przez inne kobiety... Były już 2 koleżanki w przeszłości pomimo że do nie czego nie doszło przekonałem się że jej zależy. Nie chce do tego tematu wracać ale w ostateczności wytoczę ciężkie działa... Bo jaka w tym przyszłość.
Ona chyba chce seksu w wieku 25, bo będzie gotowa na dziecko, zajdzie w ciaże i 9 miesiecy katorgi a po urodzeniu znów bez seksu bo nie chce kolejnego... Skromnie dodam że atletą nie jestem, ale mięśnie u mnie widać i niejedna mi powiedziała że przystojny jestem. Jak dotrzeć do kobiety i wytłumaczyć jej że nie wiem ile jeszcze będę się opierał innym dziewczynom?
Z mojego punktu widzenia, czyli chłopaka który z nią tyle jest, tyle przeszedł, tyle jej poświęcił, to powinno już nastąpić bo jesteśmy gotowi...

Powoli chyba zataczam się w jakąś depresję, bo jest tyle kobiet, które wykazują zainteresowanie mną a ja dalej czekam.
Od jakiegoś czasu nawet porno mnie nie kręci, chodzi o to że wzwód się pojawia ale zaraz po nim myśli że mnie takie sytuacje prędko nie czekają... Wiecznie pojawia się to że "ja jeszcze nic...''