Brak odczuć podczas stosunku.
napisał/a:
kittyyy
2012-10-21 01:08
Nie czuję prawie nic podczas stosunku. A jeśli już coś czuję, to albo chwilowo miłe bodźce, albo nieprzyjemne, ból.
Współżyję z moim partnerem od ponad roku, na początku było miło, później już tylko coraz gorzej. Najgorsze jest to, że zwykle nie czuję go nawet w środku, chyba że przy silniejszej, głębszej penetracji.
Jest moim pierwszym partnerem.
Jaki może być powód? Czy ze mną jest coś nie tak?
Czy już zawsze tak będzie?
Współżyję z moim partnerem od ponad roku, na początku było miło, później już tylko coraz gorzej. Najgorsze jest to, że zwykle nie czuję go nawet w środku, chyba że przy silniejszej, głębszej penetracji.
Jest moim pierwszym partnerem.
Jaki może być powód? Czy ze mną jest coś nie tak?
Czy już zawsze tak będzie?
napisał/a:
sorrow
2012-10-22 13:49
Co twój partner na to? Czy próbowaliście razem jakoś temu zaradzić?
napisał/a:
lisbeth871
2012-10-22 23:15
nie
miałam tak samo.
Rada ode mnie - wypróbujcie masę pozycji oraz naucz się swojego ciała (masturbacja).
Sama musisz odkryć co daje ci przyjemność, następnie naucz tego partnera
Dużo cierpliwości.
napisał/a:
~gość
2012-10-26 16:45
nie wszystko przyjdzie z czasem.
Np. u mnie po pół roku w miarę regularnego współżycia było to coś niesamowitego....
A teraz po prawie półtorej roku podczas pieszczot pojawiło się to coś...
Więc cierpliwości, spokoju a wszystko będzie super
Np. u mnie po pół roku w miarę regularnego współżycia było to coś niesamowitego....
A teraz po prawie półtorej roku podczas pieszczot pojawiło się to coś...
Więc cierpliwości, spokoju a wszystko będzie super
napisał/a:
Kasia2328
2012-10-29 09:25
Ta przypadłość to anorgazmia. Może być pierwotna lub wtórna.
[quote
]Anorgazmia u kobiet
To częste zaburzenie, które może mieć bardzo przykre konsekwencje dla relacji partnerskich, kondycji psychicznej i fizycznej kobiety. Diagnostyka anorgazmii jest dość skomplikowana, ze względu na złożone podłoże tej przypadłości.
Anorgazmia jest to zaburzenie polegające na niezdolności osiągnięcia orgazmu w czasie stosunku płciowego mimo istniejącego podniecenia i akceptacji partnera. Jest dolegliwością niezwykle rzadką u mężczyzn. Badania wskazują, że częstość anorgazmii u kobiet aktywnych seksualnie wynosi 20-40 %, przy czym ok. 25% kobiet z anorgazmią nigdy nie miało orgazmu, a 3/4 bardzo rzadko.
Przyczyny zaburzenia
Przyczyn anorgazmii jest wiele. Można je podzielić w 3 grupy czynników:
1. Czynniki somatyczne - wynikające z innych chorób i dolegliwości organizmu:
? wady wrodzone lub nabyte narządu rodnego;
? zaburzenia hormonalne obniżające libido np. nadczynność lub niedoczynność tarczycy, wysokie stężenie prolaktyny, niskie stężenie estrogenów;
? zmiany poporodowe;
? stany zapalne w obrębie narządu moczowo-płciowego;
? zmiany okołomenopauzalne.
2. Czynniki psychogenne:
? traumatyczne przeżycia seksualne w dzieciństwie;
? stany lękowe, które towarzyszą stosunkowi: lęk przed ciążą, brak intymności w realizacji zbliżenia;
? czasowe zmniejszenie pożądania seksualnego np. obniżony nastrój, przemęczenie fizyczne i psychiczne;
? miłość konfliktowa, brak zgodności między partnerem emocjonalnym a seksualnym, uczucia skierowane do innej osoby, niż ta, z którą realizuje się zbliżenie;
? konflikty w związku zależne od partnera - brak zapewniania dogodnych warunków przez mężczyznę, niska kultura erotyczna, rzadziej - nieudany dobór partnerski, chęć dominacji mężczyzny w związku;
? niechęć do partnera - świadoma - gdy kobieta zna czynniki niechęci lub ukryta - np. związek z mężczyzną niewzbudzającym pożądania;
? zaburzenia osobowości, nerwice, zespoły depresyjne;
? problemy seksualne partnera;
? zespół zakodowanych reakcji seksualnych. Wskutek wielokrotnego powtarzania danego schematu stosunku, okoliczności, w jakich się on odbywa u kobiety dochodzi do swoistego uzależnienia odczuwania satysfakcji, a każdy bodziec zakłócający przebieg schematu hamuje gotowość seksualną kobiety (co uniemożliwia osiągnięcie orgazmu).
3. Czynniki kulturowe - rygorystyczne wychowanie, brak należytej wiedzy o seksualności kobiety, przeceniane roli orgazmu w satysfakcji w związku partnerskim.
Możliwe następstwa
Anorgazmia przy istnieniu silnej potrzeby seksualnej kobiety może prowadzić do licznych zaburzeń wtórnych:
? psychicznych - o charakterze histeryczno-neurastenicznym
? somatycznych - długotrwałe przekrwienie bierne w okolicach narządów miednicy mniejszej prowadzi do przerostu w mięśniowej części szyjki macicy, przerostów tkanki łącznej przymacicza.
Może także dochodzić do projekcji anorgazmii na seksualność mężczyzny. Mężczyźni często niesłusznie traktują orgazm jako jedynie kryterium oceny własnej sprawności seksualnej. Dlatego też manifestowana anorgazmia kobiety może prowadzić poczucia winy u mężczyzny, a w skrajnym przypadku do psychogennej impotencji.
Diagnostyka i leczenie
Diagnostyka u kobiety, która zgłasza się do lekarza z anorgazmią, powinna obejmować
? dokładnie zebrany wywiad ginekologiczno-seksuologiczno-internistyczny ? z uwzględnieniem przebiegu okresu dojrzewania, relacji partnerskich w związku oraz przeszłości ginekologiczno-położniczej;
? dokładne badanie ginekologiczne;
? badania endokrynologicznego i neurologicznego w uzasadnionych przypadkach.
Celem leczenia anorgazmii jest odtworzenie optymalnych warunków, w których kobieta przeżyje orgazm. Ponieważ najczęstszą grupą przyczyn są przyczyny psychogenne, wobec tego terapię powinno się rozpocząć od naprawy zakłóconych więzi partnerskich i polepszenia edukacji seksualnej partnera. W przypadku zaburzeń więzi partnerskiej stosuje się metody treningu partnerskiego. Natomiast przyczyny somatyczne powinne być leczone przez specjalistę ginekologa lub endokrynologa. [/quote]
[quote
]Anorgazmia u kobiet
To częste zaburzenie, które może mieć bardzo przykre konsekwencje dla relacji partnerskich, kondycji psychicznej i fizycznej kobiety. Diagnostyka anorgazmii jest dość skomplikowana, ze względu na złożone podłoże tej przypadłości.
Anorgazmia jest to zaburzenie polegające na niezdolności osiągnięcia orgazmu w czasie stosunku płciowego mimo istniejącego podniecenia i akceptacji partnera. Jest dolegliwością niezwykle rzadką u mężczyzn. Badania wskazują, że częstość anorgazmii u kobiet aktywnych seksualnie wynosi 20-40 %, przy czym ok. 25% kobiet z anorgazmią nigdy nie miało orgazmu, a 3/4 bardzo rzadko.
Przyczyny zaburzenia
Przyczyn anorgazmii jest wiele. Można je podzielić w 3 grupy czynników:
1. Czynniki somatyczne - wynikające z innych chorób i dolegliwości organizmu:
? wady wrodzone lub nabyte narządu rodnego;
? zaburzenia hormonalne obniżające libido np. nadczynność lub niedoczynność tarczycy, wysokie stężenie prolaktyny, niskie stężenie estrogenów;
? zmiany poporodowe;
? stany zapalne w obrębie narządu moczowo-płciowego;
? zmiany okołomenopauzalne.
2. Czynniki psychogenne:
? traumatyczne przeżycia seksualne w dzieciństwie;
? stany lękowe, które towarzyszą stosunkowi: lęk przed ciążą, brak intymności w realizacji zbliżenia;
? czasowe zmniejszenie pożądania seksualnego np. obniżony nastrój, przemęczenie fizyczne i psychiczne;
? miłość konfliktowa, brak zgodności między partnerem emocjonalnym a seksualnym, uczucia skierowane do innej osoby, niż ta, z którą realizuje się zbliżenie;
? konflikty w związku zależne od partnera - brak zapewniania dogodnych warunków przez mężczyznę, niska kultura erotyczna, rzadziej - nieudany dobór partnerski, chęć dominacji mężczyzny w związku;
? niechęć do partnera - świadoma - gdy kobieta zna czynniki niechęci lub ukryta - np. związek z mężczyzną niewzbudzającym pożądania;
? zaburzenia osobowości, nerwice, zespoły depresyjne;
? problemy seksualne partnera;
? zespół zakodowanych reakcji seksualnych. Wskutek wielokrotnego powtarzania danego schematu stosunku, okoliczności, w jakich się on odbywa u kobiety dochodzi do swoistego uzależnienia odczuwania satysfakcji, a każdy bodziec zakłócający przebieg schematu hamuje gotowość seksualną kobiety (co uniemożliwia osiągnięcie orgazmu).
3. Czynniki kulturowe - rygorystyczne wychowanie, brak należytej wiedzy o seksualności kobiety, przeceniane roli orgazmu w satysfakcji w związku partnerskim.
Możliwe następstwa
Anorgazmia przy istnieniu silnej potrzeby seksualnej kobiety może prowadzić do licznych zaburzeń wtórnych:
? psychicznych - o charakterze histeryczno-neurastenicznym
? somatycznych - długotrwałe przekrwienie bierne w okolicach narządów miednicy mniejszej prowadzi do przerostu w mięśniowej części szyjki macicy, przerostów tkanki łącznej przymacicza.
Może także dochodzić do projekcji anorgazmii na seksualność mężczyzny. Mężczyźni często niesłusznie traktują orgazm jako jedynie kryterium oceny własnej sprawności seksualnej. Dlatego też manifestowana anorgazmia kobiety może prowadzić poczucia winy u mężczyzny, a w skrajnym przypadku do psychogennej impotencji.
Diagnostyka i leczenie
Diagnostyka u kobiety, która zgłasza się do lekarza z anorgazmią, powinna obejmować
? dokładnie zebrany wywiad ginekologiczno-seksuologiczno-internistyczny ? z uwzględnieniem przebiegu okresu dojrzewania, relacji partnerskich w związku oraz przeszłości ginekologiczno-położniczej;
? dokładne badanie ginekologiczne;
? badania endokrynologicznego i neurologicznego w uzasadnionych przypadkach.
Celem leczenia anorgazmii jest odtworzenie optymalnych warunków, w których kobieta przeżyje orgazm. Ponieważ najczęstszą grupą przyczyn są przyczyny psychogenne, wobec tego terapię powinno się rozpocząć od naprawy zakłóconych więzi partnerskich i polepszenia edukacji seksualnej partnera. W przypadku zaburzeń więzi partnerskiej stosuje się metody treningu partnerskiego. Natomiast przyczyny somatyczne powinne być leczone przez specjalistę ginekologa lub endokrynologa. [/quote]
napisał/a:
sex.trener
2012-11-12 16:39
A może po prostu niezależnie od związku, miłości itd. potrzebuje większego zróżnicowania partnerów w seksie. Wcale bym się nie zdziwił.
_________________
http://www.sex-trener.pl/problemy-seksualne.html
_________________
http://www.sex-trener.pl/problemy-seksualne.html