bulimiczka z obsesją.

Zacznę od tego , ze od ponad 2 lat choruje na bulimie , 9 miesięcy utrzymuje zdrową diet i dbam o siebie.
Nauczyłam się po części akceptować siebie. I czuje sie coraz lepiej w swoim ciele. Choroba odcisnęła na mnie piętno - zamkniecie na związki i bliższe znajomości. Mimo , ze mam 18 lat , jestem osoba towarzyską , lubiana i mam wielu przyjaciół/znajomych nie umiem się zaangażować w związek , nie wyobrażam sobie , ze ktoś mógłby być ze mną. Na mojej drodze stanął chłopak : nie szanuje kobiet , jest egoistyczny i traktował mnie jeszcze niedawno jak śmiecia. Strasznie mnie upokorzył gdy jeszcze nawet nie wiedział jak mam na imie na oczach wielu ludzi , co mnie bardzo zabolało. Starał się , żebym mu wybaczyła a ja to zrobiłam i teraz żałuje.. Zaczęliśmy utrzymywać bliższe kontakty. Polubiłam go a on mnie i przyznam , ze nieco się zagalopowałam. Chłopak bardzo mi się podoba. Mam na jego punkcie obsesje cały czas o nim myślę, chce być blisko niego. Zaczęłam mu się trochę narzucać . Jakby tego było mało mówił , ze mu sie podobam , nie raz proponował mi seks (na co oczywiście nie poszłam choć coraz bardziej bym chciała) i często prawi mi komplementy. Czuje , ze iskrzy miedzy nami , ale to tylko pożądanie on chyba nie czuje nic więcej . Zakochałam się... w najgorszej osobie jaką mogłam wybrać , mało tego on jest zajęty już od roku. Wiem , ze nic z tego nie będzie ale nie mogę sobie dać spokoju , staram się , ale nie mogę. Mamy wspólnych znajomych i często się spotykamy. Znowu zaczynam się objadać , gdy nie mam z nim kontaktu. Boje się nawrotu choroby. Co mam robić ?