co się ze mną dzieje?

Mam 21 lat w tym roku skończyłam szkołe. Od roku mieszkam z narzeczonym. jesteśmy ze sobą prawie 3 lata nie mamy dzieci.
Od pewnego czasu źle się czuję ale nie fizycznie tylko psychicznie. Jednego dnia czuję się znakomicie, radośnie a drugiego płaczę pół dnia bez powodu. Raz się czuję seksownie, piękną kobietą a innym razem nie mogę się na siebie patrzeć w lustrze. Jednego dnia wysprzątam całe mieszkanie, umyje okna, podłogi a innym razem położę się do łóżka i przez 5 godzin patrzę w ściane i nic mnie nie interesuje... Myślę, że to wszystko jest przez prace a raczej jej brak. Siedze w domu całymi dniami i różne myśli przychodzą mi do głowy. Czy czasem mój narzeczony mnie nie zdradza, chociaż nie mam żadnych podstaw żeby go osądzać. Innym razem czuję się zupełnie nie potrzebna. Potrzebna tylko do gotowania, prania i sprzątania. Chociaż mój narzeczony okazuje mi miłość i dzień wcześniej byliśmy np. w kinie lub na basenie.
Nie czuję się tak codziennie ale najczęściej wtedy kiedy jestem sama w domu. Mam tyle czasu, że głupieję. Usiądę i przez godzine ryczę jak bóbr ale nie wiem dlaczego. Nie mam żadnego powodu. Kiedy jestem z narzeczonym to nie czuję żadnego strachu, nie płaczę. Teraz on wyjechał na 3 tygodnie na kurs i jestem sama. Jest to dla mnie ciężkie. Wychodzę jak najczęsciej do koleżanek, siostry żeby nie siedzieć samej w domu i zadręczać się głupimi myślami. Ale nie mogę tak codziennie. Boję się, że to jakiś stan depresyjny czy coś takiego. Zaczynam bać się samotności, bo źle ona na mnie działa...
Co Wy o tym sądzicie? Tylko proszę nie piszcie mi, że jestem nienormalna...