Drżenie rąk

hmmmm.... i terapia nie pomogła??? wydaje mi się, że to ma jednak związek z śmiercią pani matki, może taki nieświadomy związek, z którego pani istnienia nie zdaje sobie sprawy. Może nie powinna pani przerywać terapii to najlepsza metoda dotarcia do nieuświadomionych konfliktów wewnętrznych. To może być powodem drżenia rąk i lęku przed wychodzeniem z domu. Może pani tez spróbować relaksacji np: metoda jackobsona, trening autogenny schulza. Mi to pomaga :D pozdrawiam

To samo mnie spotkalo. Najgorzej bylo w szkole sredniej po prostu tragedia! nie moglam nawet normalnie zjesc kanapki a nie mowie juz o innych sprawach.Najlepiej wtedy starac sie o tym tak bardzo nie myslec (chociaz wiem,ze to trudne).W moim przypadku pomogła praca i wiadomo początki byly trudne ,ale przyniosły bardzo dobre efekty. Brałam równiez ziolowe tabletki na uspokojenie.Jednak teraz znowu po kilku latach (obecnie nie pracuje) zaczyna to wracac i tak do konca to nigdy chyba nie zniknąl ten problem i kazde zjazdy rodzinne ,spotkania sa bardzo stresujace i wydaje mi sie ,ze tak juz będzie zawsze ,ale ja równiez bardzo bym chciala poznać jakis złoty srodek,sposób ,by w końcu normalnie zacząc żyć

Zgadzam się z darią. Terapia daje bardzo duże efekty i nie warto z niej rezygnować , chociaż ja muszę się przyznać ,że rezygnowałam już 3 razy. Ale wstyd :) Pozdarwaim

bardzo dziękuje za odpowiedzi, na dzień dzisiejszy lecze się u psychiatry, przepisał mi Luxete(odpowiada za wychwyt zwrotny serotoniny)i zalecił psychoterapie, myśle że sprubóje jeszcze raz.pozdrawiam

Nie ma sprawy zawszę służę pomocą :D cieszę się, że jednak pani nie zrezygnowała z terapii to na prawdę może pomóc wiem, że ciężko się otworzyć, ale jedynie w ten sposób może ktoś pani pomóc życzę powodzenia w leczeniu pozdrawiam serdecznie pa :P