Insulinooporność, hiperinsulinizm

Czym różnią się te dwie dolegliwości?

Insulinooporność to reakcja organizmu na działanie insuliny; im większa insulinoporność tym większe problemy z wyrównaniem poziomów cukru,gdyż najpierw insulina działa "za późno"powodując nadmierny wzrost cukru,a potem następuje gwałtowne działanie i cukier może drastycznie spadać..
Hiperinsulinizm to zbyt duża dawka insuliny wyrzucana przez trzustkę w stosunku do spożywanego pożywienia..może być spowodowany zbyt obfitymi posiłkami np: w porach wieczornych,2h po normalnym śniadaniu dnia następnego można odczuwać objawy niskiego cukru-kołatanie serca,poty,uczucie wilczego głodu,słabość..Hiperinsulinizm bywa zaczątkiem cukrzycy typu 2go..

W moim przypadku podejrzewam niestety hiperinsulinizm. Dziś cukier na czczo miałam 66mg%. Hipoglikemie zdarzają mi się dość często z objawami niedocukrzenia. Od wczoraj mam glukometr więc będę to kontrolować, ale mam zamiar wybrać się do lekarza, aby zrobić test insulinowo-glukozowy. Mój dziadek miała cukrzycę typu 2. ok.10 lat temu miałam wykonywana kapilaroskopię i lekarz stwierdził, że za parę lat może rozwinąć się cukrzyca, stąd moje kontrole ostatnio. No i to, że mam PCO, problem z tarczycą, podwyższony cholesterol.

Insulinooporność i hiperinsulinizm to dwa stany sprzężone ze sobą. Insulinooporność powstaje jako reakcja na zbyt dużą ilość insuliny w organizmie, a hiperinsulinizm to również odpowiedź na ten stan (analogicznie tak jak głuchniemy od hałasu, a następnie należy do nas krzyczeć, bo źle słyszymy). Patomechanizm rozwoju cukrzycy jest oczywiśćie bardziej skomplikowany, ale to uproszczenie dla lepszego zrozumienia. W praktyce problemy (objawy) zaczynają się, kiedy spirala hiperinsulinizm - insulinooporność jest już nakręcona i nie rozróżnia się tych dwóch stanów.

Dziękuję. U mnie coś się zaczyna dziać niepokojącego. Moje cukry są różne, ale z reguły niskie. Zaczynam powoli odżywiać się wg Montignaca.
Wczoraj np.moje cukry tak wyglądały:
na czczo 66mg%
1,5 godz.po śniadaniu 93
g.21:30 2,5 godz.po kolacji 53 !!!, więc zjadłam kromkę pełnoziarnistego pieczywa z dżemem z fruktozą. Na kolację nie jadłam węglowodanów prostych.

Dzisiaj już na czczo było 94 mg%. Będę kontrolować dalej i później napiszę wyniki.

Dżem n bazie fruktozy nie podwyższy Pani cukrów, do tego został stworzony. Jest to dobre rozwiązanie dla łasuchów, którzy pomimo choroby (otyłość/cukrzyca) koniecznie potrzebują zjeść coś słodkiego. Generalnie niskie cukry to rzadki problem dla lekarzy.. Dieta Montignaca jest względnie zdrowa, ale może niekoniecznie dla Pani, skoro cierpi Pani na niskie cukry - zakłada bowiem np. posiłki tłuszczowo-warzywne, które tym bardziej obniżyłyby cukry. Na Pani miejscu skupiłbym się na ograniczeniu tłuszczy kosztem węglowodanów złożonych - pieczywa,makaronu pełnoziarnistego, do tego krótkie przekąski z białym chlebem i owocami/warzywami między głównymi posiłkami. I przede wszystkim - często, ale mało będzie zdecydowanie zdrowsze - ok. 5 posiłków dziennie, czyli 3 główne + 2 pomiędzy. Pozdrawiam.

A czy przy insulinooporności poziomu cukrów moga być prawidłowe?
Wczoraj miałam cukier na czczo 99,82 norma 70 - 105 mg/dL , dzisiaj godzine po śniadaniu 94. Przybieram na wadze pomimo zdrowego odżywiania, dużej dawki aktywności fizycznej, tkanka tłuszczowa gromadzi się głównie na brzuchu i w talii. Kortyzol badałam wczoraj na czczo i jest dobry. Mam PCO więc duże zagrożenie, że moge mieć insulinooporność.

Przy insulinooporności poziomy cukrów mogą być normalne, bo jest to stan, w którym organizmowi udaje się jeszcze zachować równowagę cukrową, choć z reguły na przestrzeni kilku-kilkunastu lat rozwija się cukrzyca. Aby odsunąć okres rozwoju cukrzycy, lub w ogóle go zażegnać warto sięgnąć po leczenie farmakologiczne, jeżeli zmiana diety i trybu życia nie daje dobrych efektów. Zapewne warto zacząć od leczenia metforminą lub glitazonami lub ich kombinacją z ew. dodatkiem akarbozy, ale takie leczenie powinno bć przedyskutowane przez diabetologa i ginekologa, najlepiej ginekologa-endokrynologa. PCO to stosunkowo częste schorzenie, więc jest dużo lekarzy znających się na rzeczy

Ponieważ problem z PCO znów się odezwał, moja waga powoli rośnie pomimo pilnowania diety dostałam od lekarza Metformax 2 x 500mg. Przez problemy z z tarczycą i PCO mam podwyższony cholesterol całkowity, niski ten "dobry", podwyższony "zły". Na szczęście trojglicerydy są w normie. Wyniki cholesterolu zdziwiły mnie, bo nie należę do osób otyłych, nie jem tłusto i jestem aktywna fizycznie. Te złe wyniki wynikają ze złego metabolizmu i dlatego Metformax ma być pomocny, do tego jednak mam insulinoopornośc. Metformax ma też pomóc mi , aby troszkę obniżyć poziom androgenów.
Na razie dobrze toleruję lek i nie mam hipoglikemii, ani napadów głodu.

Metformina wykazuje tylko niewielkie działanie hipolipemizujące, jej główne działanie polega na zmniejszenieu stężenia cukru we krwi poprzez zwiększenie wrażliwośc tkanek na insulinę(~zmniejszenie insulinooporności) i zmniejszenie produkcji glukozy przez sam organizm. Wykazuje również korzystne działanie wodchudzaniu. 2x 500 to minimalna dawka na dobry początek, więc w pełni zgadzam się z Pani leczeniem, Jeżeli problemy z cholesterolem będą się utrzymywać, dodałbym jeszcze leki typowo na cholesterol.

Leczę też niedoczynność tarczycy, na razie biorę Eutyrox 50mg, ale dawka będzie prawdopodobnie dalej zwiększana. Endokrynolog wspominał o statynach na cholesterol, ale na razie kazał się wstrzymać z braniem tego leku. Ja też się do brania leku na cholesterol nie spieszę. Może, gdy hormony się uregulują, oraz poziom cukru i insuliny to i cholesterol powoli będzie spadał. A ja dodatkowo pilnuję diety, biorę omegi 3.
Dawka Metformaxu nie jest duża, bo ja nie mam nadwagi. Jednak jestem już ok.4 kg na plusie od czerwca, a ponieważ jestem niska to jest sporo. No i nie mieszczę się w kilka par spodni.