Przepuklina żołądkowo - przełykowa

Witam,
Półtora roku temu stwierdzono u mnie "cechy" - przepukliny żołądkowo przełykowej i lekkie nadżerki w przłyku. Objawiało się to bólami w nadbrzuszu, bólami w okolicach mostka promieniującymi do pleców, uczuciem takiego jakby ściskania górnej części żołądka i zgaga. Czasami (najczęsciej w nocy lub nad ranem) uczucie niepokoju. Byłem u lekarza zrobił badanie "rurką", przepisał mi Gasprid, Nolpaze i jeszcze jakies leki uspokajające, bo stwierdził że dolegliwosci są w dużej mierze na tle nerwowym. Po kuracji trwającej jakieś kilka tygodni leki stopniowo odstawiłem i czułem się względnie dobrze (tylko od czasu do czasu odczuwałem lekką zgagę po zjedzeniu ciężkostrwanej potrawy). Po poł roku zgaga się nasiliła - pojawiała sie praktyczne po każdym posiłku a nawet bardzo czesto przy pustym żołądku. Lekarz przepisał mi znowu Nolpaze 40 mg, ktorą kazal mi przyjmować 2 razy dziennie po pewnym okresie ograniczyc do 1 raz dziennie a potem 1 tabletka na 2 dni, a potem starac sie odstawic i przyjmować tylko doraźnie. Dopóki przyjmowałem w dawce min 1 raz dziennie było ok, przy mniejszych dawkach nie czułem się obrze. Po ok 4 miesiacach pojawily się znowu objawy takie jak na samym poczatku (chociaż może nie tak uciążliwe). Zrobiłem kolejne badanie "rurką" i okazało się że nadżerki sa mniejsze niż na poczatku - czyli leczenie idzie w dobrym kierunku. Teraz przyjmuję dalej leki blokujące wydzielanie kwasu solnego i Gasprid. Dodatkowo jakies 2 -3 miesiące temu doszły dolegliwosci jelitowe (czeste oddawanie stolca, biegunki, a czasami zaparcia, przelewanie sie w jelitach i uczucie jakby jelita były napięte). Lekarz stwierdzil , że te dolegliwosci są na tle nerwowym, przepisał mi Duspatalin (na regulowanie pracy jelit), Espumisan, jakieś leki uspokajające i doraźnie Nospę w przypadku nieprzyjemnych bóli jelitowych. Podsumowując stan mojego zdrowia się poprawia (biorąc pod uwagę badania i to co mowi lekarz), ja natomiast zacząłem leki przyjmować garściami i czuje sie gorzej. Dopóki przyjmuję te wszystkie leki jest w miarę ok, jak zaczynam je odstawiać to dolegliwosci powracają. Może i rzeczywiscie dolegliwosci są na tle nerwowym bo zauważyłem ich nasilenie w warunkach zwiększonego stresu, ale stresu nie da się uniknąć w życiu (można się starać go jedynie ograniczyć). Dodatkowo stresująca jest sama sytuacja kiedy uświadomię sobie że mam 38 lat, przeraża mnie to że musze w takim stusunkowo młodym wieku przyjmować leki w tak dużych ilościach, aby zminimalizować objawy, i że znacznie pogorszył się moj komfort życiowy. Może ktoś doradzi jak wyjść z tego błędnego koła? Pytałem lekarza odnośnie możliwosci wykonania zabiegu chirurgicznego, ale mi stanowczo odradził. Powiedział, że zmiany są zbyt małe i w takich przypadkach nie wykonuje sie operacji, że zabiegi operacyjne nie daja pełnej gwarancji wyleczenia i często po operacji powraca sie do leczenia farmakologicznego, a czasami można sobie zabiegiem operacyjnym tylko pogorszyć sytuację. Pociesza mnie, że jak się dobierze odpowiednio leki i ich dawkowanie to mozna na dluzszy czas nie odczuwać żadnych dolegliwosci. Nie wiem co robić. Może jednak lepiej byloby zaryzykować ta operację? Czy ktoś wie jakie wogóle jest ryzyko takiej operacji? Jaka jest realna szansa wyleczenia i czy rzeczywiscie można sobie operacja zaszkodizc?
Mam jeszcze pytanie jak można inaczej leczyć objawy takiej choroby tzn: sposób żywienia (co jeść a czego unikać), czy można probować ograniczać nieprzyjemne objawy np jakimis ziołami lub wodami leczniczymi. Czy wskazana jest np aktywność ruchowa. Będę wdzięczny za wszelki wskazówki.
Pozdrawiam