2 lata męki

Witam wszystkich.

Na poczatku chcialbym sie przedstawic jako, że na forum jestem nowy. Na imie mam Maciek, jestem z Wrocławia i mam 20 lat.

Chciałbym prosić Was o radę związaną z moim problemem miłosnym. Dla wielu z Was wyda sie on może śmieszny ale niestety nie jest taki dla mnie.

Zaczęło sie +- 2 lata temu. Zauważyłem w szkole dziewczyne (mieliśmy wtedy ok. 18 lat), która wywarła na mnie niesamowite wrażenie, pięknie sie uśmiechała, ma cudowne oczy itd zresztą można powiedzieć krócej: dla mnie ideał. Jako, że jestem skrajnie nieśmiały nie potrafiłem tak po prostu podejść do niej - obcej osoby i zagadać. Postanowiłem więc umówić sie przez internet jako, że w dzisiejszych czasach nie jest to trudne. "Rozmowa" toczyła sie powoli ale widac było, że wykazuje zainteresowanie. Powiedziałem jej, że postaram sie złapać ją w szkole następnego dnia, bo nie była pewna z kim rozmawia (nie znała wszystkich z ówczesnej mojej klasy). Niestety tamtego dnia widzialem ją tylko raz, z gronem koleżanek = moja nieśmiałość sparaliżowała mnie i nie potrafiłem podejść. Wiem,że brzmi to może dziecinnie ale taka jest moja natura. Gdy tamtego dnia wróciłem do domu "rozmawialiśmy" znowu, stwierdziłem, że wysle zdjęcie i umówimy sie jutro w konkretnym miejscu i o odpowiednim czasie. Gdy obejrzała je, stwierdziła,że kojarzy z widzenia, w tym momencie kontakt sie urwał, już nie odpisała na wiadomości, tym bardziej nie chciała sie spotkac. Wniosek nasuwa sie oczywiście taki, że po prostu nie przypadlem jej do gustu.

Mój problem polega na tym, że codziennie Ją widuje i to niesamowicie boli. Minęły 2 lata a ja nie potrafie przestać o niej myśleć. Żałuje, że nie rozegralem wtedy tego inaczej. Teraz kolejna próba zapoznania sie byłaby pewnie klapą.

Doradzcie co robić? Jak pokonać ten ból. Gdy zdarzy sie, że rano wstanę z dobrym humorem, kończy sie on w momencie gdy spotykam Ją. :(

Pozdrawiam Was,
Maciek G.