4 lata znajomości :)

Cześć,

jestem nowym użytkownikiem i mam problem z którym chciałbym się Was poradzić.

Jest pewna dziewczyna, znamy się 4 lata, poznaliśmy się na koncercie. Starałem się ją poderwać, ale zabierałem się do tego dość pokracznie, więc nie szło, jednak pewnego razu dwa lata temu wyjechaliśmy na dwa dni i coś zaiskrzyło, raczej wszystko z mojej inicjatywy, wiele namawiania, ciężko nazwać to związkiem, no ale spotykaliśmy się częściej, dziewczyna oficjalnie singielka, jednak ciągły kontakt z byłym, który mieszka teraz 500km od nas.
No więc spotykaliśmy się tak parę miesięcy, wszystko było fajnie, relacja przypominająca związek, nagle dziewczyna bez żadnego powodu przestaje chcieć się spotkać no i tutaj kłótnie i urwanie kontaktu.

Znajomość trwała dalej bardziej na zasadzie spotkania raz na parę miesięcy pogadać, dziewczyna nie ma problemu dać się zawsze pocałować, chociaż z jej inicjatywy nie ma nic.

No i przechodzimy do sedna, kontakt się odnowił parę miesięcy temu, pogaduchy, potem 5 spotkań w ciągu 10 dni, ja całkowicie zmierzam do związku, pocałunki i cała ta otoczka, proponuje gdzieś wyjechać, lub spotkać się i nagle dziewczyna niechętna, cały czas, że nie ma czasu, że już umówiona, że chce dziś zostać w domu i tym podobne teksty. Mamy wspólne zainteresowania, nurkowanie, proponuje jej wyjazd ze mną, na co ona odpowiada mi, że nie może tak jechać ze mną bo nie wie czy by wytrzymała, że woli jechać sama.

Nawiasem jeszcze jedna rzecz żeby dobrze pokazać wam obraz tej znajomości. Dziewczyna za każdym razem sama odnawia znajomość jak urwiemy kontakt, podkreśla że mnie lubi, ale często zachowuje się nieprzyjemnie, mówi że ją wkurzam, że powinna się ze mną nie zadawać, wmawia mi, że ją denerwuje.
Dziewczyna widzi, że za nią latam, więc jak już łapie haczyk automatycznie przestaje być fajna i przyjemna, nie mówi nigdy nic miłego. Całość wygląda tak, że wg niej ona jest super, ja jestem ten niedobry, który ją namawia na spotkania.

W skrócie sytuacja wygląda tak, że jest pare spotkan, potem namówić na coś więcej jest niemożliwe i tak cyklicznie. Ja miły, czasem uszczypliwy w żartach, ale w granicach normy..

i tu pytanie czy coś z tego może być czy raczej powinienem urwać kontakt?
Męczące jest to namawianie kogoś w kółko, ale ta znajomość zabrała mi tyle czasu, że chciałbym żeby się coś udało i nie wiem już co robić?

To co mnie boli to brak zaangażowania, wszystko ja muszę wymyślać, ciągłe odmowy, oraz wmawianie mi, że jestem niefajny, niedobry, denerwujący. Każdy mój żart w jej stronę to tekst zwrotny, że jestem niefajny. Dziewczyna nie ma nikogo innego, oprócz byłego, do którego czasem jeździ.
Daje się pocałować przytulić, ale zaraz po kilku spotkaniach jest ochłodzenie relacji na dłuższy czas, prosiłbym o jakąś radę?:)