brak mi słów...

Zawsze kochałam i chyba nadal kocham jednego mężczyznę z którym byłam 4 lata, nie raz mięliśmy problemy. A to on szalał z kolegami za moimi plecami, nie podobało mi sie to do końca jak sie o tym dowiedziałam. Zawsze miałam wrażenie ze mnie chyba do końca nie kocha, ale kiedy pytałam, mówił ze tak, a czasem było nam tak dobrze ze nie musiałam pytać. Problem z tym u mnie ze ja juz sobie postanowiłam ze to jest ten na zawsze i nie chce nikogo innego. Chociaż mnie ranił, chociaż nie raz usłyszałam od niego niemiłe słowo. Raz nawet doszło do zdrady, nie widziałam ale w końcu wszytko wyszło na jaw. Zostawiłam go i juz nigdy nie miałam zamiaru do niego wracać, nie odzywałam sie w ogóle nic. On próbował. Powiem szczerze ze wtedy nawet nie było mi tak źle jak jest teraz było mi jakoś łatwiej. W końcu uległam mu, chociaż nie za dobrze sie z tym czułam ale z biegiem czasu nauczyłam sie z tym żyć ale oczywiście nie zapomniałam. Doszło do tego ze nawet zamieszkaliśmy razem i to on wszystko zaplanował, ja byłam w szoku, myślałam ze skoro chce mnie wsiąść pod swój dach to musi mnie naprawdę kochać. Na początku było wszystko wspaniale, cudownie.... Później jednak zaczęły sie jego nocne wychodzenie z kuplami, piwka i wracanie nie wiadomo o której... A jak tylko sie czemuś w domu sprzeciwiłam słyszałam ze jak mi sie nie podoba to mam sie wyprowadzić.. Ja naprawdę sie starałam, robiłam wszystko w domu, chciałam żeby było mu tak samo dobrze jak u mamy. Bardzo cierpiałam i bardzo mnie te słowa bolały. Nie raz płakałam i uświadamiałam sobie ze mogę mięć tak całe życie. Zabronił mi zostać chrzęsną dziecka mojej siostry( nie lubił całej mojej rodziny, ale miał tez swoje powody) Ja na początku obiecałam mu ze nie będę chrzęsną, później z biegiem czasu uświadomiłam sobie ze musze zostać ta chrzęsną bo nigdy w życiu sobie tego nie wybaczę. Powiedziałam mu to a on kazał mi sie wyprowadzić. Myślałam ze mnie zrozumie, ze dojdziemy do porozumienia. Ale niestety nie. Spakowałam sie i pod jego nieobecność wyprowadziłam się i wróciłam do rodziców. Myślałam ze sie odezwie, ze zadzwoni. A co sie okazało? Ze mój były kręci z nasza dobra sąsiadką(mężatką), której sie zwierzałam ze swoich problemów z moim chłopakiem. Miałam jeszcze nadzieje ze może on zrozumie i sie wszystko dobrze skończy, w końcu 4 lata byliśmy razem. Jak sie dowiedziałam o nich, poczułam sie jak by mi ktoś nóż wbił w serce. To okropne ale oni juz ze sobą są od 3 miesięcy wiec nawet wtedy byli razem jak ja z nim mieszkałam. Te jego nocne wychodzenia juz teraz wszystko rozumiem. Wszystko skleja mi sie w jedna całość. To okropne co mnie w życiu spotkało, nie wiem dlaczego ale ja po prostu chciałam być tylko szczęśliwa a teraz tylko cierpię… brak mi słów….