Co jest ze mną nie tak

Witam,
Po krótce chciałabym przybliżyć Wam moją historię...Sama już sobie nie radzę ze sobą,więc postanowiłam opowiedzieć Wam o mnie..
Otóż z moim narzeczonym znamy się już kopę lat(mamy po 23 lata)..Na początku wszystko było jak w bajce wielka miłość,aż po grób,wspólne plany,marzenia,cele.Wszystko szło tak jak tego chcieliśmy:związek,narzeczeństwo,w końcu wspólnie zamieszkaliśmy...Aż nagle wszystko prysło jak bańka mydlana.
A wszystko po tym jak przeprowadziliśmy się do innego miasta.Zrobiliśmy to po to,aby być razem,wtedy kiedy zwykłe odwiedzanie przestało nam wystarczać(zaznaczę,że zamieszkaliśmy razem po 3 latach znajomości).Wszystko było super do czasu.Coraz częstsze kłótnie,tak naprawdę o nic.Aż któregoś dnia nie wytrzymałam i po kolejnej kłótni wygarnęłam mu,że nie chcę takiego życia,że nie wiem czego chcę-za co dostałam w twarz..Tak po prostu..nagle..
Sama nie wiem czemu,ale spakowałam się i wróciłam do rodzinnego miasta-rzuciłam pracę i postanowiłam zacząć od nowa.Ale po kilku dniach gdy doszło do niego,że nie wróce przyjechał za mną(mieszkamy w tej samej miejscowości)..
Zaczęliśmy wszystko od"nowa"...Ale znów do kolejnego razu...Jednak za każdym razem mu wybaczałam...Owszem unosiłam się i potrafiłam mu przygadać,ale w ostateczności to w sobie szukałam winy i jak głupia prosiłam,aby ze mną był.
Wczoraj sytuacja po raz n-ty się powtórzyła nie pamiętam o co poszło,na szczęście byłam na tyle wstawiona,że pamiętam tylko jak dostałam dwa razy w twarz...Na tym skończyła się moja pamięć..
Nie wiem już gdzie szukać winy-w sobie,w nim czy w nas...Powoli sama się we wszystklm gubię.Komu bym nie powiedziała,jak między nami jest,mówi żebym go zostawiła...A ja nie mogę,nie wiem czy to miłość,czy boję się samotności...
Ale też zdaję sobie sprawę,że nie jestem idealnym partnerem w związku,mam swoje humorki,może zbyt bardzo chcę żeby był taki jak ja chcę...Uhhh...Sama już nie wiem:(.Nie ogarniam tego...