Co z tym zwiazkiem dalej, odpuścić czy sie starać ?

Moja sytuacja wygląda tak: Jesteśmy razem już 3 lata, ona ma 20 ja 23. Początki były trudne, szczególnie dla mnie, nie było wielkiego zauroczenia jednak wszystko przyszło z czasem.

Wszystko układało się dobrze, nie kłucimy się prawie wcale, jednak pół roku temu nadszedł kryzys. Dziewczyna powiedziała że nie jest pewna co czuje domnie. Rozmowy na ten temat odbywały się przez telefon, gdyż bała mi się tego powiedzieć w oczy, jak sama przyznała. Nie mogąc wytrzymać przyszedłem po nią, uśmiechnęła się gdy mnie zobaczyła, jednak gdy poruszyliśmy temat rozstania zaczeła płakać. Powiedziałem żebyśmy dali sobie tydzień czasu, ona przemyśli wszystko i da mi odpowiedź. Uzgodniliśmy jednak, że jak ktoś z nas nie będzie mógł wytrzymać to niech pisze smsy. Ja pisałem co pare godzin, jak bardzo tesknie, jak mi na niej zależy, co teraz robie co czuje itp. Odpisywała pocieszając mnie i że też jej jest ciężko. Obiecywałem jej w smsach że się zmienię gdyż wiem o zaniedbaniach z mojej strony (rutyna spowodowana egzaminami), jednak odpisywała że nie ma sensu to nic nieda. Zaczałem coraz mniej pisać o tym jak mi zależy. Mineły jednak 3 dni zagadała sama do mnie jak przyjaciel, po chwili rozmowy powiedziałem że zaraz wychodzę z domu i będę przejeżdzał koło jej domu. Zaprosiła mnie na herbate, nie odmówiłem. Gdy się tylko zobaczyliśmy rzuciła mi się w ramiona, czułem jak jej serce mocno bije, jak promieniuje cała z radości, namiętne pocałunki, było jak dawniej.

O rozstaniu szybko zapomnieliśmy, jednak ja postanowiłem się zmienić by do takich sytuacji nie dopuścić już. Randki, wypady ze znajomymi, prawie zawsze sie coś działo.

Pół roku później: Zamówiliśmy wspólne wakacje, ona bardzo miała na nie ochote. Dopiero co skończyła zdawać mature. Wczoraj spotkaliśmy się jak gdyby nigdy nic, krótkie spotkanie bez atrakcji gdyż nie było na to czasu. Wieczorem smsem nawiązałem rozmowe do wspólnych wakacji, napisała mi że nie ma to wszystko sensu. Dowiedziałem się po chwili że nic do mnie już nie czuje i chce rozstania, wie o tym że będzie tęsknić ale tęsknota to nie to samo co miłość. Napisała że to koniec i niechce żebym ją namawiał jak ostatnio do powrotu, nie chce mnie dłużej okłamywać ani ranić.

Pytanie moje, co robić w tym wypadku, jest sens namawiać na spotkanie czy dać jej czas i czekać aż sama sie odezwie? Czy ma to wogóle wszystko jeszcze sens?

Wcześniej nie było żadnych oznak. Czuć było od niej miłość, troskę, pożądanie. Mieliśy współne plany na zaręczyny. To był dla mnie wielki szok, nie moge sie po tym pozbierac, cala noc nie przespana.