czy i jak ratować związek

Jeżeli będzie coś nie jasne pytajcie, nie będę opisywała ze szczegółami bo nie starczyło by miejsca. Byliśmy ze sobą 3 lata. Pełne zaufanie, zakochani szczerą prawdziwą miłością w sobie, on niewidzący żadnej innej dziewczyny po za mną, byłam dla niego tylko ja najważniejszym sensem w życiu.Wspólny czas spędzaliśmy tylko ze sobą. To była nasza pierwsza prawdziwa miłość. Dzieliła nas mała odległość ale nie mogliśmy widywać się na tu i teraz. Cieszył się bardzo na myśl że zacznę studiować w mieście gdzie meszka i właśnie kiedy zaczął się październik popsuło się. To było dla mnie nie do przyjęcia kiedy poprosił przerwę bo ale jak to? To znaczy nie miałam wyjścia i po ok.2 tygodniach stwierdził że już będzie dobrze. Byliśmy ze sobą ale nie zachowywał się jak wcześniej, pisał a raczej odpisywał na sms-a wcześniej ich mnóstwo otrzymywałam, przyjechał parę razy do mnie co było i tak dla mnie radością,ale pomimo mówił ze jest dobrze tak nie było. Nie chciałam tak chciałam czuć że naprawdę kocha zaczęłam dociekać o co chodzi i nagle stwierdził po wcześniejszych zapewnieniach że będzie dobrze, że potrzebuje jeszcze trochę czasu ale wie że chce być ze mną powiedział że jednak to koniec. Nie dochodzi to do mnie. Powiedział że żałuje że chciała tej przerwy ale coś mi się nie chce w to wierzyć. Gdyby chciał by próbował a on tak się poddaje-tak to postrzegam Mam podejrzenia że jest z kimś choć przeczy, ta dziewczyna za nim wiem że chodziła,ciągle pisała, mi mówił że nie mam być o co zazdrosna że jak by chciał to by z nią był wcześniej ale nie chce bo to nie to ale moje podejrzenia nie są bezpodstawne. Zresztą dlaczego nagle tak zmienił zdania skoro miało być już dobrze. Poradżcie

[ Dodano: 2009-12-19, 01:20 ]
jak wy to postrzegacie patrząc z boku? czy on się pogubił czy to koniec?on nie jest pewny swoich odpowiedzi i za dużo też nie chce mówić podaje te same przyczyny które nie wydają się być powodami pewnymi