Czy ja przesadzam?

Hej, witam Was wszystkich ;) Już sama nie wiem, co robić, więc piszę tutaj… Może Wy mi pomożecie. Otóż. Mam 18 lat, mój mężczyzna ma 23. Jest wielka miłość, chcemy zamieszkać za jakiś czas razem, pobrać się – generalnie planujemy przyszłość. Ufam mu i kocham go. Ale… Jestem osobą bardzo wymagającą i zazdrosną. Spotykamy się codziennie, choć na chwilę – teraz, gdy są święta, to nie, ale w tygodniu – jak najbardziej. Piszemy do siebie co godzinę lub dwie, chyba że mój luby jest w pracy i nie może pisać. Codziennie wieczorem rozmawiamy przez telefon, a potem on pisze mi miłego smsa na dobranoc. Można by rzec – ideał. Ale… Ostatnio wyszedł z kolegami na kawę. Napisał mi, gdy dotarł na miejsce i kiedy wrócił do domu. Spotkanie trwało jakąś godzinę, półtorej. Było mi przykro, że nie chciał do mnie napisać ze spotkania, że jest okej, że kocha. On powiedział, że chciał maksymalnie wykorzystać czas spędzony z kolegami i że męczyłoby go pisanie do mnie z tych spotkań, gdyż nie chce co chwilę patrzeć na zegarek czy jest już w połowie spotkania i czy ma do mnie napisać. Umówiliśmy się wobec tego, że ja napiszę, a on odpisze mi. Też nie był zbyt zadowolony, ale się zgodził. Doszłam jednak do wniosku, że to okropne uczucie, gdy go o coś proszę, a on mówi, że jego to męczy i nie umie się poświęcić… Czy to takie okropne, napisać raz ze spotkania? Ja do niego piszę, mimo że on tego nie wymaga – ja po prostu tego chcę. On mówi, ze to dlatego, że powinnam mu ufać, że to tylko kawa, że to męczące, gdy się widzi z nimi rzadko i chce z nimi pogadać, a ja chcę, żeby on napisał. Poprosiłam go więc o to, żeby czasem – choć czasem – zgodził się napisać, gdy będzie wiedział, że będę spokojniejsza i żeby czasem umiał zrobić coś, co nie będzie dla niego komfortowe. On powiedział, że nie, gdyż będzie nieszczęśliwy, wykonując czynności, które go męczą i powodują w nim zdenerwowanie. I że muszę mieć ważny powód, bo jeśli go poproszę, bo będę spokojniejsza, to on tego nie zrobi, ponieważ powinnam mu ufać i dać mu czas na kolegów. Powiedzcie… Przesadzam? Czy to on jest egoistą, który nie umie się poświęcić? Dodam, że jest cudowny – mówi wspaniałe rzeczy, rozpieszcza mnie, myśli o mnie poważnie, stara się… Ale mnie to strasznie męczy, że on nie umie czegoś dla mnie zrobić, jeśli mu nie pasuje. Mam być nieszczęśliwa? On ma być? On powinien się zmienić czy ja? Jak mu to wytłumaczyć? Czekam na odpowiedzi!