Dla wszystkich zdradzonych.

Witam,
Chciałbym wam wszystkim opisać jak u mnie to wszystko wyglądało.
Krótkie streszczenie jest takie, że ja zostałem zdradzony. Po jakimś czasie przychodziły dziwne myśli i chęci dania jej nauczki (teraz jest to nie ważne czy to etyczne czy nie).
Wiem tylko, że żałuję.
Spotkałem osobę, w której się zakochałem, lecz zakochanie przerodziło się w związek bez tego czegoś. Cały czas myślałem o Tej, która mnie zdradziła.
Nie wiedzieć dlaczego, cały czas rozmyślałem o niej, mając wszystko. Ta kobieta była wspaniała lecz brakowało tego czegoś - z mojej strony.
Wyszło na to, że po pół roku przejrzałem na oczy i chcę teraz być z Tą, która mnie wcześniej zdradziła. Ona chciała być ze mną wcześniej. Czekała na mnie trzy miesiące i po tym czasie nie dała rady. Znalazła sobie kogoś. Zakochała się i kocha.
Mówię ludzie, zastanówcie się nad tym co robicie.
Jest prawie niewykonalnym myśleć z kilkumiesięcznym wyprzedzeniem kiedy w grę wchodzą uczucia, lecz każdy musi to zrobić przed podjęciem decyzji.
Ja przekonałem się na własnej skórze, że cały czas chciałem z nią być, lecz jakoś minął czas, w którym jeszcze mogłem wrócić.
Do tego zraniłem kobietę, która wyznała mi miłość a ja nie potrafiłem tego zrobić.
Nie dosyć, że okazałem się bez serca, kiedy ta, która mnie zdradziła żałowała z całego serca to jeszcze zraniłem inną osobę.
Cholernie żałuję tego co zrobiłem, że straciłem szansę - a właściwie pogrzebałem ją. Chcę wrócić do pierwszej kobiety, którą uważam za jedyną.
Niestety drzwi zostały zamknięte.
Niech każdy kto to przeczyta wyciągnie wnioski z tego co ja przeżyłem!
Czasami jednak warto!