jak odbudowac ten zwiazek pomocy Powazny problem rodzinny

Witam wszystkich jestem tutaj nowy probuje znalesc gdzies jakies zrodlo pomocy ale jak narazie to tylko stoje w miejscu opisuje problem mieszkam w norwegii przeprowadzilem sie tu 4 lata temu po roku pobytu poznalem tutaj dziewczyne ktora bardzo kocham no i stalo sie zaszla w ciaze bylo ok super sie dogadywalismy itp caly czas zaczely sie male problemy jak to w zwiazkach bywa raz jest lepiej raz gorzej ale jakos sie to wszystko toczylo az pewnego dnia sie poklucilismy ona stwierdzila ze potrzebuje czasu zeby o tym wszystkim pomyslec bo nie wie czego chce oczywiscie dla mnie byl to taki cios ze nalegalem caly czas zeby do mnie wrocila itp po 2 tygodniach rozlaki wrocila powiedziala ze nie wie czemu to zrobila bo mnie kocha bardzo itp minol prawie rok od tego momentu tez bywaly chwile wspaniale i chwile zle ale bylo dobrze klocilismy sie czasem ale zadko zdecydowalismy sie na 2 dziecko przed tym pytalem ja co bedzie jesli znow zrobi to co ostatnim razem ze bedzie chciala mnie zostawic odpowiedziala ze nigdy tego nie zrobi bo bardzo mnie kocha a jak bedziemy mieli jakis problem to bedziemy poprostu o tym rozmawiac i sprobowac to naprawic i chce byc zemna do konca zycia wiec jak moge jej nie zaufac no i zaszla w ciaze teraz jest w 3 miesiacu i znow troche bylo pomiedzy nami klotni ale to naprawde o zwykle pierdoly ze tak to nazwe nic wielkiego i stwierdzila ze ona nie moze tak miec i ze to koniec stalo sie to 2,5 tyg temu w srode w piatek z nia rozmawialem wygladalo na to ze bedzie lepiej potem ona poplynela z rodzicami na weekend na mala wycieczke wrocila w niedziele i od tamtej pory nie ma o czym gadac to totalny koniec i wogole wyprowadzila sie do rodzicow zabrala wszystkie swoje zeczy z mieszkania podzielilismy praktycznie na polowe co prawda ona wziela wiecej ale naprawde na zeczach mi nie zalezy chce tylko miec swoja rodzine z powrotem no i zostalem sam od tamtego czasu co odeszla widywalismmy sie prawie codziennie bo trzeba wszystkie sprawy pozalatwiac itp rozmawialismy raz w miare spokojnie raz byla to klotnia i placz bylismy w poradni rodzinnej rozmawiac z psychologiem po godzinnej rozmowie psycholog powiedzial tylko tyle ze jesli ona nie chce naprawic tego zwiazku to ona niestety nie moze nam pomodz a ja musze sie z tym pogodzic i tyle teraz mamy miec kolejne spotkanie odnosnie dziecka kiedy bede mogl widywac moja coreczke jest to obowiazkowe bo gdy nie zalatwimy tego to ona nie dostanie zasilku dla tak zwanej samotnej matki jest to dla mnie bardzo ciezkie probuje sie powstrzymac nie dzwonic do niej ale mysl o tym ze ja strace tak bardzo mnie boli tak bardzo czekalem na ta chwile ze bedzie tak wspaniale jak teraz jest w ciazy znow ze sami podjelismy ta decyzje a tu wszystko sie rozlecialo wiem ze jest to moja wina bo czasami gdy ona nie chciala mnie posluchac znaczy jest tak ze dla niej nie ma zadnego problemu z niczym wszystko bedzie ok itp ale w zyciu tak nie jest i trzeba troszeczke myslec i to zawsze ja bylem ta osoba myslaca w zwiazku i zawsze wychodzilo ze mam racje i sama mi to przyznawala ale gdy sie troche nie unioslem to nie bylo szans o jakim kolwiek przegadaniu bardzo nie chcialem tego robic ale tylko tak mnie posluchala nie bylo to na zasadzie krzykow wrzaskow czy cos no i wiem teraz ze zrobilem zle a ona powtarza ze to naprawde koniec ze nie ma o czym gadac ze nie chce wrocic do tego co bylo dawniej ale ja naprawde zaluje tego co zrobilem bo wiem ze nie musialo tak byc bo naprawde ja kocham i zalezy mi na mojej rodzinie ale teraz niestety nie moge cofnac czasu zeby to naprawic siedze w pustym mieszkaniu sam i nie wiem co mam zrobic nie mam tu wielu przyjaciol z mojej strony wszyscy sa raczej od jej strony probuje do niej nie dzwonic czy pisac smsow ale to jest bardzo ciezkie jeszcze do wczoraj bylo jakos w miare ale juz wieczorem nie odpisala mmi na sms co zawsze robila i wiem ze zrobila to celowo ze nie odpisala napisalem tylko zeby dala mojej coreczce calusa na dobranoc i powiedziala ze bardzo ja kocham odpisala mi ze tak zrobila wiec napisalem ze tez zycze je dobrej nocy nie dostalem zadnej odpowiedzi a wczesniej zawsze odpisywala na dobrzanoc i dzien dobry pomozcie prosze co mam zrobic mowi zebym do niej nie dzwonil pytalem o spotkanie mowi ze nie chce widywac mnie caly czas bo nie jestesmy juz razem wiem ze rodzice (matka w wiekszej czesci) nie chce abysmy byli razem ale naprawde nie ma zadnego powodu do takiego myslenia rozmawialem z jej ojcem on stwierdzil ze jak ona bedzie chciala byc zemna to on bedzie nas wspieral itp ale jak nie chce to on trzyma jej strone bo jest jego corka rozumie to bo kazdy rodzic chyba by tak zrobil ale wiem tez ze matka robi wszystko aby o mnie zapomniala tekstami typu ze bedzie wszytsko ok ze dobrze zrobila i ze znajdzie sobie kogos lepszego naprawde nie wiem co mam zrobic w takiej sytuacji prosze pomozcie jak mam sie teraz zachowac zebym dostal chociaz szanse aby jej pokazac ze saluguje na to zeby byc z nia naprawde nie chce ich stracic co teraz zrobic? nie dzwonic do niej? nie pisac? prosze doradzcie cos tak bardzo to boli siedze naprawde zalamany trace sens zycia jest bardzo ciezko a ona ma tylko dobry czas teraz z rodzicami znajomymi codziennie sie spotyka ze znajomymi itp mowi ze bardzo dobrze sie teraz czuje itp a ja siedze tutaj sam i juz powoli nie daje rady chce chce moja rodzine z powrotem prosze niech ktos mi pomoze doradzi co zrobic nie mam tu nikogo z kim moge naprawde porozmawiac a potrzebuje tego bo bardzo to boli prosze odpiszcie cos po wczoranszym dniu bylismy w urzedzie zalatwic sprawe kiedy bede mogl widywac moje dziecko bo niby potrzebuje tego zeby dostac zasilek jako samotna matka rozmawialismy przed spotkaniem ale ona kompletnie nie chce o tym rozmawiac byla zla nie chciala mnie sluchac mowiac ze to naprawde koniec i tyle ze powinieniem myslec o tych wszystkich bledach wczesniej bo to bylo takie codzienne proste zeczy ktore powinieniem widziec ze robie zle ale nie widzialem tego :( poszlismy na to spotkanie zaczelismy rozmawiac o dziecku tak aby bylo najlepiej dla niego oboje sie poplakalismy i na tym sie zakonczylo spotkanie po tym wszystkim widze ze naprawde musze dac jej troche spokoju przez te cale 3 tygodnie nie dalem jej wogole czasu na myslenie dzwonilem codziennie praktycznie max przerwy bylo moze 2 dni a i moze nawet nie to myslicie ze przemysli sprawe ? Napewno nie stanie sie to tak od razu ale ja naprawde chce dac jej ten czas tylko nie mam wogole pojecia jak mam sie teraz zachowywac kiedy dzwonic o czym rozmawiac itp kiedy poruszyc nasz temat prosze pomozcie :(