jestem tym drugim - pułapka?

Witam

Pracuje w szpitalu, mniejsza z tym gdzie. Na początku tego roku w moim oddziale pojawiła się nowa koleżanka. Bardzo ładna kobieta która od początku wzbudziła moje zainteresowanie. Okazało się że ma narzeczonego i planują ślub. Sprawa była dla mnie oczywista, trzymałem się od niej z daleka. Proponowała kilka razy kawę ale odmawiałem. Trwało to kolejne 3 miesiące gdzie byłem dla niej zimny i obojętny, mimo że w tym czasie miałem bardzo ciężki okres i potrzebowałem wsparcia. Kobieta ta była nieustępliwa, dochodziły do mnie sygnały( były przekazywane w żartobliwym tonie), że nadal jest mną zainteresowana jednak ja nie zamierzałem się złamać. Kiedyś mieliśmy zabawę pracowniczą na której doszło do bliższych relacji. Była bardzo wystraszona i nie zachowywała się perfidnie. Obserwowała mnie z uwaga i słuchała co mam do powiedzenia. Wtedy dałem jej do zrozumienia że nie spotykam się z zajętymi kobietami. Trzy dni później podeszła do mnie na luźna rozmowę i zaprosiła na kawę. Na wspomnianą kawę poszliśmy jeszcze kilkakrotnie. Chciała się zbliżyć do mnie ale postawiłem warunek, albo on albo ja…nie wytrzymałem tego i powiedziałem ze jeśli chce mnie choć pocałować musi z nim zerwać.
Na następny dzień oznajmiła mi że z nim zrywa, rzeczywiście to zrobiła – mam potwierdzone źródło. Facet się załamał, a my ruszyliśmy w miłosne uniesienia. Było nam cudownie ( albo tylko mi;) przez półtora miesiąca. Okazało się że jej narzeczony o nią walczy, kwiaty, prezenty, płacz. To zachowanie mocno zachwiało jej emocjami, zaczęła za nim tęsknić i myśleć o nim. Powiedziała że myśli równocześnie o mnie i o nim i nie chce go ranić. Poznałem dużo życia i kobiet, dlatego stwierdziłem że jest jeszcze młoda i sama nie wie czego chce. Nie chciałem jej niczego niszczyć, poprosiłem aby przemyślała wszystko i jeśli chce to niech wraca do niego, ja nie zamierzałem walczyć o nią i niszczyć jej związku, wyznaje inna zasadę ( ale o tym kiedy indziej). Wróciła do niego i mnie zostawiła..DZIWNE…bo potrafiłem przez kolejne miesiące być jej przyjacielem, na początku było ciężko ale zawsze jej pomagałem i traktowałem luzno - jak mlodsza siostre..
Naprawdę nie miałem problemu kiedy ona przechodzila obok mnie albo była na kolejnej imprezie integracyjnej naszego szpitala . W tym okresie przenieśli ją obok mnie i mieliśmy jeszcze lepsze i bliższe relacje. Dziwiło mnie tylko, że każda rzecz o jaka możną u nas kogoś prosić była automatycznie przez nią wykonywana. W tym czasie pomagała mi we wszystkim, troszczyła się o każdy szczegół. Kiedy się rozchorowałem albo wyjeżdżałem załatwiała za mnie moje sprawy ( mamy ta sama specjalizacje). Myślałem ze to wszystko to chęc naprawy tego ze mnie w jakiś sposób zraniła, byłem pewien ze chciala mi to wynagrodzić…………...do momentu aż…….
W taki jeden normalny dzień po 4 miesiącach spokoju gdzie ja już miałem wszystko poukładane, przyszła do mnie i rozpłakała się w moim gabinecie….nie wiedziałem o co chodzi…powiedziała, że za miesiąc ma ślub a ona ciągle o mnie myśli, jest z nim a myśli o mnie. Twierdzila ze przezyte razem dni były dla niej cudowne, że jestem facetem jakiego nigdy nie poznała bo nikt nie okazał jej tyle czułości i zrozumienia, że z nikim jej tak dobrze w łózku nei było.….powiedziała ze nie potrafi tak życ ale musi ( slub itd). Nie chce opisywać jak to się skończyło…zryła mi beret tym tekstem….jednakże zachowałem zimną postawę i troszeczkę się oddaliłem. Nie na długo gdyż po 2 tygodniach przed samym ślubem mnie zlamała…….doszlo do zdrady….Po kolejnych dwoch tygodniach wziela slub twierdząc ze i tak kiedyś wezmie dla mnie rozwod. Chciała żebym na nia czekał i wyznała mi miłość. Przez cały ten okres az po dziś dzień traktuje mnie cudownie. Żadna kobieta tak o mnie nie dbała jak ona…robi wszystko o co ja poproszę, a najgorsze jest to że czasem aż mam wyrzuty że ją wykorzystuje. Ja oczywiście odpłacam się tym samym……ALE .teraz chciałem poruszyć najbardziej istotny problem.
Wiem, że to zdrada i że kłamstwo kryje się za kłamstwem…jednak ona otwarcie mówi ze kocha na swój sposób swojego meza i kocha mnie. Nie chce z nim planowac przyszłości , ale na razie nie może od niego odejść. Kobieta się mota bo twierdzi ze chciala by mieć nas obojga.. Kolejny problem polega na tym, ze od czasu slubu spalismy ze soba tylko dwa razy, a spotykamy się już pol roku. Doszedłem do stanu gdzie nie namawiam ja na sex, zalezy nam na wspolnej obecności. W wolnych chwilach jedziemy na narty, idziemy do kina, rozmawiamy i trzymamy się jak dzieci za ręce. Niby wszystko pięknie ale niestety tak nie jest…..Wiem że robie zle, bardzo zle. Szczerze myślałem nad tym żeby to zakończyć. Nie chce niszczyć życia jej mezowi, jej ani sobie. Jednak paradoks polega na tym że ona nie popelnia bledow, jest dla mnie jak aniol. Nie klocimy się ani nie oklamujemy ( chyba?). Przynala ze jest o mnie zazdrosna.. ja chyba o nia tez. To wszystko jest zle ale ta „ sielankowa” sytuacja nie pozwala mi myśleć racjonalnie. Miałem wiele kobiet, ale zawsze cos nie pasowalo. W tej obecnej relacji oboje jestemy partnerami, ta kobieta na nic nie liczy i niczego nie oczekuje, jej na pewno nic nie brakuje. Mimo tego śmiem stwierdzić bo mam cwaniacki instynkt ze cos tu jest nie tak, ze jednak mogę być w jej rękach zabawką…..Kiedyś któś w pracy rzucil haslo ze ona lubi się bawic facetami…było to na samym początku kiedy jeszcze nawet się nią nie interesowałem. Teraz mam ogromny problem emocjonalny, dylemat. Jestem facetem ktory ma zasady ( wiem ze to brzmi smiesznie) ale np. jeśli ona mnie oklamie, znajdzie sobie jeszcze kogos..to jest OUT! Jednak poki co ona nie popelnia bledow i to mnie wykańcza…czy ktos miał podobna sytuacje?? Jeśli tak to proszę ….bo niestety filmow ani książek poruszających mój problem nie ma…a moich znajomych z zyciowym doświadczeniem to przerasta…albo ja już jestem taki głupi…..Każdego dnia zadaje sobie pytanie, czy kobieta może szukać „ dopełniacza” do swojego nudnego życia i być dla niego bezwzględnie dobra mimo że to dla niej gra i w głębi duszy tego kogos nie kocha? Czy dobrym postępowaniem można manipulować i grać? Wiem tylko że często ludzie którzy się bardzo kochają mają z tym problem i nie zawsze wszystko maja czas dla siebie zrobić…co o tym myślicie?