małżeństwo tylko na papierze

Witam wszystkich.
Jestem tu pierwszy raz i bardzo mi się podoba ta stronka. Mam problem i nie umiem sobie z nim poradzić. Długo się wahałam zanim postanowiłam się nim podzielić. Jestem mężatką z 5 letnim stażem. Od prawie 2 lat moje małżeństwo jest małżeństwem tylko z nazwy. Więcej nas dzieli niż łączy. 2 lata temu mój mąż dowiedział sie, że nie może mieć dzieci i zaczęło się wtedy u nas psuć. Tłumaczyłam, iż dla mnie to nie problem, są inne sposoby posiadania potomstwa. Przecież liczy sie kto dziecko pokocha, wychowa. Dla niego to nie tłumaczenie. Powiedział, że skoro on nie może mieć "swoich" dzieci to nie będzie miał zadnych. Na początku myślałam, ze to takie gadanie, bo jest smutny, jest mu przykro, jest rozczarowany. Jednak to trwa juz prawie 2 lata i jest coraz gorzej. Zaczęliśmy się na poważnie kłócić, oddalać od siebie. Dochodzi do tego, ze myśle, ze chciałabym zakończyc ten związek bo z ciągłymi wymówkami, ciągłymi kłótniami nie da się zyc. dodam, ze zaczął też coraz częściej sobie popijać, zobojętniał na wszystko. Przestał zwracać na mnie uwagę. Nawet jak gdzieś wychodzimy to ja muszę być tą odpowiedzialną, on dba tylko o siebie i żeby jemu było dobrze i co jest regułą to żeby się upić. gdy wypije staje sie natarczywy, agresywny, nieprzyjemny. Krzyczy, awanturuje się. Próbowałam z nim o tym wielokrotnie rozmawiać, prosić, grozić odejściem, jednak on obiecuje poprawe i znowu za jakiś czas jest tak jak było. Dodam, ze gdy z nim o tym rozmawiam to on nie widzi problemu. Wiem, że nie dam rady tak dłużej żyć, nie mam juz sił. Moje zycie to ciągłe płacze, awantury lub mówienie do ściany. Coraz częściej mysle o tym, żeby gdzieś wyjechać, zostawić to wszystko, bo i tak teraz jest tak jakbym żyła sama. sama już nie wiem. Proszę, jeśli możecie i będziecie mieli ochotę to napiszcie co mogłabym jeszcze zrobić, jak poukładac to swoje zycie. Pozdrawiam.