między ukochanym a rodziną

witajcie,
znalazłam się w bardoz nieprzyjemnej i trudnej sytuacji. z dnia na dzien jest gorzej, a ja coraz bardziej nie wiem co mam robić :(
sprawa wygląda tak, ze jestem z mężczyzną prawie 3 lata. bywało różnie, po roku bycia razem on zbliżył sie do pewnej koeelzanki, przyznał sie do tego. od tego czasu bardzo się zmienił. pozstanowiłam wybaczyc i zaufać. od tej proy ciagle snuł plany o przyszłości, stał sie bardziej czuły, troszczy się jak nikt. widać, ze mu zalezy i zrozumiał.
niestety o całej historii dowiedzieli sie rodzice. tata pozowstawił wybór mnie i zaakceptowal. niestety mama tymsposobem dostała kolejny dowód na to jaki jest moj luby (od samego pcozatku zanjmosci jak tylk odowiedziała, ze ze jego rodzice sie rozwiedli nie miala dobrego zdania i probowaa mnie zniechecic).
z czasem było juz tylko gorzej. teraz mama z siostra wytykaja juz wszystko a t oze tu wiertarki nei ruszyl, a tu ze samochodu nie ma, ze nie pogada, że zapomniał o czymś, wszystko dobieraja jako niechec. siostra jakis czas temu miala problemy (wiek dorastania) póxniej niby zaczel obyc lepiej, ale z czasem i ona coraz bardziej zaczela negatywnie patrzec na chlopaka., zreszta do wszystkich o wszystko ma pretensje, tym sposobem z mama stanowia jednosc jesli chodzi o zniechecanie mnie. planowaly nawet jakies podstepy.
ostatnio bylismy na weselu u rodziny, dalsza rodizna niestety takze nie odebrała Go pozytywnie, choiaz turdno mi pwoeidziec czy sami z siebie czy przy pomocy mamy i siostry, bo mnei rpzy tym nie bylo.
fakt, ze sama moze jestem troche zła , ze luby nie probowal jakos sobie zjednac ludzi, tymbardziej ze ze swoimi znajmoymi dogaduje sie swietnie. potrafi sie bawic tnacyzc i spiewac, a na weselu był niechetny zeby tanczyc, bo nie umie.
mogłby chociaz o przysowiowej pogodzie porozmawiac, no ale nie zmusze Go.
niestety musze przyznac, ze jest mi coraz trudniej, bo to ze on ma mala rodizne (prwie zadna i moze dlatego taki ejst?), nie znacyz ze ja odizoluje sie od swojej. a co ze swietami w przyszlosci? nie wyobrazam sobie chodzic wszedzie sama.
z drugiej storny On dla mnie jest kochany, troszczy sie, narpawde jest nam dobrze. ale tylko gdy jestesmy sami wrod jego albo kilku znajpmych moich.
pogubiłam sie :( kocham Go, ale atmosfera w rodzinie coraz bardziej wysysa ze mnie radość.