Miłość od pierwszego wejrzenia

Jeśli chodzi o miłość przez internet...no cóż, i mnie to dopadło:) Dzieli nas zaledwie 45km, a może aż 45km??? Czasem wolałabym, żeby mieszkał tam, gdzie ja. Niestety nie wszystko moze być tak jak chcemy... muszę się cieszyć, bo swoją miłość sama odnalazłam
A co do powodzenia takiej miłości- kiedyś bym nie uwierzyła,że jest możliwe utrzymanie takiej znajomości. Teraz jestem zdania,że najlepsi faceci ukrywają się w domu, przed komputerem.
Osamotnionym polecam rejestrację, na którymś z komunikatorów i zagadanie;) Mnie się udało!!! I jestem najszczęśliwsza na świecie

[ Dodano: 2006-08-23, 14:59 ]
Zapomniałam dodać,że jest to miłość od pierwszego słyszenia :) Swietnie na początku się gadało na gg, ale gdy zadzwonił...uuuuh.... ten głos....do tej pory jestem oczarowana

To bardzo romantyczne . Uwielbiam takie historyjki.

Historyjki to chba nie najlepsze określenie (bo kojarzy się trochę z czymś małopoważnym). Chodziło mi , że...ach - że to takie cudowne .

Też tak uważam- to takie cudowne

To gratuluję. Jesteście idealnym przykładem potwierdzającym, że twierdzenia typu "nie ma miłości przez internet" albo "nie jest możliwa miłość na odległość" są błędne.
Tak trzymać

w moim przypadku to też była i nadal trwa miłość od 1 wejzenia -cos pieknego i to już prawie 5 latek

U mnie też była to miłość od pierwszego wejrzenia, tylko zdałam sobie sprawę z tego nieco później...na drugim spotkaniu :)

O matko, ja o związkach, które nawiązały się przez Internet i związkach na odległość mogłabym napisać książkę. Zresztą noszę się z takim zamiarem bo to jedno z moich największych marzeń - a inne się już praktycznie spełniły.

Kiedy czytałam "Samotność w sieci" - Wiśniewskiego, książka wcale mnie nie zachwyciła. Być może dlatego, że sama przeżyłam wiele dużo ciekawszych historii? Potrafiłam jechać na drugi koniec Polski do faceta, którego znałam wyłącznie przez Internet. Dziś zastanawiam się, jakim cudem nie wylądowałam w szufladzie z napisem "osoby, które zginęły w niewyjaśnionych okolicznościach" albo "zgwałcone i zamordowane".

Zdarzyło mi się kilka związków odległościowych, kiedy to od spotkania do spotkania żyliśmy tylko myślą o tym, że za kilka dni znowu się zobaczymy, dotkniemy... ale była to ciągła walka z samym sobą. Uczucie musi być bardzo silne by mogło przetrwać. Czasem potrzeba bliskiego człowieka tuż obok. Czasem lubię po prostu czuć, że ktoś się o mnie troszczy i może przytulić w trudnej chwili. W związkach na odległość, nie zawsze można liczyć na natychmiastowe otarcie łez...

Kiedyś się śmiałam, że jestem wirtualna. Poniżej cytuję fragment tekstu, który kiedyś napisałam do pewnego człowieka. Zachowałam, by zawsze pamiętać o tamtej, dziwnej sytuacji. Facet żył wyobrażeniami o mnie. Miał jakąś wizję mojej osoby i się w niej zakochał. W wizji, nie we mnie.

napisal(a):

Jestem wyimaginowana. Dziewczynka z komputera. Wirtualna postać, która istnieje w Twojej wyobraźni, gdy siedzisz całymi dniami przed ekranem swojego monitora. Pojawiam się, mieszam w Twoim życiu, a kiedy nagle zabraknie prądu, znikam. Znikam tak samo jak znikają elfy czy skrzaty, o których czytając, nagle zamykasz książkę. Nie istnieję. Nie ma mnie w Twoim realnym świecie.

Myjesz się, jesz kolację, oglądasz telewizję, kładziesz się spać, śpisz, śnisz, budzisz się, wstajesz, włączasz radio, myjesz się, jesz śniadanie, wychodzisz do pracy, pracujesz, robisz zakupy, wracasz do domu, jesz obiad... - nie ma mnie przy Tobie. Przy tych wszystkich czynnościach, ja dla Ciebie nie istnieję. Nagle włączasz komputer, siadasz przed ekranem swojego 17 calowego monitora i pojawiam się. Jak zjawa we śnie. Jestem, rozmawiasz ze mną, słyszysz mnie, widzisz moje literki... - jestem przy Tobie. W końcu, wyłączasz komputer. Historia się powtarza, a mnie znów przy Tobie nie ma.

Nie istnieję, wymyśliłeś mnie sobie, żebyś nie czuł się tak do końca samotny.

Odsuwałam od siebie myśli o miłości przez internet. Wydawało mi się to niemożliwe, nierealne. Sama jednak wpadłam w tę pułapkę. Też zdarzyło mi się przeżyć zauroczenie człowiekiem, który w rzeczywistości był całkiem inny od tego, na kogo się kreował w sieci. Początkowo byłam zaskoczona, ale później to zauroczenie wirtualne przerodziło się w realną przyjaźń - do dzisiaj jest to jedna z bliższych mi osób :)

Sofik23, jakby mnie jakaś przypadkowa osoba zaczepiła via komunikator to bym jej kota pogoniła - nie znoszę jak mnie zaczepiają obcy ludzie. To tak samo jakby mnie ktoś na ulicy zagadał bo mu się nudzi na przykład Oczywiście nie każdy reaguje tak jak ja i być może komuś uda się kiedyś trafić na miłość...

Internet bardzo pomaga w nawiązywaniu znajomości. Zwłaszcza jeśli ktoś jest bardzo nieśmiały - ja tak miałam. Internet w dużym stopniu przyczynił się do mojego szczęścia. Chociaż kiedyś właśnie przez komputer straciłam na chwilę kontakt z rzeczywistością i ważni dla mnie ludzie, przestali się dla mnie liczyć. Na szczęście w porę się opanowałam i teraz jest już tylko lepiej :)

Belay napisal(a):

Kiedy czytałam "Samotność w sieci" - Wiśniewskiego, książka wcale mnie nie zachwyciła

a ja zachwycam się tą książką strasznie !

S@motność w sieci
On siedzi przed komputerem w swoim pokoju gdzieś w południowej Polsce. Ma
włączone GG.
Ona siedzi przed komputerem w swoim pokoju gdzieś w północnowschodniej
Polsce. Ma włączone GG.
ON: "Fajnie mi sie z tobą rozmawia"
ONA: "Mi też sie fajnie z tobą rozmawia"
ON: "Słuchaj rozmawiamy już tak długo przez internet może byśmy w końcu
spoktali się w realu?"
ONA: "To przyjedź do mnie. Tylko jest mały problem"
ON: "Jaki?"
ONA: "U nas nie ma Reala. Spotkajmy sie w Biedronce"...

sylwia napisal(a):

U mnie zdecydowanie była to miłośc od pierwszego wejrzenia. Ach....
I tak mnie trzyma już prawie sześć lat

U mnie też była to miłość od pierwszego wejrzenia-spotkania. :) Noi trwa to 5 lat :D

Sofik23 napisal(a):

Teraz jestem zdania,że najlepsi faceci ukrywają się w domu, przed komputerem.

Mam nadzieję, że masz rację. Żeby tylko jeszcze tak udało się o tym taką jedną przekonać...


A żeby kompletnego OT nie robić, to dodam tylko, że moim zdaniem miłość od pierwszego wejrzenia nie istnieje. Nie w moim rozumieniu słowa "miłość".