mój chłopak pracuje u ojca swojej byłej dziewczyny

Mam 22 lata mój chłopak, Marcin jest ode mnie rok starszy. Mieszkamy razem i mamy 3miesięcznego synka. Marcin ze swoją poprzednią dziewczyną był około trzy lata a nie są ze sobą już ponad dwa lata,ale wciąż pracuje w firmie jej ojca (już około 3 lata). Na początku denerwowało mnie to ale z czasem się przyzwyczaiłam gdyż ufałam chłopakowi i nie miałam powodów do tego aby się o coś martwic. Wiem, że lubi tą pracę i nie chciałabym stawiac go w sytuacji wyboru między mną a pracą. Nie miałam do tego powodów ale do czasu a mianowicie jakieś dwa miesiące temu Marcin zaczął wątpic w nasz związek i ledwo co się nie rozstaliśmy. Po prostu nie mógł sobie poradzic w nowej sytuacji-nasz synek miał wtedy miesiąc i trzeba było poświęcac mu cały czas i rezygnowac z wieczornych spotkań ze znajomymi itp. Mnie również było ciężko ale chyba przez okras ciąży zdążyłam się nastawic na to iż będziemy musieli odmawiac sobie pewnych rzeczy. Wtedy kiedy mieliśmy ten ciężki okres w naszym związku to wyszło na jaw że Marcin pisał sobie wiadomości sms ze swoją byłą. Było ich pełno..dzień w dzień po KILKASET!! Wtedy podjęłam decyzję o rozstaniu,nie chciałam z nim byc skoro on wciąż "wracał" do niej, chciałam dac mu drogę wolną,aby mógł do niej wrócic jeśli chce,chociaż nie było mi łatwo. Wtedy sobie wszystko przemyślał, przeprosił i obiecał że to już się nie powtórzy, że nie żałuje że tak robił, że chce by ze mną, że mnie kocha,nie chce mnie stracic a ona go nie obchodzi. Jak dotąd błędu nie powtórzył ale jednak mam obawy. Nie chcę żeby się z nią spotkał, on też zapewnia mnie że nie chce się z nią kontaktowac, rozmawiac ani spotykac ale ona przecież kiedy tylko chce może jechac z tatą do pracy! Ufam mu ale nie ufam tej dziewczynie, ona jest jeszcze młoda (młodsza ode mnie) i może nie rozumie jeszcze że Marcin już teraz ma rodzinę o którą musi dbac, a ona tak łatwo może wszystko zepsuc. Co mam zrobic? Jakie znależc wyjście z zaistniałej sytuacji? Nie chce odbierac mu pracy którą naprawdę lubi i która daje mu satysfakcję ale chce przestac się bac..nie chcę żeby się z nią spotykał!
Dodam jeszcze że ja także byłam wcześniej w związku który trwał trzy lata ale dla mnie to jest temat dawno zakończony, najważniejszymi osobami dla mnie są teraz synuś i chłopak i chcę żeby było tak już zawsze,chcę żebyśmy byli szczęśliwi i dali synkowi normalną, kochającą się rodzinę. Naprawdę mamy cudowne dziecko i przykro by było jakby nie miało obojgu rodziców przy sobie. Jak to zrobic aby było dobrze,żeby nikt nie ucierpiał,żebyśmy byli szczęśliwi,a ja przestała zadręczac się za każdym razem kiedy Marcin wychodzi do pracy? Sama już nie umiem sobie dac rady i nie potrafię tego wszystkiego ogarnąc dlatego proszę o jakąkolwiek radę i pomoc. Z góry dziękuję!