Moja eksprzyjaciółka i mój mąż...

Witam wszystkich serdecznie.
Chciałam sie podzielić z Wami moją historią. Szukam pomocy a w szczególności wsparcia, ze to nie ze mna jest coś nie tak, tylko z ludżmi którzy mi wyrzadzili krzywde.
Pewnie czytając moją historię wiele pomyśli sobie ale banał. Ale widać takie banały sie zdarzają.
od 8 lat jestem mężatka, mamy wspaniałego synka. Jak w każdym małzeństwie zdarzały sie kryzysy ale jakoś z nich powoli wychodziliśmy. Ale ten ostatni mnie dobił.
Od pewnego czasu układało sie bardzo źle, nie mogliśmy sie dogadać i w niczym porozumieć. Z własnej potrzeby poszłam do psychoterapeuty, w czasie rozmowy zaczeła mi rozjaśniac umysł, ze takie zachowania mojego męża wskazują ze jest jakas tajemnica o której ja albo nie chce albo naprawde nie widze. Zaczełam wiec baczniej obserwować zachowania mojego męża. Często znikał na kilka godzin z domu (mówił ze jezdzi bez sensu po mieście bo mu sie nie chce wracać do domu), zawsze telefon mial w kieszeni, nawet jak wychodził do toalety, a jak zostawiał na stole to był wyłączony. Wytykał mi różne błedy i ciagle krytykował. Jak wychodził z domu to zawsze w samochodzie gdzieś telefonował, zaczął chodzic na solarium(przez osiem lat małzenstwa nawet o tym słyszeć nie chciał). W końcu zdecydowałam sie wziać biling rozmów bo chciałam w koncu wiedzieć na czym stoje. To był baaardzo gruby biling.
Kiedy zaczełam sprawdzań najcześciej wybierane numery pod które mój mąż dzwonił i smsował oraz jakie numery do niego dzwonią, aż mi sie nogi ugieły.
Okazało sie ze bardzo intensywną korespondencję oraz rozmowy prowadzą miedzy soba mój mąż i moja przyjaciółka!!!
Pewnie zaraz bedziecie krzyczeć HISTERYCZKA!!!!Być może ale codziennie rozmawiali ze soba conajmniej 3-4 razy po 10-15, oraz conajmniej po 15 smsów dziennie o różnych porach dnia i nocy (22, 22.30, 23.15). Dzwonili do siebie jak oboje byli w pracy, albo ja byłam w pracy i jej mąż.Najfajniejsze jest to ze ta kobieta czesto mi sie zaliła jak to jest nieszcześliwa w swoim małzenstwie jak chetnie by sie wyprowadziła z dzieckiem. Ja równiez sie jej zwierzałam ze mis ie nie układa (takie prawdziwe zwierzenia dwóch przyjaciółek).
Wiedziała równiez ze coś podejrzewam ze moj maż cos kombinuje.
Kiedy mleko sie wylało, oboje oczywiście zarzekali sie tylko ze były to tylko zwykłe rozmowy. Kiedy moj maz sie nie mógł ze mna dogadac to poprostu dzwonił do niej żeby ja pocieszyć i na odwrót. Najlepszy w tym wszystkim był jej mąż. Zeby było sympatyczniej to obaj panowie to dobrzy kumple, pracuja razem. Otórz mąz tej pani powiedział ze on ufa swojej żonie i nie widzi nic złego wtym ze jego zona pociesza mojego meza wtedy gdy ma problem, nawet jak zadzwoni do niej w środku nocy.
Pewnie zaraz sie posypia komentarze ze to przecież faktycznie moze być nic, tylko rozmowy.
Ja sie z tym niezgadzam. kilka tygodni przed tym jak cała sprawa wyszła na jaw, ta pani co drugi dzien dzwoniła do mojego meża z prośba aby odebrał ja z pracy bo konczy po 22 i boi sie sama wracać do domu. I moj maż jezdził i odbierał! Czasami nie było go nawet godzinę(choć droga od nas zabiera samochodem o tej porze w obie strny max 15 plus chwila czekania), później tłumaczył ze Ta pani musiała chwile dłużej zostać w pracy i mu sie nie opłacało wracać.
Ta kobiete znam od ponad pięci lut. Cztery lata temu zerwalam z nią znajomość, ponieważ rozegrała sie prawie identyczna sytuacja. Znowu pocieszała mojego męża a dodatkowo odkryłam że na gg rozmawiali o pewnym spotkaniu wspólnym w czasie którego moj mąż odbierał ta pania z dworca a nastepnie miał na nia czekac u niej w domu az ona wezmie prysznic i sie przebierze. Były tam teksty typu: Fajnie wyglądałas w ty ręczniczku, gdybyś tylko chciał to bym go zdjeła, miałem ochote wejśc pod ten prysznic razem zTobą.
Jak poźniej sie tłumaczyli to specjalnie taka rozmowe zaaranżowali zeby móc mi udowodnić ze mojego meża szpieguja. Ona zreszta zapewniała mnie ze chciała do mnie zadzwonić zeby mnie o tym powiadomoć ( a wtedy naprawde sie super przyjaźniłyśmy). Po wielu próbach zapomnienia tamtego wydarzenia zerwałam całkowicie z nia kontakt.
Później urodziłam dziecko, ona zreszta też (jedno z bliźniaków straciła). Pomyślałam szkoda jej, tak super nam sie4 gadało, moze przemyślała, dojrzała, nauczona doświadczeniem już wiecej takich rzeczy nie zrobi.
I po dwóch latach zqaczełyśmy sie spotykać i rozmawiac na poczatku na luxne taematy, a później zaczełam sie otwierać.
Było niby wszystko ok, tzn miedzy mna a mezem znowu sie nie układało ale nie brałam do głowy ze to moze być innny powód.
Spedziliśmy razem w szóstke sylwestra (razem z naszymi dziećmi). Później padł pomysł na wspólny wyjazd na dwa tygodnie w góry.
Na początku nic nie widziałam ale poxniej dziwiły mnie sytuacje: mój mąż znikał bo szedl do pokoju sie położyć spac i za chwile znikała ona bo musiała cos zrobić w pokoju, oboje znikali np na pół godziny. Ja nie chodziłam i nie sprawdzałam bo wtedy nie brałam nawet takich myśli do głowy. Czesto ja z jej meżem pilnowaliśmy naszych dzieci bawiąc sie z nimi a moj maż i ta kobieta siedzieli po drugiej stronie domu i razem odpoczywali...
Tak naprawde nie wiem co mam jeszcze pisać, bo jest tego tak dużo ze nikomu nie bedzie sie chciało czytać tak długich zwierzeń
\I na koniec podsumowując.
Moj maż twierdzi ze to moja wina ze on szukał rozmowy z moja przyjaciółka, ona natomiast nie czuje sie wogóle winna, bo nic takiego nie robiła tylko pocieszała mojego meża kiedy miał problem.
Wiem ze napewno jest w tej całej sytuacji troche mojej winy ale nie za wszystko.
Błagam dogie forumowiczki doradzcie mi co mam zrobić. Ja ewentualnie zapomnieć poraz drugi o takich sytuacjach.
Na razie mieszkam z meżem bo nie mam sie gdzie wyprowadzić, on powiedział ze też sie nie wyprowadzi. Nie śpimy razem od bardzo dawna, nie ma żadnej czułości miedzy nami, a on przyjała postawe wielce poszkodowanego.
Błagam pomóżcie albo doradzcie co robie nie tak bo ja już naprawde przestaje racjonalnie myśleć.