Moja historia :( Fałszywe kobiety ku przestrodze ;/

Witam wszystkich !

Postaram się opisać swoją sytuację dokładnie. Całe życie nagle zawaliło mi się jednego dnia :(

Ale zaczynając od początku. Jestem ze swoją dziewczyną 2,5 roku, jesteśmy młodą parą, ona 19 lat , ja 21. Ja byłem jej pierwszym , a ona moja pierwszą w łóżku. W naszym związku bywało różnie, były dobre i te złe chwile. Ale potrafiliśmy sobie z nimi poradzić, trzymać się razem i kochać się. Była dziewczyną z która wiązałem plany na przyszłość, z która mógłbym się ożenić, założyć rodzinne, już nie chciałem żadnej innej. Była dziewczyną wierną i byłem pewien że nigdy mnie to nie spotka, ale w życiu niczego nie można być pewnym na 100% a szczególnie po kobiecie. W czerwcu zacząłem się mały kryzys między nami , nie dogadywaliśmy się, częściej wychodziły nie potrzebne kłótnie itd. I zrobiłem głupi, nie potrzebny błąd. Nie miałem z kim o tym pogadać (bo większość znajomości poświeciłem dla niej) i spotkałem się z swoją byłą dziewczyną (wiem idiota ze mnie) która miała podobny problem ze swoim chłopakiem. Chciałem po prostu z kimś pogadać, a najlepiej z dziewczyną. Nic już do niej dawno nie czułem i traktowałem jak koleżankę. Do niczego też nie doszło , pogadaliśmy sobie i tyle. Dużo mi ta rozmowa pomogła i postanowiłem ratować swój związek.

Nie powiedziałem też o tym fakcie swojej dziewczynie, bo wiedziałem że nie zrozumie i jest strasznie zazdrosna. Zresztą miała by powód. Ale niestety moja ex zostawiła swój login na n-k i wydało się. Oczywiście doszło do histerii , kłótni itp. ale gdy moja dziewczyna się uspokoiła, wytłumaczyłem jej spokojnie o co chodziło i że tylko ją kocham itd. Była jeszcze zła na mnie parę dni, aż nagle wyskoczyła z tekstem że jej przyjaciółka (chyba największa nimfomanka w mieście) chcę z nią iść w weekend na balety i czy może iść wtedy nie będzie się juz gniewać i będziemy kwita. Nie byłem przekonany co do tego , ale wiedziałem że sam zrobiłem źle i że tak będzie ok, a poza tym znam ją i ona ma swój rozum i nic złego się nie stanie, musimy w końcu sobie ufać. No i w końcu nadeszła ta sobotnia noc, zostałem w domu a ona poszedła do klubu. Wszystko wydawało się w porządku, zaczęła pisać jak bardzo mnie kocha, że się nudzi tu i nie umie bezemnie się dobrze bawić i że siedzi tylko i pije drinka z przyjaciółką i jakimiś jej znajomymi. No to ja spokojny bardziej, poszedłem spać.

No i zaczęło się psuć wszystko. Widziałem że coś jest nie tak , stała się obojętna, w ogóle nie okazywała mi uczuć, o sexie mogłem tylko pomarzyć, ciągle nie mam ochoty, coś mnie boli itd. Widziałem to i czułem że coś nie jest tak , zacząłem sobie wkręcać różne rzeczy że mnie nie kocha, zdradza , ale nie to nie możliwe powtarzałem sobie, pewnie to chwilowe. Chciałem z nią pogadać jak w normalnym związku na spokojnie , ale nie dało się. Czasem tylko płakała i mówiła że nie chcę o tym gadać (myślałem że może coś w domu nie tak itd.). Do tego jeszcze jej tego nigdy nie zapomnę. Przyszedła do mnie pewnego dnia i powiedziała że muszę coś wiedzieć. Ze wtedy na baletach była też ich koleżanka ze szkoły której strasznie nie lubią i wymyśliła później na nie plotę, że jacyś kolesie stawiali im drinki i że później poszły z nimi do hotelu się [Mod: pip-pip] Oczywiście nie uwierzyłem w to i powiedziałem żeby się nie martwiła tym.

I tak się psuło wszystko, praktycznie nie było "nas" jeszcze dwa tygodnie. Aż pewnego wieczoru chciałem normalnie z nią porozmawiać i doszło do kłótni z jej strony. poszliśmy spać,a następnego dnia wzięła swoje rzeczy i odeszła tak nagle. Byłem zły i nie odzywałem się też do niej, ona pierwsza to zrobiła. Zadzwoniła z płaczem i wyrzutami powiedziała, że czemu ją tak traktuje, że nas już dawno nie ma, że potrzebuje czasu żeby to przemyśleć i spotkamy się za tydzień pogadać o tym i ustalić do dalej robić. Zgodziłem się bo wierzyłem że może przerwa nam pomoże. Gdy już odeszła trochę złość okazało się że to bym najdłuższy tydzień w moim życiu. Brakowało mi jej strasznie i doceniłem jeszcze bardziej jak ważna dla mnie jest i co do niej czuje. Ale najpierw chciałem usłyszeć co ona ma mi do powiedzenia. Więc udałem się na spotkanie z nią. Ale przeżyłem szok, w ogóle jej nie poznawałem, jakby inna osoba. Powiedziała że na 90% mnie już nie kocha, traktowała po 2 latach mnie jak kogoś zupełnie obcego, baaa jak wroga jakbym coś jej naprawdę złego zrobił i do tego nie miała dla mnie zbyt dużo czasu bo byłą umówiona z przyjaciółka (to samą z która była na baletach) powiedziała że chce by narazie sam i żebym jej dał więcej czasu na przemyślenie dokładnie. Załamałem się całkowicie i wróciłem do domu. To był dla mnie horror, nie mogłem pojąć jak osoba która była tak bliska, z którą przeżyłem tyle chwil, dla której mógłbym zrobić wszystko, tak mnie potraktowała i w taki sposób odeszła. Myślałem sobie tak. Zaczęła pracować, poznała nowych ludzi , jej życie się zmieniło to teraz nie jestem jej już potrzebny, jestem tylko starym śmieciem dla niej. Trwało tak to prawie dwa miesiące, przez ten czas próbowałem ją odzyskać mimo wszystko bardzo ją kochałem i obwiniałem tylko siebie za to co się stało i chciałem żeby dała nam szanse jeszcze, której bym nigdy nie zmarnował. Przez ten czas widywaliśmy się czasem jako przyjaciele, chociaż zawsze nie wytrzymywałem i wchodziłem na nasz temat, ale źle to się kończyło. Do tego była też dziwna sytuacja bo spóźniał się jej okres i myślałem że jest w cięży i sobie żartowałem że będę tatusiem (bo nasz ostatni raz był dość dziwny) więc z jednej strony bałem się ale z drugiej cieszyłem że może tak być. Walczyłem o nią, zabierałem w różne miejsca, kupowałem róże, starałem jej okazać to jak bardzo ją kocham, ale ona dalej była twarda. Wszyscy powtarzali mi żebym dał sobie już spokój z nią, ale nie potrafiłem , nie wyobrażałem sobie wtedy życia bez niej. Wiedziałem że tak nie może to trwać w nieskończoność, więc ustaliśmy że nie będziemy się w ogóle odzywać do siebie, pisać itd. przez ponad tydzień i spotkamy się i powie mi ostatecznie tak czy nie.

Wiedziałem że to może być ostatnia już szansa, więc postanowiłem zrobić to, co planowałem od dawna już, chociaż wiedziałem ze to nie jest zbyt dobra chwila, ale zaryzykowałem. Pożyczyłem pieniądze, kupiłem pierścionek zaręczynowy, bukiet róż, zrobiłem obiad, nastrojowa muzykę, świecę itd. Naszedł w końcu dzień spotkania, od kolegi który z nią gadał wiedziałem ze jest nastawiona na nie. Ale mimo to bylem uparty i chciałem spróbować, jeśli by powiedziała nie, to dal bym już sobie spokój. Wyszedłem po nią na przystanek z kwiatami, była tak jak zawsze obojętna, zaprosiłem ja do domu pod pretekstem ze musze jej coś pokazać, nie wchodziłem narazie na nasz temat. Włączyłem muzykę, zapaliłem świece i przyniosłem jedzenie. Nagle wyskoczyła do mnie z tekstem, ze nie chce tego wszystkiego, ze odpowiedz brzmi nie , ze to koniec. Załamałem się i powiedziałem ze w takim razie mam dla niej jeszcze jedna , rzecz chociaż nie wiem czy jej to dac, ale zaryzykuje, wkoncu raz sie zyje. Włączyłem nasza piosenkę, kazałem zamknąć jej oczy , uklęknąłem przed nią z pierścionkiem. Myślałem wcześniej co jej powiem, ale z tego wszystkiego zapomniałem i mówiłem jej co czuje, po prostu od siebie, widziałem lzy szczescia w jej oczach. I na moje pytanie czy wyjdzie za mnie, odpowiadziala magiczne tak. Bylem najszczesliwszy wtedy czlowiek na ziemi. Jednak swietowanie nie trwalo zbyt dlugo, bo musiala jechac do domu i mielismy sie spotkac wieczorem. Niestety szczescie nie trwalo zbyt dlugo, gdy sie spotkalismy powiedziala mi ze zbyt pochopnie powiedziala tak , ze wykorzystalem to ze zawsze tego chciala i musi to przemyslec bo nie chce pochopnie podjac decyzje. Bo tych slowach, wiedzialem ze nie ma juz wyjscia i musze sobie dac spokoj z nia. Nie odzywalem sie do niej, chcialem zapomniec ze istnieje.

Az nagle coś się jej odwidziało chciała się spotkać , pogadać. Zaczęliśmy się zachowywać jakbyśmy byli razem, powiedziała ze po tym wszystkim co zrobiłem żebyśmy byli razem, zrozumiała ze ja kocham i przyjmie pierścionek i chce żebyśmy byli razem. Do tego powiedziała mi jeszcze złą rzecz, ze jak byliśmy razem myślała ze to koniec i przez 3 dni w sumie była z kimś innym (kolega z pracy) ale do niczego nie doszło nawet. Trochę mnie to zraziło, ale trudno, ważne ze jest teraz ze mną. Było dziwnie po tym wszystkim na początku, ale później było już tylko lepiej. Az zaczęło być naprawdę cudownie, mówiła ze jest głupia ze wmawiała sobie ze już mnie kocha i ze kocha mnie teraz i jest szczęśliwa jak nigdy i jak tak samo się czułem. Problemy zaczęły się tylko wtedy gdy chciałem się z nią kochać, to ciągle mówiła ze nie chce jeszcze, ze nie ma ochoty itd.;/ a to dziwne bo jeśli chodzi o zbawianie się, nie bylo problemu. Trochę mnie to dynerwowalo, ale coz kochalem ja i wystraczylo mi ze jest obok mnie i jest cudnie. Tylko byla jedna dziwna sytuacja ze jak sie zabawialismy i robilem jej paluszkiem to nagle poplynelo duzo krwie jakby okres dostala i zaczela plakac ze co jesli byla naprawde w ciazy i poronila bo ostatnio duzo dzwigala w pracy i w domu. Probowalem ja namowic na wizyte u ginekologa ale bez skutecznie, bala sie tego jak diabel swiecanej wody. Ta sielanka pozniej trwala ponad miesiac, az pewnego dnia gdy lezelismy w lozku , zaczelo bym robic sie milo i sama az zaczela dazyc do sexu. Kochalismy sie bylo bosko, az nagle przestala i zaczela płakać. Myslalem ze moze chodzi jej o tamto z ta krwia, albo co innego. Nie chciala mi powiedziec tylko plakala ciagle. Widzialem ze o cos chodzi, wiec sie troche zdenerowalem i menczylem ja zeby mi powiedziala, wkoncu jestesmy razem jest cudnie to niech bedzie szczera, a nie miala tajemnice miedzy nami. Az wkoncu z trudem wydusiła te słowa z siebie: Ja Cie zdradziłam.

Bylem w szoku, nie wiedzialem co zrobic, co powiedziec. Z jednej strony czulem ogromna zlosc i wstret do niej , a drugiej ogromny smutek. Zaczelem ja pytac dlaczego ? kiedy ? z kim? jak do tego doszlo wogole ? czy bylismy razem wtedy ? Powiedziala ze to bylo wtedy na baletach, ze przyszedl pozniej jej przyjaciolki kolega i stawial im drinki i ze nie wie czy jej cos dorzucil do niego czy moze sie tak upila (bo twierdzila ze duzo nie wypila) ale nic nie pamieta, obudzila sie rano nago z jakims kolesiem i nawet nie wie co do konca zaszlo. Nigdy nie zdradzilem i nigdy mnie ktos nie zdradzil (bynajmniej nic o tym nie wiem) i to byl dla mnie potezny cios w samo serce, nie wierzylem jej wogole w to historie. Bylem w takim szoku ze przez pierwszy dzien to wogole nie docieralo do mnie, jakby mnie to nie dotyczylo. Gorzej bylo w nastepnym dzien gdy to wszystko dotarlo do mnie i uswiadomilem sobie ze to prawda. Nie potrafilem sie pogodzic z faktem ze przespala sie z kims innym, ze mnie oklamal w taki sposob i nie powiedziala tego, ze zostawila mnie a jak glupi staralem sie o nia obwiniajac tylko siebie, oswiadczylem sie nie wiedzac nic o tym. Bylem tak zly ze myslalem ze zaraz oszaleje, postanowilem sie z nia jednak spotkac wieczorem zeby mi to dokladnie wyjasnila bez zadnego krecenia. Zaczela plakac i histeryzowac ze nie chciala tego, ze nie zrobiła tego umyslnie, ze mnie naprawde bardzo kocha i zebym jej nie zostawial bo nie przezyje tego , zaczela blagac zebym dal jej ostatnia szasne i wybaczyl i ze mi to wynagrodzi. Nie bedzie nigdzie już chodzić sama na imprezy ani spotykac się z tą swoją przyjaciółka. Ze ten koles jej tez zrobil krzywdę i ja wykorzystał bez jej zgody. Spytalem sie jej w takim razie czemu mi tego nie powiedziała wcześniej i tak nagle zostawiła i traktowała jak śmiecia. Powiedziała ze nie wiedziała jak mi to powiedziec i jak zareaguje i ze wolała odejść niż mi to powiedziec i mnie jeszcze gorzej zranic. Ze mówiła ze mnie nie kocha i byla taka obojetna, ale tak naprawdę, to tez ja to bardzo bolalo i tesknila za mna. Spytałem ja jeszcze do czemu była z kimś innym ? powiedziala ze myślała ze to juz koniec miedzy nami i ze tak zapomnie o tym wszystkim. Jeszcze jedna rzecz mi nie pasowala, czemu jesli Cie naprawde ten ktos wykorzystal nic z tym nie zrobilas, przeciez moglas byc wtedy w ciazy z nim ? Powiedziala ze bala sie isc na policje, ze by okazalo sie ze byla tylko pijana a on nic jej nie dosypal i ze dowiedza sie jej rodzice o tym i wszyscy, a co do ciazy to specialnie dziwgala ciezkie rzeczy bo bala sie i woli nie wiedziec czy byla w ciazy czy nie. Mimo tego wszystkiego nie zerwalem z nia i zostalem z nia dalej , bo nie przestalem jej calkiem kochac. Role sie odwrocily, ona zaczela sie starac i walczyc o mnie. Widzialem i czulem to ze mnie kocha i jej zalezy na mnie. Ale nie potrafilem przestac o tym myslec i że wogole doszlo do tego. Menczył mnie też fakt że nie wiem kto to był, że jak szedłem miastem z nią i jakiś koleś przechodził zastanawiałem się czy to nie on. Ale wkońcu wyciągnełem od niej kto to był, jeśli mnie nie okłamała. Jej przyjaciółka z którą wtedy była , spotykała się potajemnie z żonaty facetem który ma dziecko i to on wtedy przyszedł do nich. Słyszałem o nim, chodz niestety nie znam go osobiście, ani nigdy go nie poznałem. Chodź mineł prawie miesiąc od kąd się dowiedziałem, próbuje o tym nie myśleć, zapomnieć ale chociaż miedzy nami jest dobrze nie umiem, nie potrafie. Jestem teraz strzepkiem nerwów, palę ponad 50 papierosów dziennie, zaczełem znowu pić i czuje się totalnym zerem i frajerem. Do tego wszystkie plany i marzenia rozyspały się i nie ufam jej wogóle. Nawet gdy idzie do sklepu, boje się że zrobi coś złego. Menczą mnie koszmary w nocy i mam przeczucie że nie jest do końca szczera, że nie powiedziała mi wszystkiego i nie było tak jak ona to mówi. Zaczełem traktować się jak dziewczynę do towarzystwa, tylko zależy mi na tym jak się z nią spotkykam żeby się zabawić albo kochać, a gdy nie chce się kochać ze mną wpadam w złość że z kimś innym mnie zdradziła a ze mną nie chce tego robić. Źle mi też z tego powodu ale nie potrafie do niej inaczej pochodzić, może szukam lekarstwa w tym żeby zapomnieć po przez sex. Zdaje mnie się że ona zrobiła to ze złości, napiła się była okazaja ;/ Może nie wierzyla mi że wtedy z moją była do niczego nie doszło, a może chciała spróbować tego z kimś innym i wymyśliła tą historie że nic nie pamięta...

Wiem że temat zdrady bym powielany wiele razy, ale to trochę inna historia i musiałem się nią z kimś podzielić, bo nie wiem co robić z tym wszystkim i ze sobą :(

Mam też parę pytań do Was :

1) Czy powinnen sobie odpuścić i skupić się na swoim związku, czy może jesli to prawda co ona mówi, znaleźć tego kolesia i zemścić się na nim, nie tylko fizycznie?

2) Czy możliwe jest żeby nic nie pamietała naprawdę ? Bo menczy mnie fakt jakim cudem znalazła się z klubu w hotelu, przecież ten koles nie zaciągnął ją siłą. A po zatym, była też jej przyjaciółka która z nim kręci i jakim cudem wyszłi razem tylko.

3) Mam też myśli żeby ją zdradzić i wtedy będziemy kwita, ale to chyba nie jest zbyt dobre rozwiązanie ?

4) Czy może przyda się długa przerwa, żeby to wszystko poukładać sobie na spokojnie i postanowić co dalej..

5) Czy po takim czymś można jeszcze takiej osobie zaufać ? Bo uraz chyba zostanie dokońca życia ;/