Muszę odzyskać równowagę emocjonalną... :(((((((((((((((((((

Magda napisal(a):

sam przyznał i powiedział mi w czasie swojego przyjazdu zdanie, które mnie zabiło "kocham cię, bo potrzebuję twojej miłości, której mi nie da żadna inna".. spodziewałam się czegoś w stylu "kocham cię, bo nie wyobrażam sobie być z kimś innym, chcę ci dawać szczęście"....

Kochana, ludzie uzależnieni, to przeważnie istoty totalnie zapatrzone w siebie, w swoje potrzeby, swoje problemy, ludzie cholernie wrażliwi, ale tą typową dla nich wrażliwością, którą ja nazywam raczej przewrażliwieniem na własnym punkcie...Dzięki terapii spojrzenie na świat zmienia sie o 180 stopni, przede wszystkim spojrzenie na siebie samego, ale i na bliskich, rodzinę, przyjaciół, znajomych. Cały światopogląd wywraca sie do góry nogami, więc nie dziw się, że on ma teraz huśtawki, nie dziw się, ze jest zagubiony, że nie wie, czego chce. Musi minąć troche czasu, znim sobie to pouklada...Dlatego radziłabym ci byc spokojnym obserwatorem, a wszelkie jego deklaracje traktowac ze spokojnym dystansem. oczywiście to nie znaczy, ze masz mu nie wierzyc, bo on na pewno zmienia sie na dobre, ale zanim mu się to wszystko ustabilizuje, to i deklaracje moga jeszcze ulec zmianie

Nie będę Ci radził, tylko postaram pomóc Ci zrozumieć. Znam sytuację podobnego związku. Na początku chłopak był uzalezniony. Był na odwyku, rzucił nałóg, pobrali się, mieli dzieci. W wieku 40 lat wziął znowu... I tak dalej, i tak dalej skończyło się na rozwodzie, zniszczonym życiu i ciągłymi pytaniami (dlaczego on wziął było tak pięknie)...

Jest taka zasada, wiele razy słyszałem: "jeśli wziął raz to albo nie weźmie do końca życia, albo weźmie drugi raz i nigdy z tym nie skończy"

Spróbuj zająć się sobą, a nie nim. Pomyśl o sobie, teraz jesteś najważniejsza, matura... Jak napisałaś potrzebujesz miłości i poczucia wartości, a nie obecności tej drugiej osoby. Pomóż sobie, on walczy z nim, a nie martwi się o Ciebie... Zastanów się, ale w koncu podejmij decyzję :)