Never ending story....

Witam.
Szukam pomocy, wytłumaczenia mi o co chodzi bo może jestem w błędzie i źle robię... Na wstępie jestem w pełni świadom tego że popełniam błędy i zrobiłem parę razy coś czego nie powinienem, nie chcę się wybielać ani oskarżać osobę z którą próbowałem...

Zacznijmy więc:
O mnie: mam 26 lat, dobrą pracę, nie nadużywam alkoholu, palenie rzuciłem. Mieszkam i utrzymuje się sam. Spokojny i cierpliwy ale do czasu jak każdy.

Poznaliśmy się 8 lat temu, spotykaliśmy się ze sobą jednak kontakt się urwał, ona miała wypadek, straciła telefon brak kontaktu, nie było jeszcze to na tyle poważne abyśmy szukali siebie za wszelką cenę. Mało wiedziałem o niej, ona wiedziała gdzie mieszkałem, jednak wypadek samochodowy był na tyle poważny że nie mogła skontaktować się ze mną, potem zmieniłem adres i zniknęła z mojego życia... Po dwóch latach odnalazła mnie nie wiem w jaki sposób, spotkaliśmy się raz, była świeżo po ślubie, miała małą córeczkę. Pogadaliśmy pisała że jednak to ja jestem tym jedynym itp ale odpuściłem, bo to było wbrew mej logice (mężatka świeżo po ślubie z dzieckiem i już szuka kochanka, coś jest nie tak).
Odezwała się do mnie półtora roku temu, na facebooku mnie znalazła, napisała że chce się spotkać pogadać, przystałem na to. I od tamtej pory trwa nasza toksyczna znajomość, na początku było dość sympatycznie spotykaliśmy się raz na jakiś czas bez zobowiązań, jednak w końcu coś zaiskrzyło (tak mi się wydaje), ona odeszła od męża i zamieszkała z małą u rodziców (nie mają rozwodu). Pisaliśmy ze sobą codziennie, rozumiałem że ma trudną sytuację, że od razu ja nie mogę się pokazać jako kochanek, że rodzina tego nie zaakceptuje itp. Więc czekałem, minął rok i zaczęły się problemy. Ja zacząłem naciskać, że chcę się częściej widywać a nie raz na 2 tygodnie, że chciałbym aby powiedziała rodzinie że pojawił się ktoś nowy. Męczyło mnie życie jako zapchaj dziura, jednak ona nie dopuszczała do tego, blokowała każdą możliwość abym mógł się z nią spotkać oczywiście przy tym pisała że mnie kocha itp. To że mieszka u rodziców jest prawdą, ale nie umiem pojąć dlaczego nie chce się ze mną spotykać, tłumaczyła się że ma córeczkę (5 lat) i że musi spędzać czas z nią - rozumiem, szczęście dziecka jest najważniejsze jednak proponowałem abyśmy spotykali się w trójkę ja, ona i córeczka. Zależało mi na tym żeby mała mnie poznała, następną wymówką był że mąż nie udostępnia jej auta co nie do końca było prawdą bo potem mi się do tego przyznała, z resztą wiedziałem że nie o to chodzi bo w weekendy jeździła na imprezy z koleżankami jako kierowca jej autem i zamiast spędzić ten czas ze mną jeździła na imprezy :/ z resztą nie mieszkamy od siebie tak daleko żeby nie można było do siebie dojechać, mówiłem jej że jeśli zgodzi się abym przyjeżdżał do niej to choćbym na 10 minut miał przyjechać to jechałbym nawet na rowerze (mieszkamy od siebie jakieś 40km) następną wymówką było to iż nie ma z kim zostawić małej (mieszka z rodzicami, bratem i jego żoną, a 500m dalej mieszka jej mąż). Zaczęły się kłótnie bo już miałem dość bycia na bocznym torze, chciałem kupić mieszkanie żebyśmy mogli zamieszkać razem, ale ona nie chciała. Za każdym razem jak planuje spotkanie i mamy się spotkać to jest awantura bo zawsze coś jej "wyskoczy", a jak się widujemy to maksymalnie 2 godziny. Stałem się nerwowy, zacząłem ją bluzgać, wstyd mi za to bo nie powinienem. Powiedziałem jej że ja już nie chcę tak żyć że mam dość, jednak ona nie pozwala mi odejść. Po każdej kłótni pisze że ma wielkie plany co do mnie jednak o których nic mi nie wiadomo. Jak się nie odzywam, blokuje jej numery to zakłada nowe i pisze/dzwoni do mnie a ja swojego nie mogę zmienić bo to mój biznesowy od parunastu lat:/ za każdym razem jak mamy się zobaczyć i nie wypala po raz któryś z kolei ja wywołuje kłótnię, z tym że to nie jest tak że mamy jeden dzień zaplanowany że się zobaczymy np. ten tydzień w poniedziałek była w pracy do rana, więc myślę sobie niech się wyśpi we wtorek i może wieczorem się spotkamy, ona pisze że chętnie, no ale później mi pisze że nie ma auta, dobra luz no to jutro nie idziesz do pracy (środa) to się spotkamy i ok, przychodzi środa ona do mnie pisze że źle się czuje i w czwartek (czyli dziś) nie chce iść do pracy (pracuje jako kelnerka na imprezach w hotelu) no to ok, zadzwoń do szefowej że nie będzie Cię w czwartek i spędzimy cały dzień i noc razem - nawet fajnie bo nie musiała by wymyślać alibi dla rodziny gdzie się wybiera, małą miała by z kim zostawić i pięknie. Więc środa odpadła, okiej rozumiem fajnie cały dzień razem dzisiaj tj czwartek. Budzę się rano a ona mi pisze że jednak idzie do pracy bo nie chce zawieść koleżanek i że zależy jej na pracy. Szlak mnie trafił, dla mnie to jest czyste robienie mnie w wuja. Najgorsze jest to że to nie jest pierwszy raz tak, kiedyś potrafiła przyjechać w środku nocy. Przyjechał kiedyś mój dobry kolega z anglii którego nie widziałem od roku, powiedziałem jej że idę się z nim spotkać i najprawdopodobniej będziemy pić, skończyło się tak że z kolegą siedzieliśmy u mnie w firmie i piliśmy sobie drinki, gdy rozeszliśmy się do domu około 24 napisała do mnie że ją oszukałem bo mówiłem że idę do kolegi a siedziałem w firmie... śledziła mnie... Jeszcze wracając do ostatnich dni, widzieliśmy się w sobotę, rozmawiamy, otworzyłem się przed nią itp ona mówi mi w prost że nie wie czy chce być ze mną i co będzie dalej, rozumiem mówię że zobaczymy, dziś po kłótni mi pisze że jestem egoistą itp bo myślę tylko o sobie (tak zbluzgałem ją) i że ona ma wielkie plany co do nas że chodzi do tej pracy żeby odłożyć pieniądze dla NAS. Nie wiem co mam zrobić, jak coś mi przyjdzie do głowy to jeszcze napisze. Ogólnie to napisałem na spokojnie że ja już mam dość i chce odejść bo ona mi nie pozwala być ze sobą tylko łudzi mnie marzeniami. Ale pewnie wieczorem albo jutro znowu się odezwie.

Powiedzcie mi co ja mam zrobić? Chciałbym być z nią i jest to możliwe, dla mnie moglibyśmy mieszkać razem już dawno, nie wiem co mam zrobić żeby pokazać że mi zależy. Ona twierdzi że jestem egoistą i patrzę tylko na siebie, więc co ja mam zrobić żeby było dobrze skoro blokuje wszystko co chciałbym zrobić i nie dopuszcza do spotkania itp? Teraz mówi że nie spotykamy się bo ją zbluzgałem i to jest jej główny argument, wszelkie inne jej argumenty rozgramiam logiką i jej słowami. Kwestia że gdy byłem maksymalnie miły aż do obrzydzenia to było tak samo...

Druga strona medalu tak jak dziś gdy mam dość i chce odejść po raz enty, wiem że i tak mi na to nie pozwoli:/ za każdym razem jak mówię jej że to koniec to mówi że mnie kocha i życzy mi jak najlepiej, że się więcej nie odezwie itp. maksymalnie po 24 godzinach jest powrót to punktu wyjścia, pisze że jej przykro, że nie umie żyć bez mojej osoby... A ja chce tylko kogoś do kochania, żeby był przy mnie, żeby nie wracać do pustego mieszkania, śmiać się i płakać razem, stworzyć rodzinę... Chyba nie jest mi to dane:/