O co mu chodzi?

To już mój niepierwszy problem sercowy, który będę opisywać na tym forum, po prostu zawsze jakoś tak nie najlepiej trafiam... Miałam nadzieję, że tym razem poznałam kogoś wspaniałego, ale facet zachowuje się naprawdę dziwnie i nie wiem o co może mu chodzić. Może Panowie będą mieli okazję się wykazać i wytłumaczyć mi to.
Jakiś czas temu napisał do mnie kolega z mojej grupy (jestem na pierwszym roku studiów) i całkiem fajnie nam się pisało. Zaproponował w końcu żebyśmy się spotkali, tzn. umówili na randkę. Było naprawdę fajnie, miłe słowa i jeden słodki pocałunek. Stwierdziłam, że to naprawdę fajny facet. Umówiliśmy się na kolejną randkę, ale to była gdzieś tak połowa października i wiadomo, że nie najcieplej jest, a ja mieszkałam wtedy jeszcze w hotelu, więc postanowiliśmy, że pójdziemy do mnie. Nie było nawet opcji żeby został na noc, no bo wiadomo w hotelu można przyjmować gości tylko do 22. Ale mimo wszystko jakoś tak się stało, że się przespaliśmy (proszę, nie oceniajcie mnie za to, bo wiem, że źle zrobiłam i naprawdę tego żałuję). Bo wszystkim on po prostu wstał i powiedział żebym się ubrała, bo on musi zdążyć na tramwaj. Nie wiem dlaczego uparł się akurat na ten, bo przecież było przed 20. A że sam by nie trafił, bo kręta droga, więc obiecałam mu, że go odprowadzę. I tak zrobiłam. Praktycznie całą drogę ze sobą nie rozmawialiśmy. Po prostu poczułam, że on dostał to, czego chciał i teraz ma mnie już gdzieś i chodziło mu tylko o jedno Na przystanku próbowałam z nim porozmawiać i wtedy powiedział, że chodziło mi tylko o jedno i teraz przynajmniej ma nauczkę. Bardzo mnie te słowa zabolały... Wróciłam do hotelu i cały wieczór przepłakałam. Oboje byliśmy dostępni na gg, ale ani on, ani tym bardziej ja nie napisaliśmy do siebie. Na następny dzień mieliśmy wolne na uczelni, więc nie musiałam się z nim na szczęście widzieć. Ale tego dnia napisał do mnie na gg, że przeprasza za swoje zachowanie, że to jego wina i żebym pozwoliła mu to naprawić. Zaryzykowałam i dałam mu tą szansę. Oficjalnie zostaliśmy parą. Poprosił tylko żeby nikt z uczelni się o tym nie dowiedział. Trochę to dziwne dla mnie było i trochę się zdenerwowałam, ale ok. Zaproponował żebym przyjechała do niego w sobotę i została do niedzieli. Akurat w niedziele miałam urodziny, więc zapowiadał się wspaniały weekend. Odwołałam wszystkie plany żeby ten czas z nim spędzić. Ale on już od rana się nie odzywał... Koło 17 napisałam do niego smsa czy mam przyjeżdżać do niego... Nic... Cisza... Także urodziny spędziłam zupełnie sama W ogóle przestał się odzywać w niedzielę napisał mi tylko na gg:"najlepszego" i koniec rozmowy. Widywaliśmy się na uczelni, ale zachowywaliśmy się tak, jakbyśmy się w ogóle nie znali. Za kilka dni znowu nawiązała się rozmowa na gg. Pisał mi, że się zakochał i bardzo mu na mnie zależy, że przeprasza za tamto, ale nie miał wtedy przy sobie telefonu (swoją drogą głupia wymówka). Zaproponował spotkanie na wczoraj. Ale w między czasie znowu zdążyliśmy się pokłócić na gg o to wszystko co było między nami. Powiedział, że sam nie wie co ma robiś jeżeli chodzi o to, co jest między nami. Stwierdziłam wtedy, że to raczej nie ma sensu, że dam mu spokój i jeżeli będzie mu zależało to sam jakoś postara się to naprawić. Napisałam mu wtedy, że chcę o nim zapomnieć i tak dalej, poszły ostre słowa. Przestał pisać, był naprawdę wkurzony. A tu za godzinę sms :"Dobranoc skarbie:*", totalna zmiana nastroju, której nie rozumiem... Kolejny cały dzień nie rozmawialiśmy ze sobą, więc byłam pewna, że to spotkanie w poniedziałek już jest nieaktualne. Ale na uczelni dostałam smsa czy spotkamy się dzisiaj... Zgodziłam się i pojechałam do mieszkania (zmieniałam hotel na pokój w mieszkaniu). Wieczorem, tj. koło 16 napisałam do niego smsa o której chce się spotkać, na co odpisał mi, że jeszcze nie wie. Po jakiejś godzinie zrobił się dostępny na gg, więc napisałam do niego, ale na samym początku gadaliśmy o głuptach, dopier po jakimś czasie spytałam czy pamięta o dzisiejszym spotkaniu. Odpisał mi :"nie dzisiaj". Szczerze mówiąc nerwy mi wtedy puściły i zrobiłam się "lekko" niemiła. Napisał mi żebym go nie denerwowała, bo złapały go kanary, jest wkurzony i w ogóle nigdzie dzisiaj nie będzie wychodził. Napisałam mu wtedy (miałam taką nadzieję, że definitywnie) żeby dał mi spokój skoro sam nie może się zdecydować. I nie chcę go znać w ogóle. Jego odpowiedź:"Ok, dobra, daję ci spokój". Ciężko było przeczytać coś takiego, bo zaczęło mi zależeć na nim... No ale nie odpisałam nic, przestałam się odzywać i myślałam, że ten etap już zakończyłam. A dzisiaj na uczelni... odwracam się na wykładzie: puszcza mi oczko. Za chwilę sms: "Jutro będę na Twojej dzielnicy to mogę wpaść do Ciebie". Chwilę się broniłam, ale w końcu się zgodziłam. Dzisiaj po zajęciach pisaliśmy na gg i napisał, że będzie koło 11, bo chodzi na siłownię w dzielnicy, w której mieszkam i tak mu pasuje. Zaproponował jeszcze spotkanie na sobotę. W trakcie pisania tego postu na forum napisał do mnie, że nie będzie o 11 tylko później, ale nie wie o której. Spytałam się czy będzie na pewno. Powiedział, że postara się.
I jeszcze jedna bardzo ważna sprawa. Pytałam go dlaczego tak robi, odwołuje spotkania, nie odzywa się przez kilka dni... Odpisał, że lubi być trochę tajemniczy. Na to samo pytanie dzisiaj (tylko sformułowane w trochę inny sposób) napisał: "ale lubisz to, nie?".
Zależy mi na nim, ale naprawdę już nie rozumiem jego zachowania. I tu następuje szereg pytań: Dlaczego się tak zachowuje? W jaki sposób go "zdobyć"? A może lepiej dać sobie spokój? Bardzo proszę o jakąś radę, bo cały czas na zmianę jestem zrozpaczona kiedy się nie odzywa, szczęśliwa kiedy proponuje spotkanie i wściekła kiedy je odwołuje....