O krok od zdrady...

Witajcie.
Nieraz zaglądałam tu na wiele wątków i starałam się Wam pomagać, a teraz ja sama potrzebuję Waszej pomocy...
Mam męza, syna, siedze z dzieciakiem w domu a maz ma wlasna firme i zarabia na wszystko... Odkad maly jest na swiecie wszystko sie pozmienialo miedzy nami... Kochamy sie rzadko, mąż mnie wcale nie przytula, czuje sie samotna... Nie ma kiedy, nie ma jak, dzien za dniem ucieka a my sie chyba oddalamy od siebie...
Miesiac temu na takim wiekszym grilu mąż siostry mojego męża (czy to moj szwagier?? - nie znam sie...) złapał mnie za dłon tak po kryjomu i trzymal mocno dluzsza chwile... To bylo dla mnie jak jakis znak ze mu sie podobam... Od tamtej pory wszystko sie zmienilo... jak sie widujemy widze ze nasze spojrzenia sa takie znaczace i wymowne, az cała drżę jak o nim pomyśle... Gdy dajemy sobie buziaka na czesc czy do widzenia to mam wrazenie ze najchetniej to bysmy siebie zjedli... Mało tego... wczoraj wieczorem rozmawialismy na GG i wszystko sobie wyznalismy... Tzn. nie mylilam sie, podobam sie jemu, oboje czujemy sie jak zakochani gowniarze... coz jeszcze moge napisac?
Nie wiem co mam ze soba zrobic... Wiem ze to jakies paskudne zauroczenie, ale nie umiem sobie z tym poradzic... Chciałabym to w sobie zdusic ale gdy go widze to miekna mi kolana, gdy o nim pomysle to serce dwa razy szybciej bije... jak to zatrzymac?
Nie chce nikogo zranic, nie chce sie uwiklac w jakis romans, chcialabym zamknac oczy i obudzic sie bez tego uczucia ale niestety tak sie nie da...
Czy ja sie w nim zakochałam??
Pomóżcie...