Odpuścić czy nie?

Jestem w całkowitej rozsypce, ostatnio pisałam tu o moim problemie z chłopakiem i od tego czasu wiele sie nie zmieniło. Poradziliście mi żebym dała mu troche więcej luzu i tak tez zrobiłam, niestety przyniosło to odwrotny efekt do tego czego chciałam. Krótko opisze sytuacje, jestem w zwiazku od ponad roku, poznaliśmy sie w szkole, zaczęliśmy sie spotykać, on na początku bardzo chciał ze mną byc a ja po poprzednim zwiazku bałam sie znowu z kimś związać, po jego długich namowach związaliśmy sie. Pierwsze 8 miesięcy to była bajka, kwiaty przynajmniej raz w tygodniu, romantyczne spacery, wspólny wyjazd nad morze, codzienny seks, wspólne obiady, czułam sie jak księżniczka w bajce. Ale... Z czasem zaczęło sie to psuć, on sie zmienił a ja zrobiłam sie chorobliwie zazdrosna o nawet najgłupsze pierdoły jak to ze polubił zdjęcie innej dziewczynie. Nienawidzę aplikacji typu snapchat czy instagram i uważam to za zbędne, umówiliśmy sie ze zeby uniknąć klotni usuwamy te pierdoły. Jakiez było moje zdziwienie kiedy pewnego dnia znalazłam na jego telefonie snapchata na ktorym zali sie koleżanka jak ja go niby strasznie zle traktuje a jak on mnie bardzo kocha. Kolezanki do których to pisał sa mi kompletnie nieznajome, wiec dlaczego do chu** one doradzały mu co on ma robic, kiedy zapytałam co to ma znaczyć i dlaczego one ładują sie w nasze sprawy on powiedział ze ze mną nie moze o tym porozmawiać i nie czuje ode mnie wsparcia (co było kompletna pomyłka bo zawsze duzo rozmawialiśmy i starałam sie go wspierać). Nie ma spacerów bo mowi ze jest zimno, o kwiaty musze sie upomnieć, nie chce mi sie z nim kochać bo zaczął to traktować jako moj obowiazek i codzienność a nie jako okazywanie uczuć. Ostatnio miał imieniny i na drugi dzien rano jak u niego akurat byłam przyszedł mu jakis SMS, kiedy popatrzyłam na telefon okazało sie ze to jakas Klaudia ktora jak było widać po tresci smsa bardzo dobrze sie bawiła, dodatkowo jak zobaczyłam ze poprzednie smsy z nią usunął wpadłam w furię (on twierdził ze ona tylko złożyła mu wieczorem życzenia imieninowe). Napisałam do niej ze ma sie odwalić (troszkę wulgarnej) ona uznała to jako żart mojego chłopaka i oczywiście w odpowiedzi dalej pisała. Kiedy odwoził mnie do domu zaczęło mu przychodzić pełno wiadomości na Facebooku okazało sie ze to byla nadal ona, co więcej była podpisana jako "super zajebista laska z siłowni dietetyczka" niewiadomo czy to on ja tak podpisał czy ona siebie (on twiedzi ze to ona). Pozniej bardzo sie kłóciliśmy co w sumie nie było żadna nowością bo klocimy sie juz codziennie... Ja usunęłam jej numer z jego telefonu, na Facebooku ja zablokowałam a on.. Zaczal płakać, przytulać mnie i mowić mi ze on nie chce mnie stracić. Pozniej był spokój cisza, poprawiało sie i było coraz lepiej dopóki... Z pracy przychodził do mnie zaniedbany, wręcz śmierdzący, cały czas siedział z telefonem, skończyła sie jakakolwiek czułość i romantyzm. Zauważyłam ze nie pociąga mnie juz tak jak kiedys i nie jestem w nim zakochana ale po prostu go kocham. 2 dni temu powiedziałam ze nie chce z nim juz byc bo zakochałam sie w starym nim a nie tym który jest od kilku miesięcy, wymiana zdań sie pojawiła oczywiście jak zwykle on swoje ja swoje (czuje sie strasznie zaniedbana). On chyba nawet nie przyjął tego na poważnie bo wiele razy juz sie mieliśmy rozstawać ale nigdy do tego nie doszło i kończyło sie tylko na klotni i kompromisie. W ten sam dzien wieczorem napisałam mu ze defimitywnie chce konca a wczoraj rano z bezsilnosci i jego obojętności zalałam sie w trupa, co gorsza po pijaku zadzwoniłam do niego i zaczęłam gadac jakieś głupoty, on początkowo powiedział ze porozmawiamy jak sie ogarnę i dojdę do siebie ale po kolejnym moim telefonie zwolnił sie z pracy i przyjechał do mnie. Powiedział mi ze przyjdzie do mnie po pracy i wtedy porozmawiamy, żebym sie ogarnęła i nic sobie nie zrobiła, przytulil mnie, położył do łóżka i wrócił do pracy. Po pracy przyjechał ubrany w koszule, wyperfumowany, pachnący i z drobnym prezentem. Niestety i tak doszło do tego co miało dość, cały wieczor rozmawialiśmy, ja mu mówiłam ze to nie ma sensu nie chce go takiego jaki jest teraz (nie opisałam wszystkich sytuacji jakie były i z których wynikały klotnie) on mówił ze nie potrafi żyć beze mnie, ze jestem najważniejsza, ze mnie kocha, ze nie chce mnie stracić, ze pierwszy raz w życiu sie zakochał tak mocno i ze chce spędzić ze mną całe życie. Ja tez go bardzo kocham i nie chce go stracić ale czy taki związek ma sens? Moja mama twiedzi ze my do siebie po prostu nie pasujemy, on jest inny a ja inna... Ogolnie bardzo zle sie wczoraj czułam po tym przeboju rano i podczas tej wieczornej rozmowy strasznie bolała mnie głowa, ja płakałam, on płakał. Stwierdził żebyśmy to przemyśleli i jutro porozmawiamy, stwierdził ze on sie zmieni i ze bedzie tak jak kiedys ja sie zgodziłam ale powiedziałam mu ze marne szanse ze zostaniemy razem. Usunęłam wszystkie smsy i jego numer, jemu i sobie. Chciałam usunąć z jego telefonu nasze wspólne zdjecia ale wyrwał mi telefon i nie pozwolił. Teraz jest 4:20 a ja od 1:35 nie śpię... Leżę, cuduje, myśle i w końcu napisałam mu na facebooku, ze to nie ma sensu, nie wierze ze on sie zmieni i zeby zapomniał o mnie. Tak naprawdę cholernie go kocham i oddałabym wszystko zeby było jak dawniej. Odkąd pamietam miałam strasznie niska samoocenę, uważam sie zawsze za najgorsza i najbrzydsza, strasznie surowo sie traktuje ale o dziwo co zawsze mnie dziwiło mam bardzo duze powiedzenie u facetów. On wie ze jesli mnie zostawi to szybko inny mnie zgarnie, zreszta... Juz w trakcie zwiazku wiele chłopaków wyznawało mi ze zazdroszczą mu a ostatnio moj były powiedział ze chce do mnie wrócić i ze tęskni. Denerwuje mnie ze on zaczął tak namiętnie co drugi dzien latać na ta siłownie, kocham go takim jaki jest i nie potrzebuje mega fajnego umięśnionego chłopaka. Kocham go za to jakiego go poznałam a nie za to czy urośnie mu w bicku... Prosze was.. Doradźcie mi co ja mam zrobic bo nie mam juz siły i głowa mi od tego wszystkiego pęka. Nigdy nikogo tak bardzo nie kochałam 😭😖