On chce mnie psychicznie zabić

asu...
Mieszkaliśmy wtedy z moją mamą gdyż mąż nie miał własnego m.ale obiecywał je zdobyć.
Tuż przed porodem córki,mąż zaczął załatwiać sobie lewe L4 i szukać wszelkich sposobów jak by tu nie iść do pracy...ciągnęło się to ok 2 miesięcy.Cieszyło mnie to że jest przy mnie gdyż twierdził że na razie nie bedzie chodził do pracy,nigdy nie brał L4 więc raz może spróbować...a przynajmniej będzie na każde moje zawołanie.Faktycznie tak było.W styczniu urodziła się nasza śliczna córeczka i wtedy zamieszkaliśmy z rodzicami męża gdyż u mojej mamy zrobiło się zbyt ciasno a nadal nie mieliśmy własnego m.
I wtedy zaczął się koszmar.Mąż porzucił pracę i zaczął pić z własnym ojcem, lub znikał na całe noce gdzieś z kolegami. Przez pierwsze 2-3 miesiące coś tam jeszcze robił czasem przy córce, ale później już kompletnie mu się odechciało...Byłam zostawiona sama sobie.Zamknięta z córką w 1 pokoju, bez możliwości protestu. Moje zdanie w tamtym domu się nie liczyło. Byłam nikim przez to że nie dawaliśmy pieniędzy(bo ich nie mieliśmy) nie mogłam zabierać głosu. Nie mogłam prosić o pomoc ani teścia ani teściowej w momentach kiedy mąż przychodził pijany lub gdy wychodził na imprezkę.
We wrześniu podjęłam prace.Pracowałam tylko przez miesiąc gdyż później dowiedziałam się że mąż w czasie opiekowania si córką pił alkohol.A ponad to w tamtym domu zaczęto ciągle głośno powtarzać że ja nie chodzę do pracy tylko wychodzę z domu bo nie chcę się dzieckiem zajmować...uciekłam stamtąd wraz z córką do mojej mamy.2 tyg.przed tym powiedziałam mężowi że ma 2 tyg.na zmianę zachowania,znalezienie pracy i zaangażowanie w szukanie mieszkania.Oczywiście nic się nie zmieniło.
Mieszkam teraz z moją mamą.Nie jest dobrze bo ja i ona to dwie skrajności,ale lepsze to niż powolne wykańczanie psychiczne którego doznawałam żyjąc w domu rodziców męża.
2 dni po przeprowadzce mąż przewiózł resztę rzeczy córki i moje które zostały u niego.Nie zabraniałam mu kontaktów z córką...zabierał ją na spacery,przychodził do domu.Od2 tyg.nie pozwalam mu się widywać z córką.Już 3 miesiące mieszkam z mamą.W tym czasie otrzymałam od niego 500zl. na życie.Czyli w przeliczeniu miesięcznym to jakieś 165zl.miesięcznie.
1 paczka pampersów to wydatak50zl.Ponad to córka często choruje.Nie dosyć że mąż twierdzi że to moja wina to jeszcze nie zakupuje lekarstw przepisanych przez lekarkę żądając zmiany lekarza na takiego którego on zna i który nie leczy tylko ogląda i każe czekać aż się samo wyleczy.

Mija już 2 tydz.męczarni.Mąż co dzień wali w drzwi,przyjeżdża policja, a kilka dni temu zaszedł mnie od tyłu na ulicy wyciągnął córkę z wózka i uciekł z nią mówiąc"UWAŻAJ BO WIĘCEJ CÓRKI NIE ZOBACZYSZ".Myślałam że umrę z rozpaczy. Znowu była policja...Sam przyprowadził mi9 córkę do domu po godzinie ale wyobraźcie sobie jak długa i oblana rozpaczą była da mnie ta 1 godzina.

Ponad to wszystko opn chce mi odebrać sądownie córkę nie wiem na jakiej podstawie ale widzę jak bardzo się o to stara i to mnie przeraża.Doszło już do tego że boję się wyjść z domu gdziekolwiek-czy to ze znajomymi czy na spacer...boję się.Nie wyobrażam sobie co mogłoby się stać gdyby mi ją zabrali.On nie wie co znaczy być ojcem-łożyć na dziecko, nie przesypiać nocy, Nosić ja nocami na rekach gdy jest chora...A do tego żeby mnie pogrążać namawia go cała jego rodzina która także mnie ciągle nachodzi powtarzając że jestem niezrównoważona i schizofreniczka.
Twierdzą że najważniejsza jest miłość a nie pieniądze.Tu się z nimi zgadzam ale miłością moje dziecko się nie naje!Dlatego toczę tą wojnę i walczę o dobro dla niej.


Czekam na sprawę o alimenty.Pozew już złożyłam.
muszę też złożyć pozew o rozwód i zakaz zbliżania się do mnie.

On uderzył mnie tylko raz. Nigdy więcej tego nie powtórzył...ale boję się go.Nie rozumiem dokładnie dlaczego ale czuję że pokrywam się paniką jak tylko o nim myślę.Umieram i to właśnie czuję




Jeśli ktoś ma ochotę podzielić się ze mną swoimi doświadczeniami lub ma jakiekolwiek pytania o mnie i o moje życie to serdecznie zapraszam.

...................................................Załamana