Pierwsza kłótnia z dziewczyną

Cześć. Borykam się z pewnym problemem. Otóż - wczoraj wieczorem pierwszy raz pokłóciłem się z moją dziewczyną. Jesteśmy razem krótko, bo niecałe 3 miesiące. Wcześniej układało nam się dobrze, jednak problem zaczął pojawiać się stopniowo. Niestety (albo i stety) nie należę do osób wylewnych. Mam problem z wyrażaniem swoich emocji, ale dla niej staram się jak mogę i wydawało mi się, że wszystko jest w porządku. Rozmawiam z nią, dużo piszemy, staram się wyrażać swoje uczucia... Odwzajemnia je, mówi, że jest ok, acz chyba jednak nie jest.

Fakt, na samym początku ja miałem taki problem - po prostu krępowałem się do niej pisać. Wynikało to tylko i wyłącznie z tego, że nie chciałem się narzucać, tak więc pisywałem tylko wieczorkiem i to nie codziennie (z czego była oczywiście niezadowolona), ale nie chciałem jej osaczać, zamęczać kontaktem. Z czasem okazało się, że tego typu zainteresowanie jest dla niej wyznacznikiem zainteresowania, no i dla niej powiedzieć wprost o swoich potrzebach, oczekiwaniach wobec mnie jest chyba za trudno, ale wyczułem, że ona pragnie stałego kontaktu (także SMSowego) no i jej go dałem. Oczywiście raz ona piszę pierwsza, raz ja. I tak codziennie. Dla mnie to nie stanowi problemu - ja też chcę mieć z nią stały kontakt, jak się nie widzimy, więc ucieszyłem się, że będzie lepiej.

Wczoraj jednak podczas kolejnej SMS-owej pogadanki dodała "Ty i tak nie mówisz mi nic, absolutne 0, ale nieważne". Uznałem, że jednak ważne i zacząłem ciągnąć temat. Zapytałem zatem, o czym mam jej konkretnie mówić. Chciałem, aby dała mi jakąś wskazówkę, bo moim zdaniem opisywanie każdego wydarzenia z życia jest takie... dziwne, więc najprościej byłoby, jakby wprost powiedziała, jakie ma oczekiwania. Otrzymałem wiadomość: "Nie mam żadnych oczekiwań. Już nigdy więcej Cię o nic nie zapytam i nie będę interesowała się Twoim życiem. Wystarczająco się wygłupiłam". No i przyznam, że nie mam pojęcia, o co jej chodzi. Chce coś wiedzieć, a jednak nie chce. W każdym razie - foch. Oczywiście tłumaczyłem jej, że to nie tak i jak tylko chce, to mogę nieco zmienić swoje zachowanie, chociaż uważam, że mówię wystarczająco (co tam w pracy, szkole, w domu, co robię - ale bez szczegółów). Jeszcze dodała, że ona wcale nie chce, abym się nią interesował i przestaje widzieć sens... Nasza rozmowa zakończyła się na moim stwierdzeniu "Skoro nie chcesz ze mną rozmawiać, to cześć" i odpowiedzi "I bardzo dobrze!".

Powiedźcie mi, co mam robić? Moim zdaniem jej zachowanie jest niedojrzałe. W dodatku histeryzuje. Zamiast powiedzieć o co biega, chyba czeka aż się domyślę. Daje mi sygnały, sugestie, a kiedy już połapie się, co jest na rzeczy i pytam czy to to - zaprzecza i mówi, że niczego nie wymaga. Jest mi ciężko. Nie wiem, czy mam do niej pisać, czy milczeć... Na fejsie siedziała dziś rano, ale nic nie pisała. Nie mam pojęcia, czy brać ją na wstrzymanie... Skoro uważa, że poświęcam jej za mało uwagi, to może tylko czeka, aż się odezwę? Doradźcie coś, proszę :)