Pół roku. Beznadziejna sprawa. (duzo tekstu)

Witam wszystkich to mój pierwszy post :)

Sprawa wygląda następująco:
Miedzy mną a moja Patrycją jest różnica 2 lat (ja 18, ona 16).
Poznaliśmy się rok temu na wyjeździe pod namiotami, ale jakoś specjalnego kontaktu nie załapaliśmy, znajomi na nk i chyba tyle. Na początku marca znowu zaczęliśmy rozmawiać, najpierw przez internet, potem przyjechałem do niej, wzajemna fascynacja rosła. Po 2 tygodniach znajomości postanowiliśmy być razem. najpierw wiadomo poznawanie się, potem prawdziwa miłość. W maju był pierwszy kryzys gdy chłopak z którym zawsze chciała być, który wydawał się jej przyjacielem zaczął wyznawać jej miłość. Ona na szczęście pomimo chwilowego mętliku wiedziała ze chce być ze mną. Potem sielanka, układało się wspaniale aż pod koniec lipca, zaczęliśmy się kłócić. Potem wspólny wyjazd do Grecji, tam tez się kłóciliśmy ale czuliśmy się szczęśliwi, wiedzieliśmy że zaczął się etap tzw. 'docierania się'.
Ale było coraz gorzej, wrzesień to była agonia, ja jednak ciągle czułem się szczęśliwy będąc z nią.
w połowie września poszliśmy na imprezę, Patrycja obiecała mi że znowu nie zaliczy 'zgonu' jak to miało miejsce na ostatniej imprezie. W międzyczasie zaczęła podpalać, ja starałem sie aby nie paliła, robiłem jej kazania o fajki, lekkie awantury. Na imprezie zaliczyła zgon, zaczęła tłuc szklanki, ja będąc na zewnątrz by zaczerpnąć świeżego powietrza zacząłem dostawać opieprz, za to co ona robi. Ja nie wytrzymałem powiedziałem że 'nie radzę sobie psychicznie z tym, zastanawiam się czy nie kończyć póki jeszcze rozmawiamy ze sobą normalnie'. Obok stał 'kolega' z klasy, który tylko mi odpowiedział ' pojedziesz na studia to zaraz jakąś śmigniesz na boku, więc nie histeryzuj'. Myślałem ze mu wtedy w gębę dam, żałuję, że tego nie zrobiłem. Potem daliśmy sobie takie kilka dni spokoju, odpoczynku, ja zrozumiałem, że żyć bez niej nie umiem, potem pojechałem na wycieczkę klasową. W międzyczasie ona się mnie spytała o czym gadałem wtedy z nimi na dworze, powiedziałem 'nie pamiętam, po alkoholu byłem'. W międzyczasie w czw jak byłem na wycieczce, ona przypadkowo się z nim spotkała, on mieszka niedaleko jej Liceum, był po kumpla. Potem ja przyjechałem, od razu do niej gnałem, w płaczu przepraszałem, że zawalałem, ona w tym czasie jak tylko dostała smsa biegła odpisać, myślałem, że to jej przyjaciółka, odpuszczałem. Potem niby do środy sie układało. Okazało się, że w czwartek poszła na wagary i się z nim spotkała, on jej wtedy powiedział o całym zajściu. Ona spytała się jeszcze raz mnie wieczorem co wtedy mówiłem, powiedziałem 'nie pamiętam'. Naprawdę chciałem jej powiedzieć ale wtedy kiedy by się już zaczęło wszystko układać. Zerwała wtedy ze mną. Ja biegałem z kwiatami, wiersz jej napisałem. Ona tylko ze nie ma do mnie zaufania więc nie może ze mną być. jak się okazało, te smsy w sobotę on pisał, ona w czw po tym jak zerwała zaraz w jego objęcia poleciała. Najgorsze, że nie chciała mi powiedzieć 'widziałam w piątek twoją minę' tak mi powiedziała, ja w pt z kwiatami i na kolanach żeby do mnie wróciła. o tym, że jest z nim dowiedziałem się w sobotę od niego. Ja upokorzyłem się tak, że poprosiłem go żeby dał jej trochę czasu na przemyślenie całej sprawy, powiedział mi ze tak zrobi, ja głupi uwierzyłem. Starałem się jeszcze do poniedziałku, potem dałem jej kilka dni odpoczynku od mnie, we wtorek było nasze pół roku. Dużo rozmawiałem z przyjaciółmi, mówią mi że to wszystko niewarte starań, jak spojrzę na to z boku to tez tak myślę ale nie umiem, bo kocham ja za mocno żeby dać spokój. Mam ogromne wsparcie w jej rodzicach, stoją murem za mną.

wiem, że zawaliłem z kłamstwem, wiem juz że takie rzeczy trzeba załatwiać od razu między sobą.

Dzisiaj nie wytrzymałem mój poziom agresji sięgnął zenitu i w trakcie normalnej rozmowy na gadu, zaczęliśmy sie kłócić, ja doszedłem do wniosku ze nie będę tej rozmowy, prowadził przez komunikator wiec pojechałem do niej, tam tez na siebie krzyczeliśmy, nie obrażaliśmy się ale kłóciliśmy się. Nie wiem w czym on jej imponuje. Swoją byłą olewał, był z nią chociaż nic do niej nie czuł. Zazwyczaj jak siedzi przez kompem to pisze do niej ze trzyma przy sobie puszkę piwa, mówi jej ze idzie na weekend na popijawę etc. Weekendy spedza zwykle w pubie albo klubie z kolegami. Dzisiaj po kursie miał do niej przyjechać, kończy około godz. 18, do 19 nie dał jej znaku życia. Nie wiem jak potem było bo pojechałem. Myślę, że już zaczął ją olewać powoli, że mu już powoli mija to pierwsze zauroczenie. Wiem, że powinienem sobie dać spokój ale nie umiem, nie potrafię, nie chcę, nie wiem jak. Co mam robić, jestem zdeterminowany żeby ja odzyskać, wiem że nie mogę jej zmusić do kochania, ani prosić się o te miłość. Myślę że Patrycja się pogubiła w swoim życiu, wierzę, że zrozumie swój błąd. ja jestem gotów raz jej wybaczyć, ale nie drugi.

Przepraszam za jakiekolwiek błędy, literówki, interpunkcję.

dziękuję za wszelką pomoc i radę ;)