Pomozcie mi dziewczyny...-jest mi bardzo smutno :(

mnie sie tez zrobilo smutno i tez zupelnie nie wiem, co powiedziec... ale moze staraj sie nie podejmowac pohopnych decyzji, bo one nie zawsze sa sluszne...
pamietaj, ze jestesmy myslami z Toba i trzymamy kciuki, zeby znow sie ulozylo jak dawniej :*:*

Trzymaj się dzielnie!! Może nie do końca umiem to zrozumieć, bo w każdym związku jest trochę inaczej...ale tak jak dziewczyny już pisały - niemal zawsze takie kryzysy są związkom pisane. U mnie też było już kilka takich poważnych, że dwa razy zerwaliśmy (na kilka godzin...hehe) ale w końcu po jakimś czasie przemyśleń dochodzi się do wniosku, że miłość jest tak wielka, że nie da się z niej ot, tak zrezygnować. Więc walcz. Bo cóż innego pozostaje...

Kochana, ja na to forum trafilam z takim samym problemem, bylo strasznie zle, klotnie jak u ciebie, o bluzke, o 5 min spoznienia, o zla mine, sformuowanie itd.
To ciekawe, ze tez okolo rok zwiazku.

Powiem bardzo szczerze, ze nie tylko o zerwaniu byla mowa, ale i o samobojstwie myslalam .

I co?, i zaczelam sobie wyobrazac jak moje zycie wygladalo by bez niego, i zaczelam myslec, co z tymi wszystkimi planami i marzeniami?.
Nie umialam wyobrazic sobie siebie za jakis czas bez tego cholery!

Wiec zagryzlam zeby, zdobylam sie na okazanie slabosci, porozmawialismy dlugo (rozmowa na poczatku byla klotnia oczywiscie ), i podjelismy decyzje o walce o zwiazek.

Ucieczka to latwe wyjscie, czasami wydaje sie tym jedynym, bo najbardziej bezpiecznym, ochronnym, ale nie zawsze najlepszym.

Prosilam tu na forum o przyklady rekonwalescencji zwiazku po ciezkim kryzysie, ale ja sama takie przyklady znam.
Przebyty kryzys, w niektorych przypadkach, moze byc bardzo wzbogacajacy dla zwiazku.

Przemysl swa decyzje.
Jeszcze moze byc dobrze.

Dzis wstalismy i jestesmy dla siebie jak obcy ludzie.Nie odzywamy sie do siebie kazdy siedzi w innej czesci mieszkania..
To wszystko jest chore ja tak dalej nie wytrzymam.
A juz nie wspomne o swietach-katastrofa
Wiem ze nie bedzie juz tak jak kiedys czuje czasem ze sie mu juz znudzilam.
I choc wiele ludzi mowi ze w zwiazku trzeba isc na kompromis to i tak to nic nie pomoze.
A nasze klotnie zawsze wynikaja z niebanalnych rzeczy.

kobietka Swiss, jestem pewna że ten okres minie, daj mu troche czasu, może potrzebuje sie wyciszyć. Może teskni za córką i przerasta go to wszystko. Myśle że złe dni miną i sie ułoży. Bądz przy nim mimo wszystko :)

Trzymam kciuki

Patka, jakos nie potrafie tego wszystkiego ogarnac.
Jest mi smutno i zle.
Lzy same mi sie do oczu cisna.
To nie pierwszy raz jest taka sytuacja.Od kilku tygodni nam sie nie uklada.
Zawsze ja wyciagalam reke i prosilam aby ratowac nasz zwiazek.
Teraz juz chyba nie mam ochoty-od jakiegos czasu w serduszku nic nie ma,totalna pustka.Czasem czuje ze juz nie jestem z nim szczesliwa.
Dzis postanowie czy ratowac zwiazek czy tez wrocic do Polski.

Ide sie troche zajac jakas robota i pomyslec w samotnosci o tym wszystkim.
Wiem ze dzis spedze dzien na placzu bo chyba tylko tyle mi pozostalo

kobietka Swiss, często bywają takie kryzysy przed świętami, On pewnie myśli jak pogodzić wodę z ogniem - czyli na pewno chce być z Tobą ale i z córką. Nie wie w którą stronę pójść. Od Twojej mądrości zależy jak potoczy się Wasz związek. Jeśli kochasz, to walcz.

Pamiętaj cokolwiek zdecydujesz możesz na mnie liczyć.
Wysłucham, wespre Cie, pmoge ile tylko potrafie.

Tylko przemyśl to sto razy zanim cokolwiek zrobisz. :)
Bużki

kobietka Swiss, na prawdę w każdym związku są gorsze i lepsze chwile - przechodziłam to wielokrotnie - dosłownie, miałam około 10 przerw w moim związku. Moim zdaniem jeśli na prawdę kochasz to warto walczyć i przeczekać złe dni, ale jeśli to nie jest prawdziwa miłość to nie ma co sie angarzować.

Niezależnie jaką podejmiesz decyzję możesz liczyć na nas jesteśmy z
Tobą i zyczymy Tobie szczęścia

KobietkoSwiss czy naprawdę chcesz wrócić do Polski, pomyśl chwilę, czy tu(W Szwajcarii) nie jest Ci 100 razy lepiej?? Muszą dla waszego związku przyjść lepsze dni i za żadne skarby nie możesz stawać między nim a jego córką, może to jest tak, że każdy atak na tamtą kobietę traktuje jako atak w jego córkę, przemyśl to. Ja wiem, że Ci jest trudno, ale wiążąc się z nim wiedziałaś o dziecku prawda
Nie ma tu łatwych odpowiedzi i nie wiem co dokładie Ci radzić, ale wiedz, że mocno trzymam za Ciebie kciuki, musi Wam się ułożyć. Głowa do góry

kobietka Swiss, przemyśl wszystko dokładnie, przeanalizuj. Nie podejmuj pochopnych decyzji. Spróbujcie o was zawalczyć. Daj sobie może trochę czasu, ochłoń. Bo czasami pod wpływem emocji można podjąć złą decyzję.

kobietka Swiss dokladnie Cie rozumiem, jestem w troche podobnej sytuacji tzn obydwoje jestesmy za granica, i ostatnio strasznie nam sie nie uklada. wczoraj powiedzialam ze chce przerwy i musze postanowic co dale. wydaje mi sie ze to juz koniec i mam taki dylemat jak ty. Nie wiem czy powinnam wrocic do Polski czy probowac ulozyc sobie zycie tutaj, choc nie wiem czy dam rade sama....straszne to wszystko jest a wizja swiat i spedzenia z moim facetem 4 dni w takiej sytuacji jest przerazajaca....3 maj sie i napisz co postanowilas, moze jakos sie wesprzemy na wzajem:)

[ Dodano: 2007-04-04, 13:31 ]
A tak poza tym to wypadaloby sie przedstawic bo jestem tu nowa. Jestem zuza czytam wasze forum od kilku dni i powiem ze jestem bardzo mile zaskoczona atmosfera jaka tu panuje. postanowilam dolaczyc do dyskusji bo widzze ze fajne z was babki i w kupie to zawsze razniej zwlaszcza ze ostatnio mam dosc powazne problemy. Jestem z moi chlopakiem 2,5 roku mieszkamy ze soba prawie dwa, kocham go nad zycie ale coz...przezywamy kryzys i to chyba nie odwracalny. pozdrawiam wszystkie laski i facetow forumowiczow tez, mam nadzieje ze poznamy sie blizej