Poznam interesującego, dojrzałego emocjonalnie mężczyznę.

Coś o mnie:
Jestem 19-nasto letnię dziewczyną. Wiem, że najcześciej mój wiek kojarzy się z zachowaniami typu: bawi się uczuciami innych, leci tylko na kasę, jej jedyną aspiracją robienie zakupów, etc. Jednak ocenianie książki po okładce nie zawsze jest odpowiednim sposobem klasyfikacji drugiego człowieka. Mogę z całym przekonaniem sama o sobie napisać, że jestem osobą dojrzałą emocjonalnie, wiedzącą czego chce od życia, mającą pasje, zasady, wartości. Ponad wszystko cenię sobie szczerość. Uważam, że najgorsza prawda jest lepsza od najlepszego kłamstwa, które jak wiadomo i tak pręczej czy później wyjdzie na jaw.
Skupiam w sobie dwie osoby. Z jednej strony jestem pewną siebie, zdecydowaną, młodą kobietą, która nie boi się wyzwać. Z drugiej zaś nadal tkwi we mnie pierwiastek małej dziewczynki, która potrzebuje przytulenia, cmoka w nosek, zmierzwienia włosów. Nie wstydzę się tego, bo uważam, że umiejętność mówienia o swoich pragnieniach jest cechą niezwykle cenną i ważna...niestety występuje rzadko. Ludzie wybierają najkrótszą drogę, wolą opierać się na domysłach lub wysyłać sygnały, których interpretacja zawsze zależy od tej drugiej osoby przez co wiadomo, że może odebrać to w sposób innych niż chcielibyśmy.
Na co dzień mieszkam oraz studiuję architekturę w Poznaniu. Jest to kierunek od którym marzyłam od dawna i mogę powiedzieć, że w pełni mnie satysfakcjonuje. Kocham swoje studia i pracę, która daje mi wiele radości. Swój czas poświęcam także dzieciom. Jestem wolontariuszką w jednym z poznańskich domów dziecka. Warto włożyć w daną rzecz dużo pracy tylko po to, by zobaczyć uśmiech dziecka...
Kocham życie i staram się korzystać z niego w sposób właściwy. Nie tworzę sobie niepotrzebnych granic, problemów. Nie ma dla mnie rzeczy niemożliwych. Wszystko jest kwestią tego jak bardzo pragnie się danej rzeczy. Trzeba mieć tylko troszeczkę odwagi, wiary w to, że się uda a wtedy wszystko jest możliwe. Posiadam wiele pasji i zainteresowań. Uważam, że lepiej żałować, że się coś zrobiło niż załować, że się czegoś nie zrobiło.
Jestem osobą ciepłą, wrażliwą, delikatną, kobiecą. Nie boję mówić się o uczuciach, ale też nie szachuję wyznaniami na prawo i lewo. Biorę odpowiedzialność za to co mówię, że rzucam słów na wiatr, ani nie składam pustych obietnic.
W życiu najważniejsza jest dla mnie rodzina. Nie pozwolę złego słowa o niej powiedzieć, bo chyba, że sama będzie się o to prosić-konflikty zdarzają się wszędzie-wiadomo. Jeśli jestem z kimś to inni się nie liczą, nie dają powodów do zazdrości, nie ma czegoś takiego jak mały flircik, o zdradzie nie wspominając. Jestem przylepą, pieszczochem-uwielbiam się przytulać, czuć tę osobę blisko, chodzić za rękę, itd.
Jest we mnie wiele spontaniczności. Potrafię spakować się w ciągu kilkunastu minut i jechać gdzieś daleko, nieważne gdzie, nieważne jak ważne z kim.
Cenię sobie osoby inteligentne, potrafiące rozmawiać, posiadające, pasje, zasady, wartości.
Śmieszy mnie ludzka głupota, zaściankowe myślenie typu: jestem za stary, mieszkam za daleko, jestem za biedny, za wysokie progi na moje nogi, itd. Ludzie mamy XXI wiekw iary w siebie. Wstydzę się na nas kiedy widzę łysego lansera, różową lolitkę których jedyną formą rozmowy jest używanie wyrazów na k, ch, w, p itd niestety, kultura nie jest mocną stroną wielu ludzi. Nie twierdzę, że ja jestem pod tym względem ideałem-ba! W ogóle nie jestem ideałem, bo ludzie bez wad są ogromnymi nudziarzami, ale pewną kulturę osobistą posiadam i potrafię zrobić z niej właściwy użytek.