Problem z rozstaniem

Witam wszystkich serdecznie. Piszę tutaj ponieważ kończą mi się wszystkie pomysły w jaki sposób mogę przetrwać rozstanie i liczę na jakąś radę. Z facetem rozstałam się miesiąc temu, dokładnie jeden dzień przed jego urodzinami, to on mnie porzucił pod pretekstem tego, że mam dla niego za mało czasu(nie powiem nawet w jaki sposób to zrobił po takim czasie naszego wspólnego "bycia"). Jestem na wymagających studiach, miałam dość ciężką sesję, starałam się widywać z nim co najmniej raz w tygodniu. To było dla niego za mało. Czasem nie miałam do niego cierpliwości, i być może nie byłam tak miła jak powinnam, choć wielokrotnie tłumaczyłam mu, że te studia są ważne dla naszej wspólnej przyszłości. On jest młodszy, widać tego nie rozumiał. Byliśmy razem przez ponad dwa lata. Ten związek wiele dla mnie znaczył i nadal znaczy. Od naszej wspólnej znajomej wiem, że po rozstaniu "mój chłopak" bił się z myślami, chciał do mnie wrócić. Zrobiłam wtedy być może najgorszą rzecz pod słońcem, doradziła mi to koleżanka. Wiedziała jak wiele dla mnie znaczył, stwierdziła że najlepiej będzie jeśli umówię się z kimś innym i w ten sposób może jakoś o nim zapomnę. Mimo olbrzymiej niechęci spotkałam się z obcym facetem wyciągniętym nie wiem nawet skąd przez tą koleżankę. To spotkanie trwało 20 minut. I tak nie byłam w stanie zapomnieć o moim byłym już chłopaku. W jakiś sposób on dowiedział się o tym i stwierdził że skoro tak sobie poczynam to jego wątpliwości zostały rozwiane, nie minęły 3 dni a związał się z jakąś dziewczyną, teraz wciąż utrzymuje że jest z nią bardzo szczęśliwy, afiszuje się z tym uczuciem. Ale ja, być może idiotka, nie wierzę że w ciągu 3 dni można przekreślić ponad 2-letni związek, że w ciągu 3 dni można się zakochać. Tym bardziej, że rozstając się ze mną deklarował że robi to nie dlatego, że przestał mnie kochać, tylko dlatego, że być może mimowolnie, swoim zachowaniem i brakiem czasu sprawiam mu ból. Nie wiem co myśleć. Napisałam mu wczorajszej nocy, że za nim tęsknię, widadomość odczytał dziś rano, przez cały dzień konsekwentnie odpisywał mi na kolejne wiadomości, to nie były jakieś wielkie słowa, raczej normalne smsy. Wiem, że to zupełnie nic nie znaczy ale chcę wierzyć w to, że jest dokładnie odwrotnie a cała ta historia z tą drugą dziewczyną jest po prostu na złość. Nie jestem w stanie sobie poukładać życia bez niego i niesamowicie za nim tęsknię, Nie wiem co robić. Nie wiem jak zapomnieć, nie wiem jak pozbyć się łez, które od naszego rozstania płyną nieustannie z moich oczu. Proszę doradźcie mi coś bo w takim stanie nie da się normalnie funkcjonować.

[ Dodano: 2009-04-11, 19:11 ]
i czy są jeszcze jakiekolwiek szanse żebyśmy byli razem? Czy muszę przestać się łudzić.