Proszę, powiedźcie co mam zrobić?

Witam. Chciałabym podzielić się z Wami tym, co mnie spotkało. Zacznijmy od początku. Mój chłopak ma 26 lat, ja mam 22. Jesteśmy ze sobą (tzn. bylismy) 2 lata. Nie znam lepszego faceta, znajomi, przyjaciółki zazdrościły mi go. Był tak zakochany, że zrobił by dla mnie wszystko. Co Ewa chciała - Ewa miała. Ja nigdy nie byłam gotowa do związku zanim jego nie poznałam, to był mój pierwszy poważny związek. Z czasem, stalismy się jednością, każdą chwilę spędzaliśmy razem. Jego rodzice bardzo mnie polubili, a moi Jego. Ale ja chyba nigdy przez ten czas nie stałam się gotowa do związku. Spotykałam się z innymi chłopakami za jego plecami. On się dowiedział, wybaczyl mi. Ale nic mnie to nie nauczyło. Robiłam to dalej, teraz z perspektywy czasu zastanawiam sie po co w ógole chcialam z nim być, skoro nie byla fair. Dużo ze mną znosił. Ostatnio z zagranicy wrócił jego najlepszy przyjaciel z dzieciństwa. Wiedział, że jestem z związku, ale nie przeszkadzało mu to, żeby do mnie napisać, a ja oczywiście nie widziałam większej przeszkody, zeby mu nie odpisać. Pisaliśmy wiadomości typu kochanie,misiu itd. i jeszcze inne o wiele gorsze. On powiedział o tym swojemu bratu,a jego brat napisał do mnie dlaczego to robie?, i smsy które z nim pisałam pokazal braciom mojego chłopaka. Oni zadzwonili do tego kolegi, że jest zwykłym frajerem dla nich i że mój chłopak za chwilę się o tym dowie. No więc on wystraszony, poleciał do mojego chłopaka i pokazał mu WSZYSTKIE WIADOMOŚCI, KTÓRE ZE SOBĄ PISALIŚMY. Mój facet natychmiast kazał mu się wynosić i powiedział,że nienawidzi jego i mnie. Ja dostałam tylko smsa, że to koniec. I tym oto sposobem nienawidzi mnie jego rodzina (tzn.on i jego bracia). I UWAGA UWAGA DOPIERO W TYM MOMENCIE ZROZUMIAŁAM, JAK BARDZO GO KOCHAM. Mówiłam mu,że go kocham ale tak naprawde nigdy nie czułam czegoś takiego jak teraz. On jest dla mnie idealem, już nigdy nie chce spojrzec na innego faceta, nigdy nie chce go zranić, chce dać mu wszystko co najlepsze, ogromnie go kocham. I tu zaczyna się problem... on nie chce już mnie znać. Wcale mu się nie dziwie. Nie wiem co mam teraz robic, leże w łożku całe dni i płacze, tak bardzo tego żałuje. Wiem,że mnie bardzo kocha i bardzo cierpi. Próbowałam z nim rozmawiać ale jest w nim tylko złość. W środe miałam urodziny, leżałam w domu ale wieczorem przyjachały do mnie przyjaciółki i zabrały mnie do siebie na impreze. Kiedy nie było mnie w domu moi rodzice zadzwonili do niego,żeby przyszedł porozmawiać i przyszedł. A potem napisał do mnie wieczorem i w nocy ( około. 2 ) przyjechał po mnie i odwiózł do domu ( a na 6 wstawał do pracy), następnego dnia wybłagałam go żeby przyszedł do mnie na chwile, płakałam ale on powiedział, że już nie chce ze mną być, ze jak ma być ze mną skoro mnie nie nawidzi? i że to juz nasze ostatnie spotkanie. Widze,że bardzo się meczy, i wiem, ze nie wierzy mi w zadne słowo, ale powiedział,że jesli chce coś z tym zrobić, to mam iśc do jego braci, napisałam im wczoraj smsy, jeden nie odp, a jeden do mnie zadzwonił i powiedział,że teraz wszytsko zalezy od chłopaka:( Bardzo mi przykro, tak mi źle,że tak go potraktowałam, tak bardzo go kocham ;( Dlaczego człowiek docenia coś dopiero kiedy to straci?? Dzisiaj pisał ze mną ale mówi to samo,że nie chce być ze mną na dzien dzisiejszy,że czuje tylko złość :( Dodam, że miedzy mną a tym chłopakiem z którym pisałam nic nie było. Pisaliśmy tylko smsy, i spotkaliśmy się kilka razy ale do niczego nie doszło, nawet sie nie całowaliśmy ani nie dotykał mnie.
Co mam zrobić?
Nie jestem już tą osobą którą byłam, tak bardzo chce żeby wrócił, nigdy już go nie zranie ;(;(
Niczego tak w życiu nie załowałam ;(
Pomocy!

[ Dodano: 2011-08-12, 17:08 ]
prosze pomóżcie co mam teraz robić