:( smutek i żal po 4 latach

Nie chciałam się tu zwracać, ale potrzebuje obiektywnych opinii.
po krótce mam 23 lata, jestem jeszcze w związku od 4 lat ol który bardzo walczyłam. Nie było łatwo. Nie chce wnikać w szczegóły ale mój chlopak miał problemy z narkotykami i z prawem:/ udało sie i poukładaliśmy sobie wszystko. Było naprawdę pięknie, takie zwyczajne szczęsliwe życie, kłotnie wiadomo, ale potrafiliśmy się godzić. Zamieszkaliśmy razem. On zawsze mówił że marzy by mieć dom. Mimo że nie jesteśmy nawet zaręczeni bardzo chciałam mu ten dom dać, dałam z siebie naprawde całe serce i wszystko co mogłam. Starałam sie go nie ograniczać, nie być wstrętną zołzą. Zresztą na pewno nie jestem. Jedyne co mogę mieć sobie do zarzucenia do tyle że byłam zbyt dobra. No w każdym razie on jest typem człowieka którego pieniądze się nie trzymają. I ostatnio gdy stracił prace a ja musialam nas utrzymywać zaczeły się długi, on mimo tych problemów zainwestował pieniądze w auto a ja dbałam o to by cały dom jakoś się trzymał,bysmy mieli rachunki popłacone i cokolwiek w lodowce wiecej niż światło. Coś zaczeło sie psuc...:( porozmawialismy na temat wzajemnych oczekiwań i naprawde bardzo starałam sie by je spełnić. I nawet on uważa że nie mam sobie nic do zarzucenia w tej kwestii. W każdym razie powiedział mi że on nie chce tych długów juz i że chciałby wrócić do swojego wcześniejszego życia, keidy to mial kase na wszystko i w ogole...
nie mogę tego zaakceptowac.Wiem o tym:( ale nie rozumiem jak po 4 latach mozna zrezygnowac z miłosci dla pieniedzy i nieuczciwości:( Moje marzenia i plany wszystko się kończy i niszczy. Nie wiem jak mam sobie z tym poradzić. Byłam tak bardzo zaangażowana w ten związek, nadal wierze że to miłość mojego życia a tu coś takiego:( Jak mu wytlumaczyć cokolwiek? CZy w ogole tlumaczyć? jak sobie dać rade kiedy wierzyłam ze na dniach się zaręczymy i bedziemy starali się o dziecko????
Jestem załamana. Przepraszam za nieskładność wypowiedzi ale nie umiem sie opanować