Zakochałem się w przyjaciółce

Witam wszystkich na forum. Mam na imię Tomek, jestem singlem i mam 33 lata.

Chciałbym Wam opowiedzieć historię, która mi się przytrafiła i z której konsekwencjami nie mogę sobie poradzić. Przyjaźnię się z pewną kumpelą i jest to przyjaźń sprawdzona, zawsze polegaliśmy na sobie nie tylko teoretycznie (rozmowy), ale także praktycznie (czyny). Nie raz pomagałem jej w trudnych chwilach życiowych, a ona nie raz ratowała mnie z opresji. Dobrze, się rozumiemy, odbieramy na tych samych falach, nie musimy zakładać "masek" ani niczego udawać. Razem jak to się mówi możemy "konie kraść", wspieramy się na duchu itd. Tak było do tej pory ( mam nadzieję, że tak będzie dalej ), aż do pewnego dnia kiedy wszystko się zmieniło, bynajmniej dla mnie.
Do tej pory zawsze uważałem iż możliwa jest przyjaźń między kobietą i mężczyzną, sama przyjaźń bez czynnika erotycznego czy też miłosnego. No i stało się, pewnego wieczoru byliśmy mocno wstawieni i nawet nie wiadomo kiedy zaczęliśmy się całować. Moja przyjaciółka jest bardzo atrakcyjną i seksowną kobietą, więc bardzo pobudziła moje zmysły. Nie mogliśmy się powstrzymać i wszystko skończyło się trwającym kilka godzin bez chwili przerwy seksem i pieszczotami aż do świtu. To był szał!!! Nigdy nie było mi tak dobrze z żadną kobietą. Jej tez się podobało bo nawet pierwsza mi to powiedziała, zaraz jak opadliśmy z resztek sił. Dowiedziałem, się również, że zawsze się Jej podobałem. Nigdy nie miałem problemu w kontaktach z kobietami, ale myślałem że może nie jestem w Jej typie, bo każdy ma przecież swój odrębny gust i upodobania. Może dlatego też oprócz rozumienia się bez słów, nasza przyjaźń miała rację bytu? Tak też myślałem do tego dnia, kiedy to mocno się upiliśmy tylko we dwoje.
Dziwnie czułem się na drugi dzień, nie wiedziałem co mi jest, dopiero później zorientowałem się, że się zakochałem. Jednak zanim to sobie uświadomiłem cały czas powtarzaliśmy sobie i utwierdzaliśmy się w tym, że jesteśmy tylko kolegami, nic więcej. Jednak mimo tego zdarzyło nam się kochać jeszcze kilka razy. Po prostu sex nam wychodził i aż chciało się do tego wracać, aczkolwiek bardzo próbowaliśmy się kontrolować . Zawsze też powtarzaliśmy sobie, że to tylko sex koleżeński LOL.
Gdy po przeszło miesiącu czasu zwierzyła mi się, że kogoś poznała i jest zakochana po uszy, wtedy dotarło do mnie jakim tak naprawdę uczuciem ją darze. Gdy powiedziałem Jej o tym, Ona zabujana w kimś innym strasznie się zdziwiła, że co Ja wygaduję, że nie rozumie, że przecież jesteśmy dobrymi kumplami.
Na dzień dzisiejszy ograniczyliśmy kontakty. Sam tego chciałem, bo wiem że tak będzie lepiej dla mnie. Tylko nie wiem czy dobrze? Co z naszą przyjaźnią? A może jednak warto zagrać vabank? Jednakże sprawa nie jest taka prosta bo tak jak już pisałem ona kogoś poznała i mówi mi, że jest bardzo szczęśliwa.
Co radzicie? Jak to widzicie? Przeczekać tą burze hormonów poprzez sporadyczny kontakt i ocalić przyjaźń? Czy może jednak zawalczyć o miłość? Jeśli tak, to w jaki sposób? Sam nie wiem co o tym wszystkim myśleć.


Zapraszam wszystkich do dyskusji, a w szczególności bardzo proszę, o to żeby w wątku wypowiedzieli się onomatopeja12345 i sorrow, a to dlatego, że ich uwagi i rady są bardzo fachowe i konkretne :)