zdrada

byłam z nim 4 lata, bardzo go kochałam, mieszkaliśmy razem, planowaliśmy ślub. myślałam, że jeżeli ludzi łączy prawdziwa miłość to nie musi się niczego przed sobą udawać, można być po prostu sobą. życie pokazało, że to bzdura. największym błędem jaki można popełnić w związku to pokazać komuś, że jest twoim całym światem i jak barzdo się go kocha. facet NIGDY nie może być tego pewny! na początku, przez pierwsze 2 lata było jak w bajce, myślałam, że spotkałam księcia. ale to nie był książe. przestał mnie szanować, zaczęliśmy się kłócić, zrywaliśmy ze sobą kilkanaście razy i zawsze do siebie wracaliśmy. po jednym z takich zerwań on poszedł na dyskotekę i się przespał z jakąś przygodną panienką. chociaż kiedyś myślałam inaczej, teraz wie, że nic nie boli bardziej od zdrady. później kłamał, że to nieprawda. błagał, żebym do niego wróciła, mówił, że nie potrafi beze mnie żyć. nie wróciłam do niego i nigdy tego nie zrobię. do dziś śni mi się w nocy i ciągle za nim tęsknię. problem w tym że już nie wierzę w miłość. ani w ludzi którzy potrafią być bardzo zakłamani.