Zdradzam i boję się rozstania

Witam, chciałabym przedstawić Wam moją (parszywą)sytuacje i przekonać się co Wy o niej sądzicie....
Jestem z chłopakiem od ponad roku, tak właściwie to jest mój pierwszy taki poważniejszy związek, i On sam jest tym "pierwszym" pod wieloma względami, na początku kochałam go tak jak sie kocha pierwszy raz jednak od jakiegoś czasu coś z mojej strony sie zmieniło, na gorsze, już nie jest tak jak dawniej.... Ok pól roku temu pierwszy raz zdradziłam, do tej pory powtórzyło sie to kilka razy, z facetem z którym spotykałam sie przed Nim, z którym nie byłam i wiedziałam że nie będę więc nie bylo żadnych nadziei itp. Myślałam że Go kocham, ale skoro zdradzam wiem że jednak tak nie jest, więc powinnam odejść, jednak nie potrafie i problem w tym że boje się o Niego bardziej niż o siebie i dalej tkwię w tym związku. Wiem że ja też bym w jakiś sposób odczuwała cierpienie rozstania ale zdaję sobie sprawę że należy mi się, że zdradzam, moja wina, powinnam ponieść konsekwencje itp ale On? On tu nie jest niczego winien, przede mną miał dziewczyne ponad 2 lata, zdradzala go, więc wie co znaczy ten ból, obiecał sobie że już nigdy więcej nikogo nie pokocha itd i dla mnie tą obietnicę złamał, obdażył zaufaniem i teraz ja mam to zaufanie zawieść? znowu zadać mu ten sam cios? Nie wyobrażam sobie jak by on mógł to przeżyć, więc odejść i zostawić sobie tajemnicę o zdradzie? Ale jeśli odejść to w końcu dlaczego? Paradoksalnie - myśląc o tym jak bardzo mogłabym go zranić zerwaniem nie potrafie tego skończyć, a z drugiej strony źle mi z nim być mając te grzechy na sumieniu....
Może ktoś coś poradzi...