Zdradziłem......pprzeczytajcie i powieddzcie czy taki cham

Proszę ocencie czy dupek ze mnie.

Jestem nowy na forum ale od jakiegoś czasu śledzę tematy. Moja historia jest bardzo podobna do niektórych tu opisanych, ale to dalej.
Byłem w związku z kobietą od liceum, po 9 latach pobraliśmy się mamy 7 miesięczną śliczną córeczkę i nie mieszkamy razem, mało tego składam pozew o rozwód. Ale od początku....
Zawsze głównym problemem w naszym związku był seks. Byłem i jestem pierwszym partnerem mojej jeszcze żony. Nauczyłem przeżywać ją rozkosz, nigdy nie wypuszczałem jej z łóżka bez orgazmu z wyjątkiem "dni dziecka", które polegały na tym, że raz ja robiłem co chciałem raz ona (oczywiście za zgodą obojga). Kobieta, z którą się związałem to jedynaczka, mająca wszystko od urodzenia. Ja to chłopak z biednej rodziny, bez ojca - całe życie muszę dawać sobie radę sam. Mimo wszystko było ok. Jednak wszystko co robiliśmy musiało być po myśli mojej pani. Jeśli ja miałem odmienne zdanie, to tak długo próbowała mnie przekonać aż ulegałem- to był błąd już wiem. Mieliśmy wzloty i upadki jak każdy. Jednak po 4 latach coś pękło we mnie, nie potrafiłem po raz kolejny dopasowywać się do niej (ja to ogień ona woda) i jej wymagań. Nie bylem nigdy poukładany tak jak ona miałem parę grzeszków młodości, które jednak nie były problemem. Rozeszliśmy się na krótko. Po rozmowach, wróciliśmy do siebie. Każdą z rozmów ja inicjowałem, to ja nauczyłem ją jasno wyrażać swoje uczucia i potrzeby, to ja nauczyłem ją rozmawiać o seksie. Ja wprowadzałem ją w towarzystwo, pokazywałem nowe rozrywki. Jednym słowem starałem się. Mimo, że nie jestem typem romantyka (co od początku mi zarzucała) starałem się nawet wbrew sobie (kolacyjki w domu na mieście, kąpiel w płatkach róż, delikatny seks itd).
Po kolejnych 4 latach znowu się rozeszliśmy ponieważ posądziła mnie o zdradę a to jej koleżanka próbowała inicjować spotkanie (była pijana na weselu znajomego) a gdy próbowałem na osobności jej wyjaśnić, że ja nie chcę weszła do holu moja pani....i się zaczęło...Wróciliśmy do siebie po 3 miesiącach, głównie dzięki moim ciągłym staraniom mimo iż ja nie zawiniłem!!!!! Teraz wiem, że trzeba było odpuścić!!!!! Zeszliśmy się w 2005 roku w styczniu i sporządziliśmy listę oczekiwań od siebie. Ona chciała jesscze więcej czułości, przytulania, (najlepiej jakbyśmy się do siebie przykleili), częstszych wizyt u mamusi (to osobny temat TEŚCIOWA - klasyczna, taka jak w kawałach), u jej licznej rodziny, nasiadówki itd. Ja oczekiwałem tylko większej ilości seksu i bardziej zróżnicowanego (dla niej kochać się dwa razy w ciągu dnia wydawało się dziwne!!! czemu? Nie wiem.), większej swobody (mam liczne zainteresowania - sport, komputery ogólnie jestem aktywną osobą w przeciwieństwie do niej), ograniczenia tych wizyt u rodziny.
Pierwszy miesiąc był ok. Później standardowo ale łudziłem się, że będzie dobrze i tak do 2008 kiedy pod wpływem delikatnych nacisków wzięliśmy ślub. I tutaj zaczęły się schody począwszy od przygotowań i na kosztach skończywszy. Ona uwielbia wszystko z mocną pompą, na pokaz przed liczną rodziną. Wymarzony lokal, suknia itd. Wszystko na tip top. Mnie interesowała skromna ceremonia, bo nie o to przecież chodzi. I tak jak ze wszystkim przekonywała mnie, prosiła abym się zgodził. I do cholery znowy się zgodziłem myśląc, że w końcu ja też zainstnieję jako ja, a nie jako dodatek do jej nieskazitelnego życia. Oczywiście musiała być 2 tygodniowa podróż poślubna (kupa szmalu) zamiast coś kupić. Dodam, że nie chciała mieszkać ze mą 2 lata przed ślubem ponieważ wciąż nie skończone było piętro w domu jej ojca (tam zamieszkaliśmy). Zajęło mi ponad rok wyańczanie góry (własnymi rękami). Ja to widziałem inaczej. Mieliśmy tam pokój zrobiony, co z tego że z jedną szafą. Spokojnie mogliśmy tam razem być co wg mnie scementowało by nasz związek. Wg niej nie można tak żyć, musi być wszystko na tip top. No ale....wciąż się łudziłem, że w końcu coś będzie na moje.

Po ślubie po 2 niezłych miesiącach zaszła w ciążę i szlag trafił udane życie. Marudzenie, traktowanie mnie jak sprzątaczki, zaopatrzeniowca, wciąż robiłem wszystko źle. Wciąż by tylko siedziała w sklepach i kupowała mimo iż nie przelewało nam sie. Prosiła o śniadanka do łóżka, bo kobieta w ciąży ma poranne mdłości itd:- było śniadanko i herbatka w termosie, ja do pracy. Ale to za mało albo nie z szynką a z serem itd.
Od zajścia w ciążę seks przestał istnieć, laskę mogłem mieć zrobioną ale tylko po kąpieli i to jak królowej się przypomniało.

Na przełomie roku zmieniłem pracę aby lepiej zarabiać. Poznałem tam kobietę o rok ode mnie młodszą 28lat). Miała partnera a nasz kontakt opierał się na mailach. Jej partner miał bardzo bogatego ojca, prkatycznie byli ustawieni - dom w budowie itd. Jednak wg słów nowopoznanej dziewczyny niech będzie Baśki coś jej brakowało. I tak nasz rozmowowy romans trwał. Próbowałem rozmawiać wiele razy z moją żoną, żeby się zmieniła itd. ale reagowała wrogo no i że jest w ciąży. Urodziła sie wreszcie córeczka -KOCHAM ją jak szałony. Potrafię zająć się nią sam, kąpałem, przewijałem no słowem wszysko co idzie.
Z Baśką natomiast cały czas się spotykałem. Ma podobny charakter, podobną przeszłość słowem sam OGIEŃ. Zakochaliśmy się w sobie tak, ze do tej pory nie wiem czy to sen czy tak jest na prawdę. Zgadzamy się w wielu sprawach, aby nie przedłużać powiem tylko takiej kobiety szukałem całe życie!!!
Chciałem jednak naprawic wszystko ze względu na moją małą księżniczkę jednak w lipcu moja "kochająca" żona powiedziała żebym się wyprowadził co też uczyniłem wobec jej niesamowitego zdziwienia. Nagle chciała wszystko naprawiać, zrozumiała swoje błędy. Niestety ja czułem do niej tylko żal....
Z Baśką mieszkam już prawie 4 miesiące i jest cudownie. Kochamy się mimo że sprzeczki również są, ale jest za mną jak cholera - zrezygnowała z tego drugiego mimo, że jej rodzice powiedzieli jej żeby się już nigdy do nich nie odzywała. Zostaliśmy tak naprawdę sami ale nasza miłość pozwala nam przypuszczać, że damy radę ze wszystkim.
A co z moją córką???? To jest właśnie największy problem jej matka ogranicza mi możliwość spotkań z nią, mimo że na początku sierpnia miałem małą na weekend później nawet nie mogłem jej widywać. Mam zakaz pojawiania się u mojej żony. Jestem teraz szczęśliwy i planuję dziecko z Baśką ale mam dni gdy nie potrafię sobie poradzić, że moja malutka córeczka jest dla mnie niedostępna:((((( Mogę robić wszystko przy niej i chciałem się dogadać z moją żoną ale nic.
Kończąc już jestem szczęśliwy ale nie mogę znieść rozłąki z małą, mimo wszystko cieszę się, że teraz jestem kochany za to jaki jestem i nie muszę się na chama zmieniać bo ktoś chce rycerza na białym koniu. Uważam, że lepiej być z kimś kogo się kocha niż na siłę dla dziecka robiąc mu piekło. Ocencie sami i poradzcie co w sprawie małej mogę zrobić. \

Zdradziłem i nie żałuję bo poznałem miłość taką jakiej wszyscy szukacie!!!!