Zmieniam swoje życie, wiecie kochani??

Nowy Rok zaczęłam w najgorszy z możliwych sposobów... Rozczarowaniem osobistym. Pierwszy raz jednak postanowiłam nie zamykać się w domu z lodówką pełna jedzenia i do mojej dyspozycji 24 na dobę, a zawalczyć o własne samopoczucie i siebie w ogóle. Co zrobiłam?

1. zabroniłam sobie siedzieć w domu w weekendy (dotąd zarezerwowane dla Niego) - nawet, jeśli to miało oznaczać samotne wypady do kina na poczatek.
2. ponieważ facet nie potrafił docenić tego, jak pięknie potrafię wyglądać, zdecydowałam, że tak zostanie... Z szafy wywaliłam rzeczy za małe, niemodne i nielubiane. Zafundowałam sobie wypad na wyprzedaż i wróciłam z niej z kikloma ciuszkami, w których się sobie spodobałam. I chodzę. I jestem zauważana. I czasem słucham przemyłych komplementów...
3. zapisałam się na kurs językowy nie dlatego, że muszę, ale dlatego, że mam ochotę. I dobrze się bawię na tych zajęciach, a przy okazji dwa razy w tygodniu mam pretekst, że się ładnie ubrać, wyjść z domu i czegoś nowego nauczyć.
4. przemyślałam dokładnie kwestię zmiany sposobu żywienia (nie, żadna dieta, żadne odchudzanie!), co tylko jeszcze bardziej poprawiło mi humor, bo owoce np. uwielbiam, a teraz sobie kupuję takie, których albo w ogóle nie jadłam, albo próbowałam dawno temu. Polecam pomelo! :) O!
5. wieczorami przed zaśnięciem czytam ulubione książki, wyrabiam sobie nawyk, a przy okazji się wyciszam, czasem zdarza mi się, że wybuchnę śmiechem i od razu sen jest przyjemniejszy...
6. przestałam stronić od spotkań ze znajomymi, sama takie czasem próbuję zainicjować (np. ostatnio babski wieczór z "Lejdis")
7. częściej sie uśmiecham, mniej marudzę, a jeśli mnie najdzie - piszę o tym w swoim prywatnym "pamiętniku", wszak literatura zniesie wszystko! :)

Nie oczekuję od Was oklasków za to, ze sie wreszcie zebrałam w sobie. Proszę jedynie o życzliwe trzymanie za mnie kciuków :)