Znajoma zwróciła się do mnie per Słońce

Witam!

To mój pierwszy post na tym Forum, więc pragnę miło się ze wszystkimi przywitać:)
Jak większość z tu obecnych szukam pewnych porad i wskazówek... najpierw jednak przedstawię po krótce historię swojego związku, byście mieli pogląd na całość sytuacji, a nie tylko na jeden wycinek całości.

Poznaliśmy się pół roku temu. Ona - 32 lata, 7 lat małżeństwa, 8-letnie dziecko, jeden prawie 5 letni romans. Ja - 31 lat, 2 lata po ślubie, bezdzietny, kilka przelotnych, krótkotrwałych romansów jeszcze przed małżeństwem i jeden po.
Na samym początku połączył nas seks. Każde z nas było w większym lub mniejszym stopniu niezadowolone z tego co posiada w swoim związku (pomijam szczegóły). Od początku rozmawialiśmy o wszystkim - o nas, o naszej przeszłości, o naszych poprzednich związkach, zdradach, rozczarowaniach, oczekiwaniach, poglądach na świat i związki. Z czasem zaiskrzyło między nami i to bardzo mocno. Z całą pewnością mogę stwierdzić, że nigdy tak nie kochałem. Wspólne zainteresowania, podobne poglądy na wiele spraw, bardzo zbieżne oczekiwania co do postaci związku i partnera, wspaniały seks. Lepiej być nie mogło. Spotykaliśmy się prawie codziennie, więc kwestią czasu pozostało kiedy albo "wpadniemy", albo zdecydujemy się być razem. Siłą rzeczy los wybrał opcję pierwszą. Wyprowadziłem się od żony. Przez blisko miesiąc mieszkałem sam. Potem Ona wprowadziła się do mnie. Staramy się wszystko poukładać - stosunki w rodzinach, Jej dziecko, nasz świat. Jest ciężko, ale sił mamy wiele. Wszystkie te przeciwności tylko nas spajają i jednoczą i często powtarzaliśmy sobie, że jeśli my sami czegoś nie spieprzymy to inni nie są w stanie. Nie mieliśmy obaw co do siebie.... do wczoraj.
Spędziliśmy cudowne swięta. We dwoje... wieczorem rozmawialiśmy jak zwykle ze sobą o wszystkim. Spytała jak tam z Panią X. Pani X to kobieta, która, oględnie rzecz ujmując, chciałaby się ze mną przespać. Pracuję w sklepie. Pani X przyszła przed świętami i zwróciła się do mnie słowami - "Cześć Śłońce! Podasz mi papierosy?". Tak więc na tak postawione pytanie odpowiedziałem Jej całą scenkę. Spytała jak zareagowałem. Odpowiedziałem, że po prostu podałem te papierosy, a słowo Słońce puściłem mimo uszu, gdyż nawet jeśli ktoś ma na coś ze mną ochotę to jeśli ja tego nie chcę to tematu nie będzie. Ona stwierdziła, że powinienem stanowczo zwrócić uwagę Pani X, by tak się do mnie nie zwracała. Rozumiem ją, bo sam nie chciałbym by ktoś zwracał się tak do Niej. Mam tylko kilka pytań:
- czy moje zachowanie było niewłaściwe, że nie poprosiłem, by Pani X tak się do mnie zwracała?
- czy sytuacja ta nie została trochę "rozdmuchana" przez wzgląd na naszą przeszłość i warunki w jakich zrodziła się nasza miłość?

Pierwszy raz chcę zbudować związek oparty w 100% na szczerości (stąd między innymi opowiedziana Jej historia z Panią X) i wzajemnym zaufaniu, które w 100% będzie bardzo ciężko zbudować. Nie wiem czy cała ta sytuacja wynikła poniekąd z rozbieżności co do postrzegania niektórych sytuacji i z innego marginesu tolerancji co do kontaktów z osobami trzecimi. Może mój margines jest zbyt duży? Wiem, że nie chciałbym popełniac w przyszłości tego typu błędów.
Po tej sytuacji Ona oddaliła się ode mnie trochę. Na moje pytania czy sądzi, że mógłbym Ją zdradzić stwiedziła, że NIE WIE i że Jej zdaniem zostawiam sobie pole manewru, albo bedę chciał wcześniej czy później się sprawdzić w roli mężczyzny-zdobywcy.
Sam nie wiem co o tym wszystkim myśleć...